สวัสดีคนเคยรักกัน : 4

วิน วินค่ะ วินค่ะ//เขย่าตัวกวิน

ห้ะ!!//สะดุ้งตื่น

ตื่นแล้วหรอค่ะ นอนหลับสนิทขนาดนี้คงหลับสบายมาก

หลายวันก่อนผมไม่ค่อยได้นอนนะ

ทำไมล่ะค่ะ

ฝันร้ายนิดหน่อยนะ

ตื่นแล้วหรอเจ้าขี้เซา

อานิสา!!!

เด็กน้อยรีบลงจากเตียง วิ่งไปกอดนิสาถ้าผมเป็นนิสานี้จังหวะนี้คือหลงจนโงหัวไม่ขึ้นไปแล้วนะเนี้ย55

เด็กอะไรรู้งานจริงๆ ทำให้ผู้ใหญ่พากันรักกันหลงขนาดนี้สนุกไหม555

ว่าไงครับนาวิน

อานิสามาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ

ตั้งแต่เห็นอาหมอกับนาวินนอนกอดกันตัวกลมเลย

แสดงว่าอาหมอไม่ได้โกหกนาวินสินะ

อาหมอเขาเป็นคนน่ารักจะกล้าโกหกหนูนาวินของอานิสาได้อย่างไงล่ะครับ ถ้าโกหกนะอานิสาจะจับตีให้ก้นลายเลย

เย้ๆ

แล้วหิวหรือยังครับ

หิวแล้วครับ

งั้นไปแปรงฟันกับอาหมอก่อนแล้วไปอาบน้ำ

ได้ครับ!!

ส่วนวินเขาเตรียมเสื้อผ้าไว้แล้วนะ จะให้คนเอามาให้ที่นี้เลยไหมค่ะ

เอามาให้ที่นี้เลยครับ ขอบคุณมากนะครับนิสา

ค่ะ

วันนี้ผมกับนิสาและเจ้าตัวแสบกำลังลงไปท่านข้าวที่โรงอาหารของโรงพยาบาล คิดถึงกับข้าวที่นี้เหมือนกันนะ ไม่ได้กินนานแค่ไหนแล้วนะถ้าจำไม่ผิดคงตั้งแต่ปีก่อน จะยังอร่อยอยู่เหมือนเดิมหรือป่าว หลังจากที่พวกเราทานข้าวเสร็จ นิสาก็รีบขอตัวกลับก่อนเพราะมีงานด่วน ผมก็เข้าใจแหละและไม่งอนหรืออะไร มีแต่เจ้าตัวน้อยที่เอาแต่ทำหน้าบูดหน้าบึ้ง ก่อนที่เขาพูดขึ้นว่า"ปะป๊า"ทำเอาผมตกใจจนทำตัวไม่ถูก เด็กน้อยเมื่อเจอพ่อก็ดูเหมือนเขาจะลืมผมไปเสียแล้ว ได้โอกาสที่จะชิงก่อนที่นนท์เขาจะรู้ว่าเราอยู่ดีกว่าแต่แผนดันผิดพลาดเพราะเจ้าตัวน้อยดันเห็นผมเข้าเสียก่อน

เด็กน้อยว่ารู้ว่าผมจะหนีก็รีบวิ่งเข้ามาดึงแขนก่อนที่น้ำใสๆเริ่มที่จะไหลอาบแก้ม โอ๋ๆอาหมอขอโทษแต่อาหมอแค่กลัวพ่อหนู หลังจากนั้นนาวินก็เกาะผมแน่นเลย เด็กหนอเด็กพ่อหนูจะฆ่าอาหมอไหมเนี้ย

ปล่อยอาหมอได้แล้วครับ

ไม่เอา!!!

ตอนนี้เจ้าตัวแสบได้ร้องไห้งอแง คนเป็นพ่อเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ก็ได้แต่ทำหน้านิ่งแม้ว่าข้างในจะเอ๋อไปแล้วก็ตาม555 ผมไม่น่าตามใจมากเลยนาวินคงจะเป็นเด็กเคยตัวเพราะผมแน่ในไม่ช้า ผมเดินไปหานาวิน พร้อมกับเอามือไปลูบหัวของเด็กน้องเบาๆ

ร้องทำไมครับ อาหมอก็ยังไม่ได้ไปไหนนิ ถ้าเป็นเด็กไม่มีเหตุผลแบบนี้ที่หลังอาหมอก็จะไม่มาหาแล้วนะ

ต..แต่อาหมอจะไปทำงาน

อาหมอก็ทำงานในโรงพยาบาลนี้แหละครับ ไปไหนได้ไม่ไกลหรอกครับ

แต่นาวินไม่อยากให้อาหมอไป

อาหมอไม่ทิ้งนาวินไปไหนหรอกครับ อาหมอสัญญาพูดแล้วอาหมอก็หิวไปกินไอติมกันดีกว่า

ครับ!!!

พูดเสร็จผมก็พาเจ้าตัวเล็กไปกินไอติม ในร้านเล็กๆแถวโรงพยาบาล หนูน้อยนาวินก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

ดูท่าจะชอบอกชอบใจไอติมรสชาติมะนาวเหมือนผมเลยแอบปลื้มใจนิดๆ มีเพื่อนชอบรสมะนาวเหมือนกัน ส่วนคุณพ่อหน้าบูดก็ทำได้แต่ดูลูกกินไอติม อยากกินก็สั่งสิครับอีกนิดจะสิงลูกแล้วนะคุณ

ไอติมมิ้นช็อคโกแลตอีกทีหนึ่งครับ

...

กินเถอะคุณ กินไอติมมันไม่น่าอายหรอก

อืม

ปะป๊า นาวินขอลองชิมของปะป๊าหน่อย

ได้สิครับ

อี๋ แหวะ ไม่เห็นอร่อยเลย ใครเอายาสีฟันมาแกล้งให้ปะป๊ากินเนี่ย!!!!

55555

พอเห็นเขาขำแบบนี้ผมก็อดคิดถึงความหลังไม่ได้ ช่วงเวลาที่แสนสนุกของพวกเรามันได้หมดไปนานแล้ว แต่ถึงช่วงเวลานั้นจะหมดแต่ผมก็ยังเก็บไว้ในใจเสมอ ที่ผมบอกนิสาว่าฝันร้ายจริงๆแล้ว ผมฝันถึงเขาคนนี้แหละ มันเหมือนฝันดีที่มาพร้อมกับฝันร้ายแต่มันก็ให้ไม่ค่อยอยากตื่นเท่าไหร่ คิดถึงเหลือเกิน ถ้ากินไอติมแล้วทำให้เพ้อที่หลังก็จะไม่กินแล้วล่ะ55

^^^-กวิน-^^^

^^^01.11.63^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***