ผนึกรัก ชั่วนิรันดร์
ไป๋อวิ๋น เสียงเด็กผู้ชายนั้นขึ้นจากด้านนอกของประตู "ท่านพี่ข้ามาแล้ว เสียงเด็กน้อยน่าตาน่ารักตอบรับกลับด้วยความดีใจ
"เหนื่อยไหมคนเก๋ง ไป๋เจี้ยนถามน้องชายด้วยเป็นห่วง "ไม่ครับ เด็กน้อยตอบกลับอย่างใสซื่อ "พี่เอาของกินมาให้หิวไหม "หิวมากๆ
มือใหญ่ค่อยๆลูบหัวน้องชายทีละน้อยๆ
"เจ้านี้ดื้อจริงๆอะรีบกินซะ พูดจบก็ยื่นตระกล้าใบใหญ่ให้น้องชาย "ขอบคุณครับพี่เนียรู้ใจตลอดเลย "รีบกินซะเดียวมีคนมาเห็นเข้า "ครับ ไป๋เจี้ยนนั่งดูน้องชายกินอย่างอร่อยแววตาวเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดูน้องชายคนนี้มากก่อนที่จะถอนหายใจเอือกหนึ่งแล้วคิดย่อนไปในอดีต ครั้งนั้นไป๋เจี้ยนอายุได้เพียง7ขวบท่านพ่อผู้เป็นที่รักและ
เคารพนับถือก็จากไปโดยไม่ได้ลาตอนนั้น
...ไป๋อวิ๋นพึ่งเกิดได้เพียง7วันด้วยส่ำทำให้ผู้เป็นมารดาของทั้งสองถึงขนาดตรอมใจตายทั้งสองคนจึงถูกเลี้ยงดูโดยไป๋หลินและไป๋หลงผู้เป็นป้าและน้าและเป็นทั้งเจ้าสำนักใหญ่ "ท่านพี่ ท่านเป็นอะไรไปรึ มือเล็กๆค่อยๆเอาไปแตะหน้าผากของผู้ที่เป็นพี่ชาย...
..."เปล่า ไม่มีอะไร"ดีแล้ว ไป๋เจี้ยนไม่พูดอะไรแค่ยิ้มตอบน้องชายอันเป็นที่รักของเขา "อวิ๋นเอ๋อร์ (ชื่อเล่น)"ครับ "พรุ่งนี้พี่จะต้องไปจากนี้แล้วนะ"ไปทำไม ไป๋อวิ๋นมองพี่ชายด้วยสีหวาดหวั่น"พี่ต้องไปทำงานบางอย่างให้ท่านป้าน่ะ"ข้าไม่ให้ท่านไปนะ เด็กน้อยเริ่มงอแง...
"ไม่เอาน่าอวิ๋นเอ๋อร์คนเก่ง มือใหญ่ค่อยๆยื่นมาเช็ดน้ำตาให้น้องชาย " พี่ท่านอย่าทิ้งข้านะ "อืมพี่ไม่ทิ้งเจ้าหรอก "พี่ต้องรีบกลับมานะ
"อวิ๋นเอ๋อร์รับปากพี่นะถ้าพี่ไม่อยู่เจ้าต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังท่านป้าและท่านน้าตั้งใจเรียน
วรยุทธอย่าดื้ออย่าซนเจ้าต้องเป็นคนที่เข้มแข็งและอดทนไว้ศิษย์พี่ศิษย์น้องในสำนักรวมถึงเหล่าอาจารย์และท่านป้าท่านน้ายังรอพึ่งเจ้าอยู่ "ครับข้าจะเข้มแข็งไว้ "ดีมากอวิ๋นเออร์วันหน้าสำนักชีซาอาจจะต้องพึ่งเจ้า
"ท่านพี่ข้าไม่อยากเป็นเจ้าสำนัก "อวิ๋นเอ๋อร์
พวกเราเกิดมาเป็นลูกหลานตระกูลไป๋ต้องเป็นคนที่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยวอีกอย่างหนึ่งท่านป้ากับน้าคาดหวังในตัวเจ้าสูงถ้าท่านแม่รู้เข้าว่ามีลูกไม่เอาไหนเหมือนพวกเราท่านจะเสียใจขนาดไหน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments