...ตอนที่ 4 : เรื่องผิดพลาด...
“ในเครื่องดื่มของพวกคุณมียาผสมอยู่ ฉันไม่รู้คือยาอะไร มันไม่ได้ทำให้คุณถึงตาย แต่คุณต้องดื่มมัน ฉันช่วยคุณได้เท่านี้ ส่วนคุณก็ต้องช่วยฉันด้วยการดื่มมันเข้าไป ไม่งั้นทุกคนสงสัยฉันแน่ แล้วจำไว้ด้วยว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับรุส เฟอร์เดล”
เขาที่อยู่ตรงหน้าไม่พูดอะไร เพียงแต่เอื้อมไปกดมือถือ และกลับมากระดกเครื่องดื่มในมือของหญิงสาวจนหมดแก้ว ใช้ใบหน้าขมเข้มนั้นซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวเนียนของเธอ
ส่วนอีกฝากฝั่งหญิงสาวก็พยายามบอกเป็นนัยให้ชายที่อยู่ใต้ล่างเธอนั้นได้รับรู้ถึงภัยอันตราย แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย ชายคนนี้ดื่มแชมเปญไปมากเท่าไหร่แล้ว ถ้าขืนไม่ฟังอยู่แบบนี้ การช่วยเหลือของเธอก็ไม่มีประโยชน์ เขาเอาแต่ใจจดใจจ่ออยู่กับเรือนร่างระหงของเธอ จูบพรมไปตามเนื้อเนียน
“คุณ คุณฟังฉันก่อนได้มั้ย ถึงคุณจะไม่ฟังแต่คุณต้องกินนี่ให้หมด” หญิงสาวพยายามกระซิบที่ข้างหูเพื่อไม่ให้ใครได้ยินหรือสงสัย พร้อมกับถือแก้วแชมเปญนั้นให้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้
“หนวกหู!!” เขาสบถออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ยกแก้วขึ้นมาดื่มพรวดเดียวจนหมด
โอยยยยยยยยย...นี่ฉันช่วยพวกนายอยู่นะ ช่วยสนใจปัญหาความเป็นความตายของบริษัทที่จะเกิดขึ้นหน่อยได้มั้ย ถ้าบริษัทของพวกคุณล่มจมมาอย่ามาโทษพวกฉันกับพี่เขยฉันละกันนะ
“เรื่องบริษัทของคุณฉันไม่สนใจหรอก แต่อย่ามาโทษพวกฉันกับพี่รุสของฉันละกัน”
“พูดมาก” เขาพูดไว้เท่านั้นก่อนจะใช้ใบหน้าเนียนนั้นของเขาเข้ามาซักไซ้ตามซอกคอและเนื้อเนียนของหญิงสาว
ตอนนี้มือของเขาซุกซนไม่หยุด ไม่ปล่อยให้มันว่างเว้น ใช้ลูบไล้ไปตามเรือนกายของหญิงสาว ก่อนมาหยุดที่หน้าอกหน้าใจสองข้างของเธอที่ประเมินจากขนาดแล้วเกินกว่าจะเป็นของร่างบางนี้ ซึ่งดูมันล้นทะลักออกมาจากชุดสีแดงเลือดนกนี้ของเธอ
“ไปที่ส่วนตัวดีกว่ามั้ย” หญิงสาวต้องรีบหยุดการกระทำนี้ของเขาโดยการเข้าไปกระซิบข้างๆหูของเขา ก่อนที่ชายคนนี้จะทำอะไรไปมากกว่านี้
การแยกไปที่ส่วนตัวจะเป็นการดีมากกว่า จะพูดจะบอกอะไรกับเขาก็คงไม่ยาก หญิงสาวลอบมองไปที่พี่สาวของเธอที่อยู่บนร่างของชายวัยกลางคนอย่างอดห่วงไม่ได้ แต่ตอนนี้จะมาหันหลังกลับคงไม่ได้แล้ว หญิงสาวจึงแอบส่งสายตาเป็นเชิงให้เธอพอรับรู้ว่าจะดำเนินการตามแผน
ชายร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ ช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาไว้กับแขนและอกแกร่งของเขา ก่อนก้าวยาวออกจากห้องรวมนี้ หญิงสาวหันไปส่งสายตาให้กับหญิงสาวจากตระกูลหวังเพื่อให้เธอได้รับรู้ว่าเธอทำตามแผนแล้ว
- - - ห้องแยกส่วนตัวสำหรับแขก VIP - - -
พอแยกออกมาห้องส่วนตัว ชายคนนี้ไม่พูดพร่ำทำเพลง โยนร่างของหญิงสาวไปบนเตียง ก่อนจะถอดชุดของเขาโยนกระจัดกระจายไปรอบห้อง ทำเอาหญิงสาวตกใจไม่น้อย
“คุณ คุณฟังฉันนะ พี่รุสเตรียมคนไว้ให้คุณแล้ว ฉันไม่ใช่...” ชายที่อยู่ตรงหน้าไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น ตรงเข้ามาทับทาบร่างบางของเธอและใช้ริมฝีปากหนานั้นประกบเข้ากับริมฝีบางของเธอ ก่อนส่งลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวพัลวันกับลิ้นเล็กๆของเธอ
“หื้มมมม” เขาครางออกมาอย่างขัดใจเล็กน้อย เหมือนจะหยุดการกระทำแต่ดูเหมือนร่างกายจะไม่ทำตาม
ตอนนี้ชายที่อยู่บนร่างของเธอนี้เหมือนสัตว์ที่หิวกระหาย ไม่สามารถควบคุมอารมณ์หรือสติตอนนี้ได้ ร่างกายร้อนระอุและแดงฉ่าไปทั้งตัว พร้อมกับใบหน้าและอกแกร่งนี้เต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดโตที่ผุดออกจากร่างกายของเขา
ชายร่างสูงที่อยู่บนร่างบางของเธอนี้มองเรือนระหงนี้อย่างพิจารณา ก่อนถอดชุดลงไปกองอยู่กับพื้นข้างเตียงข้างง่ายดาย หญิงสาวรับรู้ถึงความเย็นที่สัมผัสร่างกายที่ไม่มีอาภรณ์อยู่บนร่างของเธอ
“ไมมมมมมมมมมม่ คุณมีสติหน่อยสิ ฉันกำลังจะช่วยคุณ...” หญิงสาวพยายามดิ้นหนีออกมาจากใต้ร่าง แต่ร่างหนากำลังคืบคลานเข้ามาทับทาบร่างบางของเธอ และใช้ขาของเขาล็อคขาเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอไว้
หญิงสาวไม่สามารถต้านทานแรงของเขาได้ ก่อนรับรู้ถึงมือหนาที่กำลังไล้เรียงไปตามเรือนระหงของเธอ เคล้าคลึงกับอกอันอวบอิ่มคู่นี้ ใบหน้าของเขาอยู่ตรงหน้า ลมหายใจที่รดอยู่ตรงใบหูและใบหน้าของเธอตอนนี้
แปลกตรงที่มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจ แต่กลับทำให้ร่างบางวูบวาบอยู่ภายใน ก่อนจะเรียกสติกลับคืนมาได้ก็รับรู้ถึงนิ้วเรียวที่ถูกฝังเข้าไปในกลีบกุหลาบงามของเธอ ทำเอาร่างกายของเธอเกร็งกระตุกขึ้นมา
“หยุดเดี๋ยวนี้!!”
หญิงสาวเรียกสติกลับคืนมา รีบส่งเสียงตะโกนห้ามชายที่อยู่ตรงหน้า แต่มันยิ่งเป็นการเปิดจังหวะให้ชายที่อยู่ตรงหน้าส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวพัลวันภายในโพรงปากเล็กๆของเธอ หญิงสาวพยายามใช้มือเล็กช่วยปัดป่าย ทุบที่แขนและหลังของชายคนนี้ แต่เขากลับไม่รู้สึกสะทกสะท้านแต่อย่างใด
ไม่จริงงงงงงงงงงงง!!...ตอนนี้หญิงสาวรับรู้ถึงกายแกร่งที่เข้ามาภายในร่างกายแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่มีจังหวะให้เธอได้รู้ตัว จะปัดป่ายเอาตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เสียงอื้ออึงในลำคอแหบพร่าจากหญิงสาวรดใบหูของชายร่างสูงที่กำลังทับทาบเธอนี้ ยิ่งทำให้เขาเสียวซ่านและมีอารมณ์มากขึ้น
นี่พวกตระกูลหวังเอาอะไรให้ชายคนนี้ดื่มกันแน่ จะว่าแค่เมาก็คงไม่ใช่ ทำไมเขาไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ แก่นกายเบื้องล่างขยับขึ้นลงช้าๆ แม้จะรู้สึกหน่วงบริเวณท้อง แต่แปลกใจที่กลีบกุหลาบงามของเธอดันตอดรัดแก่นกายของเขาเป็นอย่างดี
ชายที่กำลังทับทาบร่างของเธอค่อยๆเพิ่มความเร็ว ความแรงและความถี่มากขึ้น เสียงร้องกระเส่าของเขาปนเปไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ ลิ้นร้อนดูดดุลเอายอดถันทั้งสองข้างของเธอสลับไปมา ทำเอาร่างบางนี้บิดเกร็ง
“หยุดเดี๋ยวนี้!!...”
เสียงตะโกนให้หยุดการกระทำที่ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง แต่ยิ่งหญิงสาวร้องหรือพยายามตะโกน ชายที่อยู่เบื้องหน้าที่ควบคุมตัวเองไม่ได้กลับเปลี่ยนอิริยาบถมาเป็นประกบปากในทุกครั้งที่มีเสียงเล็ดลอดออกมา ชายที่กำลังชื่นชมร่างกายนี้ของเธอนั้นเหลือบมองไปยังไปหน้าของเธอเล็กน้อย แม้ปากจะบอกว่าให้หยุดแต่การตอบรับของร่างกายของหญิงสาวนั้นมันยิ่งทำให้ชายคนนี้พิศวาสเธอมากขึ้น ใบหน้าที่แดงเรื่อ ริมฝีปากที่ขบเม้มอยู่ยิ่งทำให้ชายคนนี้ยิ่งคิดว่าเธอกำลังต้องการเขา
โอยยยยยยยยย...นี่ร่างกายเธอเป็นอะไร เขากำลังรุกล้ำของสงวนที่เธอดูแลทะนุถนอมมาอย่างดี แต่ตอนนี้กลับพังทลายลง จะปัดป่ายก็ทำไม่เต็มที่ นี่ร่างกายของเธอเป็นอะไรกันแน่ ทำไมร่างกายนี้ของเธอถึงไม่อยู่ในการควบคุม การได้รับและสัมผัสจากร่างกายที่แสนอุ่นของชายที่อยู่ตรงหน้า ยิ่งได้รับ ยิ่งได้สัมผัสนั้นทำให้ไม่สามารถควบคุมร่างกายของเธอได้เป็นเพราะอะไร ก่อนที่ร่างกายของเธอเองจะโอนอ่อนไปตามบทพิศวาสของเขา
หลังจากบทพิศวาสบนเตียงหลายต่อหลายครั้งจบลง ร่างแกร่งนอนแผ่หลาไปกับเตียง หญิงสาวเหลือบมองชายที่อยู่บนเตียงอีกครั้ง ก่อนใช้จังหวะนั้นค่อยๆพยุงร่างของตัวเองลงมาจากเตียง เก็บเสื้อผ้าอาภรณ์ที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น รีบสวมใส่มันกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว
แม้ร่างกายของเธอรวมถึงเจ้าหล่อนจะปวดระบม แต่เวลานี้สมองสั่งกายให้เธอต้องรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด
เอ๊ะ!!...พี่ลิสา นึกได้ตรงนี้ หญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เตรียมโทรหาพี่สาวของเธอทันที ห๊ะ!!...สี่สิบแปดสายไม่ได้รับ เป็นเบอร์พี่ลิสาทั้งหมด หญิงสาวตกใจเล็กน้อย ก่อนรีบกดโทรพี่สาวของเธอทันที
...- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -...
...Meaning...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 60
Comments