คำนำ

ณ กาลครั้งหนึ่งในห้วงเวลาที่ไม่อาจนับได้ ฟ้าดินยังคงนิ่งสงบเหมือนรอคอยบางสิ่งอยู่เบื้องหลังม่านหมอกแห่งกาลเวลา เสียงลมอันแผ่วเบาพัดผ่านป่าดอกเหมยซึ่งเบ่งบานทั่วขุนเขาแห่งชิงชิว แสงจันทราอาบไล้ทั่วพื้นหิมะขาวราวแพรไหม เหนือผืนฟ้าอันกว้างใหญ่ เสียงมังกรคำรามก้องสะท้อนก้องในนภา มันไม่ใช่เพียงเสียงของพลัง แต่คือเสียงแห่งโชคชะตาที่ขีดเส้นระหว่างฟ้าและดินไว้ตั้งแต่ยังมิได้ถือกำเนิด

ในห้วงนั้นเอง เธอ... “เยว่ซิน” จิ้งจอกขาวเก้าหาง ราชธิดาแห่งแคว้นชิงชิว ผู้ถือกำเนิดใต้รัศมีจันทราในคืนที่หิมะโปรยแรกของปี เสียงร้องแรกของนางทำให้กลีบดอกเหมยทั้งภูเขาร่วงโรยราวกับคารวะต่อการถือกำเนิดของผู้มีพลังแห่งแสงจันทร์ ความงามของนางเลื่องลือไปทั่วสามภพ แต่ในความงามนั้นกลับมีคำทำนายเก่าแก่ซ่อนอยู่ —

> “ผู้ที่มีจันทราในใจ จะเป็นทั้งพรและคำสาปของฟ้า”

เยว่ซินเติบโตมาในร่มเงาแห่งคำทำนายนั้น ด้วยใจที่อ่อนโยนและจิตใจที่ไม่ปรารถนาการทำร้ายผู้ใด นางจึงเลือกเดินเส้นทางของการเรียนรู้ที่คุนหลุนซี สำนักแห่งเซียนอันสูงสุดในฟ้า แม้สำนักจะไม่เคยรับศิษย์สตรี แต่นางกลับปลอมตัวเป็นบุรุษเพื่อเข้าศึกษาวิถีเซียน และกลายเป็นศิษย์เอกของอาจารย์เหอหลิง เซียนผู้ถือครองพลังแห่งผนึก เมื่อเวลาผ่านไป เยว่ซินเริ่มเข้าใจคำว่าฟ้าและดิน แต่กลับไม่อาจเข้าใจสิ่งเดียวในใจตนเอง — ความผูกพันที่เกินจะอธิบายกับมนุษย์ผู้หนึ่งที่ไม่สมควรจดจำ

แต่โชคชะตาแห่งสามภพไม่เคยหยุดหมุน เมื่อความมืดจากแดนปีศาจเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง อาจารย์เหอหลิงจำต้องสละชีพเพื่อผนึกจิตมารในระฆังมาร ทว่ารังฆังนั้นต้องการพลังชีวิตจากจันทราเพื่อคงอยู่ เยว่ซินจึงสละเลือดหัวใจตนเองใช้หล่อเลี้ยงผนึกนั้นไว้ นางทรุดลงท่ามกลางเสียงระฆังที่สั่นสะเทือนทั้งสวรรค์และพิภพ และในวินาทีนั้นเอง คำสาปแห่งด่านเคราะห์ความรักก็กำเนิดขึ้น —

นางจะต้องลงไปเกิดในโลกมนุษย์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกว่าจะเข้าใจคำว่ารักที่แท้จริง

พันปีต่อมา...

ผืนน้ำแห่งทะเลสาบเงียบสงบสะท้อนแสงจันทร์ส่องต้องเกล็ดมังกรสีเงินผู้หนึ่งที่กำลังลืมตาขึ้นท่ามกลางเปลวเพลิงแห่งพายุบนฟ้า เขาคือ “หลงอวี่เฉิน” รัชทายาทแห่งเผ่ามังกรฟ้า มังกรผู้มีดวงจันทราเป็นชะตาคู่ตั้งแต่แรกเกิด เสียงทำนายจากเง็กเซียนกล่าวว่า “เมื่อมังกรแห่งจันทราตื่น เขาจะเป็นผู้ชี้ชะตาแห่งสามภพ แต่หัวใจของเขาจะผูกไว้กับเงาแห่งจันทราซึ่งไม่มีวันเอื้อมถึง”

หลงอวี่เฉินเติบโตท่ามกลางหน้าที่และคำสั่งแห่งสวรรค์ เขาแข็งแกร่ง เยือกเย็น แต่มีแวววูบหนึ่งในดวงตาเสมือนเคยเห็นใครบางคนในฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใครบางคนที่ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์ ยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มแผ่วเบา

จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาถูกส่งไปต่อสู้กับปีศาจที่หลุดออกจากผนึกเดิมแห่งคุนหลุน ระหว่างการต่อสู้นั้น เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและตกลงสู่โลกมนุษย์... และที่นั่นเอง เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งที่ช่วยชีวิตเขาไว้ — นางชื่อ “เยว่ซิน”

นางไม่รู้ว่าเขาคือใคร เขาเองก็ไม่รู้ว่าเธอคือจิ้งจอกจันทราในคำทำนาย แต่ทุกครั้งที่มองดวงตาคู่นั้น ความรู้สึกคุ้นเคยก็แล่นขึ้นมาจากส่วนลึกของวิญญาณ

พวกเขาใช้ชีวิตร่วมกันชั่วขณะในโลกมนุษย์ — ในบ้านไม้เล็ก ๆ ริมทะเลสาบ ที่มีเพียงแสงจันทร์และเสียงขลุ่ยเป็นพยาน แต่ฟ้าดินไม่เคยปล่อยให้สิ่งใดคงอยู่ตลอดไป เมื่อเทพธิดาแห่งสวรรค์ลงมานำตัวเขากลับ เยว่ซินจึงได้รู้ว่าแท้จริงบุรุษผู้นั้นคือองค์รัชทายาทแห่งสวรรค์ผู้ไม่อาจรักสตรีใดในโลกมนุษย์

นางยิ้มให้เขาในคืนสุดท้ายก่อนแสงจันทร์จะดับลง “ท่านคือฟ้า ข้าคือจันทรา ฟ้าจะไม่มีวันตกลงมาสัมผัสจันทราได้... แต่ข้าก็จะยังส่องแสงเพื่อท่าน แม้ในความมืดมิดที่สุด”

หลงอวี่เฉินกลับสวรรค์ด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า แต่เมื่อถึงวันพิธีราชาภิเษก เสียงขลุ่ยจากโลกเบื้องล่างกลับดังขึ้นในใจเขาอีกครั้ง เสียงนั้นนำเขากลับไปยังจุดเริ่มต้นของชะตา... กลับไปยังหญิงผู้เป็นรอยจันทราในใจ

และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวใน “สามภพรอยจันทรา”

หนึ่งความรัก

สองคำสาป

สามภพที่พันธนาการหัวใจของทั้งคู่ไว้ไม่อาจปลด

> ในภพแรก — นางสละหัวใจเพื่อผนึกปีศาจ

ในภพที่สอง — เขาสละวิญญาณเพื่อปกป้องนาง

และในภพสุดท้าย... ฟ้าดินจะเป็นผู้พิพากษาว่า ความรักของมังกรและจิ้งจอกนั้น จะนำมาซึ่งการดับสูญ หรือการเกิดใหม่ของทั้งสามภพ

จันทร์ยังคงส่องแสง

แต่เงาของมัน... คือรอยรักที่ไม่มีวันเลือน

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***