กาแฟแก้วแรกที่ไม่ได้บังเอิญ

พลอยนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานในแผนกกราฟิกดีไซน์ แต่สมาธิของเธอหลุดลอยไปไกลตั้งแต่ก้าวออกจากลิฟต์ หัวใจยังคงเต้นรัวเมื่อนึกถึงประโยคสุดท้ายของมิ้นท์ที่ว่า "ฉันจะคุยกับเธออีกแน่นอน"

มันเป็นประโยคที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ในใจของเธอ พลอยพยายามทำงาน แต่ภาพใบหน้าของมิ้นท์ในระยะประชิดในความมืดก็ผุดขึ้นมาไม่หยุด เธอยอมรับว่ามิ้นท์เป็นผู้หญิงที่ดูดี มีเสน่ห์ และเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างหาตัวจับยาก แต่การที่อีกฝ่ายแสดงออกชัดเจนขนาดนี้ มันทำให้เธอสับสน

ตึก... ตึก...

เสียงเคาะโต๊ะเบาๆ ทำให้พลอยสะดุ้งสุดตัว เธอเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับ เนย เพื่อนร่วมงานที่สนิทที่สุดและเป็นที่ปรึกษาเรื่องหัวใจ

"เหม่ออะไรพลอย นี่แกนั่งจ้องจอว่างๆ มาสิบนาทีแล้วนะ" เนยถามอย่างเป็นห่วง

"เปล่า... แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อย" พลอยรีบแก้ตัว แต่แก้ไม่ได้เนียนนัก

"งานอะไรวะ หน้าแดงขนาดนี้" เนยยิ้มกริ่ม "สารภาพมาซะดีๆ เจอหนุ่มที่ไหนมา"

"ไม่ใช่หนุ่ม!" พลอยรีบตอบเสียงสูง จนเพื่อนร่วมงานโต๊ะข้างๆ หันมามอง

เนยลดเสียงลงเป็นกระซิบ "โอเค... ไม่ใช่หนุ่ม แล้วเป็นใคร? เรื่องของ คุณมิ้นท์ โปรเจกต์แมเนเจอร์สาวหล่อคนนั้นใช่ไหม?"

พลอยเบิกตาโต "รู้ได้ไง!"

"โอ๊ย... ใครๆ ก็รู้ว่าคุณมิ้นท์น่ะฮอตจะตาย แถมยังเป็นผู้หญิงสเป็กสาวๆ หลายคนในตึก" เนยเท้าคาง "แต่ฉันเห็นคุณมิ้นท์ลงมาจากชั้น 28 แล้วสายตาเขามองมาทางแผนกเราแปลกๆ นะ คล้ายมองหาใครอยู่"

พลอยใจหายวูบ แต่ก็ต้องพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด

"ไม่รู้สิ ไม่น่าใช่ฉันหรอก"

ทันใดนั้น โทรศัพท์โต๊ะทำงานของพลอยก็ดังขึ้น เป็นเบอร์ภายใน

"ค่ะ แผนกกราฟิกค่ะ" พลอยรับสายด้วยน้ำเสียงปกติ

"พลอย... ใช่ไหม" เสียงทุ้มต่ำและคุ้นเคยดังมาจากปลายสาย

พลอยกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก "ค่ะ"

"ฉันมิ้นท์นะ" น้ำเสียงของเธอเป็นทางการ แต่แฝงความขี้เล่นไว้เล็กน้อย "ฉันโทรมาในฐานะหัวหน้าฝ่ายโปรเจกต์ มีเรื่องงานด่วนอยากจะคุยกับกราฟิกดีไซเนอร์ที่เก่งที่สุดในแผนก"

พลอยหันไปมองเนยที่กำลังทำมือทำไม้เป็นรูปหัวใจให้เธออย่างล้อเลียน

"เอ่อ... เรื่องอะไรคะ ส่งเมลมาได้ไหมคะ" พลอยพยายามรักษาระยะห่าง

"ไม่ได้หรอก มันเกี่ยวกับโลโก้ของโปรเจกต์ใหม่ที่ฉันไม่อยากให้ใครเห็นนอกจากเธอ" มิ้นท์เว้นจังหวะ "เที่ยงนี้ไปคุยกันที่ร้านกาแฟข้างล่างได้ไหม สั่งกาแฟที่เธอชอบไว้รอเลย เดี๋ยวฉันออกเอง"

พลอยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าปฏิเสธก็ดูจะผิดมารยาทในการทำงาน แต่ถ้าตอบรับ... มันชัดเจนว่าไม่ใช่แค่เรื่องงาน

"เรื่องมันด่วนจริงๆ นะพลอย" มิ้นท์ใช้ไม้ตายสุดท้าย

"ก็ได้ค่ะ... เดี๋ยวฉันลงไป" พลอยตอบอย่างจำยอม

มิ้นท์หัวเราะเบาๆ "เยี่ยมมาก เจอกันนะ" แล้วก็วางสายไป

พลอยถอนหายใจยาว แล้วหันไปเผชิญหน้ากับสายตาที่รอคำตอบของเนย

"เป็นไงๆ เรื่องงานจริงดิ๊" เนยถามอย่างตื่นเต้น

"บ้า! ก็บอกว่าเรื่องงาน" พลอยลุกขึ้นยืน "แต่เป็นงานที่ต้องคุยกันแบบส่วนตัวมากๆ"

"จ้า... แม่คนส่วนตัว" เนยยิ้มเจ้าเล่ห์ "ขอให้โชคดีนะยะ"

12:05 น. ที่ร้าน 'The Quiet Corner'

พลอยเลือกนั่งมุมในสุดของร้านกาแฟ เธอสั่งมอคค่าเย็นแก้วโปรด และรอคอยอย่างกระวนกระวาย เธอพยายามหาเหตุผลในเรื่องงานที่มิ้นท์อ้างมา แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะมีงานไหนที่ต้องเป็นความลับขนาดนี้

แกร๊ก... เสียงประตูกระจกเปิดออก พร้อมกับร่างสูงโปร่งของมิ้นท์ที่ก้าวเข้ามาในร้าน

วันนี้มิ้นท์ไม่ได้ใส่เสื้อเชิ้ตทำงาน แต่เป็นเสื้อยืดสีเทาอ่อนกับกางเกงยีนส์สีเข้ม ดูสบายๆ แต่ก็ยังคงความเท่ไว้เต็มเปี่ยม เธอเดินตรงมาที่โต๊ะของพลอยทันทีโดยไม่มองใคร

"โทษทีที่ให้รอนาน" มิ้นท์นั่งลงตรงข้ามพลอย วางแก้วกาแฟดำที่เธอถือมาลงบนโต๊ะ "ฉันต้องเคลียร์สายด่วนก่อนลงมา"

"ไม่เป็นไรค่ะ" พลอยตอบเสียงเรียบ "แล้ว... เรื่องงานที่ว่า"

มิ้นท์ยิ้มเล็กน้อย พลางดันแก้วมอคค่าเย็นของพลอยให้เข้าใกล้ตัวเธอมากขึ้น

"ก่อนจะเรื่องงาน... ดื่มกาแฟก่อนไหม เธอดูเครียดไปนะ"

พลอยมองหน้ามิ้นท์อย่างจับผิด "ถ้าไม่พูดเรื่องงาน ฉันขอตัวกลับไปทำงานต่อดีกว่าค่ะ"

มิ้นท์ยกมือขึ้นในท่าทางยอมแพ้ "โอเคๆ ยอมแล้ว" เธอหยิบแฟ้มสีดำเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า "เรื่องงานน่ะมีจริง... แต่อยู่ในแฟ้มนี้"

มิ้นท์เปิดแฟ้มออก ภายในมีกระดาษแผ่นเดียวที่เขียนด้วยลายมือหวัดๆ ของเธอว่า:

"ข้อตกลงลับหลังออกจากลิฟต์"

พลอยมองข้อความนั้นอย่างงงงวย แล้วเงยหน้ามองมิ้นท์ที่กำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"ฉันว่าเราติดอยู่ในลิฟต์นานพอสมควร ทำให้ความสัมพันธ์ของเรามันเลยคำว่า 'คนรู้จักที่ทำงาน' ไปแล้ว" มิ้นท์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้น "ฉันขอสารภาพตรงๆ นะพลอย... ฉันไม่ได้ชวนเธอมากินกาแฟเพื่อคุยเรื่องโลโก้ แต่มันเกี่ยวกับเราสองคน"

"คุณมิ้นท์!" พลอยหน้าแดงก่ำ

"ฟังฉันให้จบก่อน" มิ้นท์จับมือของพลอยไว้เบาๆ บนโต๊ะ พลอยไม่ได้ชักมือออก "ฉันรู้สึกดีกับเธอจริงๆ นะ ฉันเห็นเธอมานานแล้ว แต่ไม่เคยมีโอกาสได้คุยกัน จนกระทั่งเหตุการณ์ในลิฟต์นั่นแหละที่ทำให้ฉันกล้า"

"แต่ว่า... เราไม่รู้เรื่องราวของกันและกันเลยนะคะ" พลอยพึมพำ

"นั่นแหละคือประเด็น" มิ้นท์กระชับมือพลอยแน่นขึ้นเล็กน้อย "ฉันอยากรู้จักเธอในทุกเรื่องที่เธอไม่เคยบอกใคร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องนิยายใต้โต๊ะ หรือความฝันที่อยากเป็นนักเขียน"

มิ้นท์เลื่อนแฟ้มไปหาพลอย "ข้อตกลงลับนี้มีแค่ข้อเดียว คือเราจะแชร์เรื่องส่วนตัวกันหลังเลิกงาน หรือในช่วงพักเที่ยงแบบนี้ โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องงานเลย เป็นการออกเดทเล็กๆ น้อยๆ เพื่อดูว่าความรู้สึกในลิฟต์มันคือความตื่นเต้นชั่วคราว หรือมันคือความจริงจัง"

"คุณ... พูดเหมือนเรากำลังจีบกัน" พลอยพูดเสียงแผ่วเบา

"ก็ใช่ไง" มิ้นท์ยิ้มกว้าง "ถ้าไม่ชอบก็ปฏิเสธได้เลยนะ ฉันเข้าใจ แต่ถ้าชอบ... ให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัวเองได้ไหม"

พลอยมองหน้ามิ้นท์... มองความจริงจังที่ซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มที่มั่นใจ เธอคิดถึงความอบอุ่นในลิฟต์ คิดถึงการปกป้องของมิ้นท์ และคิดถึงคำสารภาพที่อีกฝ่ายบอกว่าแอบมองเธอมานานแล้ว

เธอสูดหายใจลึกๆ แล้วพยักหน้าช้าๆ

"ก็ได้ค่ะ... แต่ถ้าคุณพูดถึงเรื่องโลโก้อีก ฉันจะกลับทันที"

มิ้นท์หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ก่อนจะยกมือพลอยขึ้นมาจูบเบาๆ ที่หลังมือ

"ขอบคุณนะพลอย" มิ้นท์พูดอย่างอ่อนโยน "เริ่มจากวันนี้เลยนะ เธอชอบกาแฟอะไรมากที่สุด"

พลอยยิ้มออกมาอย่างเขินอาย เธอยกกาแฟมอคค่าเย็นของเธอขึ้นมาจิบ

"มอคค่าเย็นค่ะ"

"งั้นพรุ่งนี้ฉันจะเตรียมมอคค่าเย็นแก้วพิเศษมาให้ที่โต๊ะนะ" มิ้นท์ตอบ พลางจ้องมองพลอยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***