ฟิล์มม้วนแรก ตอนที่ 2

หลังจากวันแรกที่พบกัน เคียสไม่เคยหยุดคิดถึงเซลีนเลย ไม่ว่าจะนั่งเรียน อ่านหนังสือ หรือเดินผ่านถนนในมหาวิทยาลัย หัวใจเขาก็ยังเต้นแรงทุกครั้งที่คิดถึงรอยยิ้มและแววตาของเซลีน

และเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วัน เคียสก็พบว่าเซลีนเรียนอยู่คณะเดียวกันกับเขา ความสุขนั้นทำให้หัวใจเขาเต้นแรงเกินห้ามใจ

“เฮ้! เคียส วันนี้เจอใครในห้องบ้างไหม?” เพื่อนสนิทของเขาถามระหว่างเดินไปห้องเรียน

“เอ่อ…ก็…เจอเซลีนครับ” เคียสตอบเสียงเบา ๆ ใบหน้าแดงขึ้นทันที

เพื่อนยิ้มกว้าง “โอ้โห…เห็นชอบกันตั้งแต่วันแรกเลยนะเนี่ย”

เคียสไม่ได้ตอบอะไรนอกจากยิ้มและก้มหน้า แต่หัวใจเขากลับเต้นแรงจนแทบทะลุอก

หลังเลิกเรียน เคียสมักจะเดินออกจากตึกคณะพร้อมเซลีน บางครั้งไปนั่งที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ หรือเดินเล่นในสวนสาธารณะ พวกเขาเริ่มแลกเปลี่ยนเรื่องราวในชีวิตประจำวันมากขึ้น เคียสเรียนรู้ว่าเซลีนเป็นคนร่าเริง แต่ก็มีด้านที่ลึกและบางครั้งดูเศร้าอยู่เบื้องหลัง

“คุณดูเหนื่อยนะ” เคียสสังเกตเห็น

เซลีนยิ้มบาง ๆ “เปล่าหรอก แค่เดินมาก็เมื่อยนิดหน่อยเอง”

แต่เคียสรู้ทันทีว่าคำพูดนั้นไม่จริง เขาสัมผัสถึงความอ่อนแรงเล็ก ๆ ในร่างกายของเซลีน จึงยื่นมือไปแตะที่ไหล่เขาเบา ๆ “ถ้าเหนื่อยก็บอกผมนะ ผมจะไม่ว่าอะไร”

เซลีนหันมามอง เค้ากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วก็ยิ้มและส่ายหัว “ไม่เป็นไร…ผมโอเค”

เคียสเห็นแววตาเศร้าเล็ก ๆ ของเซลีน และหัวใจของเขาเจ็บแปลก ๆ แต่ไม่ถามต่อ เขารู้ว่าเซลีนต้องการปกป้องความเป็นส่วนตัวของตัวเอง

วันหยุดสุดสัปดาห์ เคียสและเซลีนตัดสินใจไปเที่ยวเล่นริมทะเล พวกเขานั่งบนโขดหิน มองคลื่นกระทบฝั่ง ฟังเสียงนก และหัวเราะกันอย่างไร้กังวล

“คุณเคยเห็นทะเลสวย ๆ แบบนี้ไหม?” เคียสถาม พลางยิ้ม

“ไม่เคย…มันสวยมาก” เซลีนตอบ น้ำเสียงเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความรู้สึก

เคียสเงยหน้ามองเขาแล้วพูดเบา ๆ “คุณดูมีความสุขตอนอยู่กับผม…จริงไหม?”

เซลีนยิ้มบาง ๆ มองไปที่ทะเลกว้าง ๆ ก่อนจะตอบ “ใช่…แต่ผมก็…บางครั้งก็คิดเรื่องอื่นด้วย”

เคียสเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างที่เซลีนซ่อนอยู่ แต่เขาไม่อยากกดดัน เขาเพียงแค่ยื่นมือไปจับมือเซลีนไว้ “ไม่เป็นไรนะ…ไม่ว่าคุณจะคิดเรื่องอะไร ผมอยู่ตรงนี้เสมอ”

เซลีนเงยหน้ามองมือของเขาที่จับมือเขาไว้ น้ำตาเล็ก ๆ กำลังจะไหลออกมา แต่เขากลั้นไว้และหัวเราะเบา ๆ “ขอบคุณนะ เคียส”

เมื่อกลับไปมหาวิทยาลัย ช่วงสัปดาห์ต่อมา เคียสเริ่มสังเกตว่าเซลีนบางครั้ง หายใจแรงขึ้นเร็ว ๆ และมี สีหน้าซีดลงเล็กน้อยหลังออกแรง แต่ทุกครั้งที่เขาถาม เซลีนก็ยิ้มและพูดว่าไม่เป็นอะไร

“คุณโอเคจริง ๆ ไหม?” เคียสถามวันหนึ่งขณะเดินผ่านสวน

“โอเค…ผมสบายดีจริง ๆ” เซลีนตอบ พลางหัวเราะเล็ก ๆ เพื่อให้ทุกอย่างดูปกติ

แต่เคียสไม่ปักใจเชื่อ และความกังวลนั้นเริ่มกัดกินใจเขา

คืนหนึ่งหลังจากเรียนเสร็จ ทั้งคู่เดินเล่นที่สวนใกล้มหาวิทยาลัย เคียสหยุดเดินและจับมือเซลีนไว้แน่น “ผมรู้ว่าคุณกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง…คุณรู้ไหมว่าผมไม่ว่าอะไร ผมแค่…อยากช่วยคุณ”

เซลีนหันมามองเคียส น้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย เขากัดฟันและส่ายหัว “ไม่…ไม่อยากให้คุณทุกข์เพราะผม”

“แต่คุณเป็นของผม…ผมไม่อยากให้คุณแบกรับคนเดียว” เคียสพูดเสียงแน่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความจริงใจและความผูกพัน

เซลีนถอนหายใจลึก ๆ มองไปไกล ๆ เขาไม่รู้จะเริ่มยังไงดี แต่สุดท้ายเขาก็ยิ้มและพยักหน้าเบา ๆ มือทั้งสองของพวกเขายังคงประสานกันแน่น ความรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยไหลเข้าสู่หัวใจทั้งสอง

“ขอบคุณ…ที่อยู่ข้างผม” เซลีนพูดเบา ๆ

“จะอยู่ตลอดไป” เคียสตอบทันที น้ำเสียงจริงจัง

วันเวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ของเคียสกับเซลีนแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขาเริ่มพูดคุยเรื่องชีวิตส่วนตัว ลึก ๆ ถึงความฝัน ความกลัว และความหวังที่ซ่อนอยู่ เคียสเริ่มเข้าใจว่า เซลีนเป็นคนเข้มแข็ง แต่บางครั้งก็ต้องการการปกป้องและความรักอย่างแท้จริง

แต่ในใจของเซลีนยังคงมี ความลับที่เขาไม่พร้อมจะบอกใคร ความอ่อนแรงบางครั้ง หายใจแรง และสีหน้าซีดเหล่านั้น…มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แต่เขากลัวว่าสักวันความจริงจะทำลายความสุขของเขากับเคียส

และนั่นคือความสัมพันธ์ที่เริ่มเติบโตอย่างช้า ๆ แต่มั่นคง เคียสเรียนรู้ที่จะรักและเข้าใจเซลีนในแบบที่เขาเป็น ส่วนเซลีนเรียนรู้ที่จะไว้วางใจและเปิดใจเล็ก ๆ ให้เคียสเห็น แม้ความลับบางอย่างจะคอยกวนใจอยู่เบื้องหลัง

เรื่องราวของทั้งคู่เพิ่งเริ่มต้น… และบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในความมืด กำลังรอวันที่จะเปิดเผย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***