"รุ่นพี่ ได้กลิ่นต้นหอมมั้ยครับ?"
"...แล้วนายพูดถึงเรื่องนั้นทำไม?"
ยาง ฮเยจิน ยักไหล่พลางดมกลิ่นไปสักพัก
"บางทีคางคกอาจจะเก็บต้นหอมจากพื้นมากินก็ได้นะ ยังไงก็เถอะเลิกงานแล้วเราคงไปกินข้าวเย็นด้วยกันใช่มั้ยล่ะ?"
"ที่ประจำใช่มั้ย?"
"ใช่แล้วร้านอาหาร The Hangover Soup1"
—
ในเวลานั้น ร้านซุปแก้แฮงค์เก่าแก่หลายสิบปี...
—คุณพ่อ!ท่านพูดอย่างนั้นได้อย่างไร!
—จริงๆแล้ว...พวกเธอสองคนเป็นพี่น้องกัน!
"โอ้ที่รัก..."
ทีวีสีน้ำตาลเก่าๆกำลังฉายซ้ำรายการ"Couple Clinic: Love or har"ทางช่องเคเบิ้ล มีคนที่นั่งอยู่ตรงจุดที่มองเห็นหน้าจอได้ชัดเจน กำลังปอกกระเทียมโดยจ้องทีวีอยู่
—อย่าดุเด็กๆสิ!คุณก็ไม่ใช่นักบุญเหมือนกัน!
—แม่สามีอย่ามายุ่ง!นี่มันเรื่องแต่งงานของลูกสาวฉันนะ!
—ฉันไม่เคยคิดจะเปิดเผยความลับนี้เลย แต่ในสถานการณ์แบบนี้ฉันไม่มีทางเลือก ความจริงก็คือ...เราเป็นพี่น้องกัน
แม่สามีกับลูกเขยเป็นพี่น้องกันเหรอ?
มือที่วุ่นอยู่กับการปอกกระเทียมที่ถืออยู่ลง โดยไม่สนใจฉากต่อไปชายคนนั้นรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อเห็นทนายหัวล้านคนหนึ่งประกาศว่า"เจอกันอีก4สัปดาห์"
และประกาศระยะเวลาไกล่เกลี่ย มือที่แข็งทื่อราวกับหิน เพิ่งเริ่มขยับอีกครั้งพร้อมกับเสียงกนอบแกรบ หลังจากโฆษณาผ่านไป2-3รอบ มื้อเปลือกกระเทียมกองรวมกันเป็นจำนวนมาก ร่างที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นอีกครั้ง
"เอาขยะออกไป~"
เสียงฮัมเพลงพลางมองหาถังขยะนั้น เบาไปนิดแต่ก็ฟังสบายหู ร่างนั้นเดินข้ามโถงด้วยก้าวยาวๆ ถึงแม้ว่าเขาจะสูงกว่าคนทั่วไปอย่างเห็นได้ชัด แต่ศีรษะของเขาก็ยังไม่ถึงเพดาน จึงทำใจเคลื่อนไหวได้สะดวก
ชายหนุ่มโยนเปลือกกระเทียมลงถังขยะแล้วเหลือบมองนาฬิกา เหลือเวลาอีกเล็กน้อยก่อนที่กะเย็นจะเริ่มขึ้น สายตาของเขาเหลือบไปมองมุมหนึ่งของร้าน ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย
"อ่า,ฉันน่าจะตีมันด้วยอย่างอื่น"
ชายหนุ่มถอนหายใจพลางจัดพื้นที่ที่เขานั่งอยู่ให้เรียบร้อย แล้วมุ่งหน้าไปที่ประตูเขาหยิบใบแจ้งเวลาพักออกมาแล้วโยนมันลงไปในจุดที่เขาเล็งไว้ก่อนหน้านี้อย่างไม่ใส่ใจ
[เวลาเตรียมวัตถุดิบ 14.00-17.00น.]
ใต้ป้ายที่ถูกทิ้งไว้อย่างไม่เป็นระเบียบนั้นมีถุงช้อปปิ้งลายสตอเบอรี่ยับๆวางอยู่ ซึ่งว่างปล่าวโดยสิ้นเชิง.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments