รักข้ามห้อง – ตอนที่ 3: บังเอิญใกล้ชิด

...🌞...

วันรุ่งขึ้นในโรงเรียน ม.6/3 มายด์เดินเข้าห้องเรียนด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง เพราะวันนี้มี กิจกรรมกลุ่มสันทนาการภาษาอังกฤษ ที่ครูพิมประกาศว่าจะมีการจับคู่ระหว่าง ม.6/3 กับ ม.6/2 ทุกคนต้องทำงานร่วมกัน

ฟ้าเดินมาหาเธอพร้อมรอยยิ้ม

“มายด์…วันนี้เราอาจได้ใกล้ชิดเจสันมากขึ้นนะ”

มายด์หัวเราะเขิน ๆ “ฟ้า! อย่าแซวเลย ฉันตื่นเต้นพอแล้วนะ”

เมื่อครูพิมประกาศกิจกรรม กลุ่มของมายด์ถูกจับคู่กับเจสันอีกครั้ง

“Hi, Mind! Are you ready?”

(มายด์…พร้อมไหม?) เจสันทักทายพร้อมรอยยิ้ม

มายด์พยักหน้าเขิน ๆ “Yes… I’m ready.”

กิจกรรมเริ่มด้วย เกมจับคู่คำศัพท์ภาษาอังกฤษ เจสันนั่งข้างมายด์ พวกเขาต้องจับคู่คำศัพท์กับคำแปลให้ถูกต้อง

“Mind, do you know this word?” เจสันถาม

(มายด์…คุณรู้คำนี้ไหม?)

“อืม…ใช่ค่ะ มันแปลว่า…” มายด์ตอบแล้วชี้คำในสมุด

เจสันพยักหน้า “Thanks… ขอบคุณนะ”

ทั้งคู่เริ่มหัวเราะเมื่อจับคู่ผิดหลายครั้ง

“โอ้โห…ฉันลืมไปว่าเกมนี้ยากกว่าที่คิด” มายด์หัวเราะ

“Don’t worry! We can try again,” เจสันพูดแทรกไทยเบา ๆ

(ไม่ต้องห่วง เราลองอีกครั้งได้)

ฟ้าและต้นสังเกตทั้งคู่แล้วหัวเราะเบา ๆ

“เห็นไหม มายด์…คุณกำลังสนุกกับเขาแล้วนะ” ฟ้ากระซิบ

มายด์หน้าแดงทันที “ฟ้า! ชู่วว”

หลังเกมจับคู่ ครูให้แต่ละกลุ่มนำเสนอผลงาน เจสันและมายด์ต้องยืนใกล้กันเพื่ออธิบาย

“เอ่อ…เราต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษนะ” เจสันกระซิบบอก

“ได้ค่ะ…ฉันช่วยคุณได้นะ” มายด์ตอบ

เมื่อเริ่มพูด เจสันพูดอังกฤษแทรกไทยบ้าง

“This word means… หมายถึง… and also…”

(คำนี้หมายถึง… และยัง…)

มายด์มองเจสันพูดแล้วอดยิ้มไม่ได้ ความเขินทำให้หัวใจเต้นแรง

ช่วงพักกลางวัน ทั้งกลุ่มไปนั่งใต้ต้นไม้ เจสันเอ่ยขึ้น

“Mind, do you want to eat together?”

(มายด์…คุณอยากกินด้วยกันไหม?)

มายด์ยิ้มเขิน ๆ “Yes… I would like that.”

เจสันหยิบขนมที่ซื้อมาแบ่งให้มายด์

“Here, try this… อร่อยนะครับ”

(ลองชิมสิ…อร่อยนะ)

มายด์รับด้วยความเขิน “Thank you… ขอบคุณค่ะ”

ฟ้าแอบกระซิบบอกมายด์ “เห็นไหม…เขาใส่ใจคุณมากเลยนะ”

มายด์หน้าแดง “ฟ้า! หุบปากเลย ฮืออ”

บ่ายวันนั้น มีกิจกรรม การแข่งขันตอบคำถามภาษาอังกฤษแบบกลุ่ม เจสันและมายด์อยู่ในทีมเดียวกัน

“Mind, do you know this answer?”

(มายด์…คุณรู้คำตอบไหม?)

“ใช่ค่ะ…มันคือ…” มายด์ตอบพร้อมรอยยิ้ม

เจสันพยักหน้า “Good job! ขอบคุณนะมายด์”

เพื่อน ๆ ในกลุ่มยิ้มและหัวเราะกับความน่ารักของทั้งคู่

“เออ…เหมือนสองคนนี้เป็นคู่หูภาษาอังกฤษเลยนะ” ต้นพูด

มายด์หัวเราะเขิน ๆ แต่ใจกลับเต้นแรงทุกครั้งที่เจสันพูดไทย-อังกฤษสลับกัน

หลังเลิกเรียน มายด์เดินออกจากห้อง ม.6/3 เจสันอยู่ที่สนามรอเธอ

“Hi, Mind. Did you enjoy today?”

(มายด์…วันนี้สนุกไหม?)

มายด์พยักหน้า “Yes… it was really fun.”

เจสันยิ้มบาง ๆ “I’m glad… ดีใจนะครับ”

ฟ้าและต้นแอบยิ้มจากระยะไกล

“เห็นไหม มายด์…หัวใจคุณเต้นแรงอีกแล้ว”

มายด์หน้าแดง “ฟ้า! เงียบไปเลย ฮืออ”

เจสันพูดไทยสลับอังกฤษเบา ๆ ขณะโบกมือให้มายด์

“เจอกันพรุ่งนี้นะ Mind… See you tomorrow.”

(เจอกันพรุ่งนี้…)

มายด์ยิ้มตอบ “See you, Jason.”

ตั้งแต่นั้นมา ทั้งสองเริ่มสนิทกันมากขึ้น ทั้ง การทำกิจกรรมร่วมกัน งานกลุ่ม และการพบเจอแบบบังเอิญ

ความใกล้ชิดของสองหัวใจค่อย ๆ ก่อตัว แม้จะอยู่คนละห้อง แต่ความสนใจ ความเขิน และความอยากรู้จักกันเพิ่มขึ้นทุกวัน

หัวใจสองห้องเริ่มเต้นพร้อมกัน…

และนี่คือจุดเริ่มต้นของ ความรักข้ามห้อง มิตรภาพ และความเขินอายของวัยรุ่นในปีสุดท้ายของมัธยม

📕

...✂️...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***