รักข้ามห้อง – ตอนที่ 2: ใกล้ชิดมากขึ้น

...🌞...

เช้าวันใหม่ของโรงเรียน ม.6/3 มายด์เดินเข้าห้องเรียนด้วยใจที่เต้นแรงเล็ก ๆ จากเหตุการณ์เมื่อวาน เธอคิดถึงเจสันที่อยู่ ม.6/2 ตลอดทาง

ฟ้าเดินเข้ามาแล้วยักคิ้ว

“มายด์…วันนี้เราจะเห็นเจสันบ่อยหน่อยนะ”

มายด์หันไปมองอย่างสงสัย

“บ่อยยังไง?”

ต้นหัวเราะ “มีโปรเจกต์รวมชั้นไง ม.6/2 กับ ม.6/3 จะต้องทำงานกลุ่มภาษาอังกฤษด้วยกัน”

มายด์เกือบจะหัวเราะออกมา ทั้งตื่นเต้นและเขินในเวลาเดียวกัน

“โอ้โห…นี่แปลว่าฉันต้องเจอเขาทุกสัปดาห์เลยเหรอ?”

ช่วงคาบเช้า ครูพิมประกาศให้ทุกคนเตรียมตัวไปยัง ห้องประชุมใหญ่ เพื่อเริ่มโปรเจกต์ภาษาอังกฤษร่วมชั้น

มายด์และเพื่อน ๆ เดินไปพร้อมเพื่อนห้องอื่น ๆ

“โอ้โห…เห็นเขาแล้ว มายด์” ฟ้ากระซิบบอก

มายด์เหลือบตามองไป มองเจสันกำลังยืนคุยกับเพื่อนใหม่ใน ม.6/2 เขายิ้มให้เพื่อน ๆ แล้วสบตากับมายด์เพียงเล็กน้อย

เจสันเดินเข้ามาใกล้มายด์ขณะยืนรอเพื่อน

“Hi, Mind. Are you ready for the project?”

(มายด์…พร้อมสำหรับโปรเจกต์ไหม?)

มายด์หน้าแดงทันที พยักหน้า “Yes… I’m ready”

ฟ้าแอบหัวเราะเบา ๆ “เห็นไหม มายด์ หน้าแดงอีกแล้ว”

เมื่อครูประกาศให้เริ่มกิจกรรม กลุ่มของมายด์ถูกจับคู่กับเจสันและเพื่อน ๆ จาก ม.6/2

“ดีเลย เราจะได้นั่งใกล้กันแล้ว” เจสันพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ใช่…แต่ฉันจะไม่ให้ตัวเองเขินนะ” มายด์คิดในใจ

เจสันพูดไทยบ้างสลับอังกฤษบ้างกับเพื่อน ๆ

“เอ่อ…ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ? This part is tricky.”

(ช่วยผมหน่อยได้ไหม? ส่วนนี้ยากนิดหน่อย)

มายด์อาสาช่วยเขาอธิบายโจทย์เป็นภาษาอังกฤษ

“Sure! This part goes like this…”

(ส่วนนี้ทำแบบนี้นะ…)

เจสันพยักหน้าอย่างตั้งใจฟัง หัวใจของมายด์เต้นแรงทุกครั้งที่สบตา

ช่วงพักกลางวัน ทั้งกลุ่มออกไปนั่งใต้ต้นไม้

“เอาไงดี…เราจะทำงานเสร็จหมดไหมนะ” มายด์พูด

“Don’t worry. We can do it together,” เจสันพูดแทรกไทยเบา ๆ

(ไม่ต้องห่วง เราทำด้วยกันได้)

มายด์หัวเราะเขิน ๆ

“เอ่อ…ใช่ค่ะ…เราจะทำด้วยกัน”

ฟ้ากับต้นสังเกตเห็นความใกล้ชิดของทั้งสอง

“โอ้โห…ตอนนี้มันเริ่มคุยกันบ่อยแล้วนะ มายด์” ฟ้าแซว

มายด์หน้าแดงทันที “ฟ้า! ชู่วว”

เจสันยิ้มบาง ๆ แล้วพูดต่อ

“Mind, do you like music? Maybe we can talk about songs later.”

(มายด์…คุณชอบเพลงไหม? บางทีเราอาจคุยเรื่องเพลงกันทีหลัง)

มายด์พยักหน้าอย่างเขิน ๆ “Yes… I like music too.”

บ่ายวันนั้น ทั้งกลุ่มต้องทำงานในห้องเรียนร่วมกัน เจสันนั่งข้างมายด์

“เอ่อ…can you explain this part again?”

(ช่วยอธิบายส่วนนี้อีกครั้งได้ไหม?)

มายด์เริ่มอธิบายด้วยภาษาอังกฤษสลับไทยบ้าง

“Sure…ตรงนี้เราต้องทำแบบนี้นะ… Then we…”

เจสันฟังแล้วพยักหน้าอย่างตั้งใจ

“Thank you… ขอบคุณนะมายด์”

หัวใจมายด์เต้นแรงอีกครั้ง

หลังเลิกเรียน มายด์กับเพื่อน ๆ เดินออกจากห้อง ม.6/3

“วันนี้สนุกมากเลย…ได้ใกล้ชิดเจสันบ้าง” มายด์พูด

ฟ้ายิ้ม “ใช่…ฉันว่าเขาก็น่ารักและสุภาพมาก ๆ เลย”

ต้นหัวเราะ “ดูเหมือนเธอชอบเขามากขึ้นทุกวันนะ มายด์”

มายด์หน้าแดง “เอ่อ…ก็…แค่สนใจหน่อย ๆ เท่านั้นเอง!”

ขณะเดินผ่านสนาม เจสันยืนรออยู่แล้ว

“Hi, Mind. See you tomorrow?”

(มายด์…เจอกันพรุ่งนี้นะ?)

มายด์พยักหน้า “Yes… see you, Jason.”

หัวใจของเธอเต้นแรงมาก เธอยิ้มกับตัวเองตลอดทางกลับบ้าน

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา มายด์เริ่มตื่นเต้นทุกเช้าเพราะรู้ว่า จะได้เจอเจสัน แม้จะอยู่คนละห้อง

เจสันพูดไทย-อังกฤษสลับกัน น่ารัก สุภาพ และค่อย ๆ ทำให้หัวใจของมายด์เต้นแรงมากขึ้นทุกวัน

ความสนิทสนมเริ่มก่อตัวขึ้น ทั้งจาก กิจกรรมโรงเรียน และ การคุยกันแบบสองห้อง

และนี่คือจุดเริ่มต้นของ ความรักข้ามห้อง มิตรภาพ และความเขินอายของวัยรุ่นในปีสุดท้ายของมัธยม😳

...✂️...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***