หมู่บ้านนักเวท “ลูเมนเฟย์” ดูเงียบสงัดผิดปกติในเช้าวันนั้น หมอกสีเทาอ่อนปกคลุมทั่วผืนป่า เสียงนกป่าขาดหายไป มีเพียงสายลมเย็นเฉียบที่พัดผ่านยอดไม้เหมือนเสียงกระซิบแผ่วเบา — เสียงที่ผู้เฒ่าเรียกว่า “ลมหายใจแห่งเคราะห์”
เหลียนซินลืมตาขึ้นท่ามกลางแสงแดดยามเช้า เส้นผมสีดำยาวสะท้อนแสงแดงเพลิงจาง ๆ ดวงตาของนางฉายแววเศร้าแต่เด็ดเดี่ยว หลังคืนที่ฝันร้ายกลับมาอีกครั้ง — ฝันที่เห็นนกหงส์เพลิงถูกโซ่แห่งคำสาปพันธนาการอยู่เหนือหุบเขาแห่งแสงมืด
> “ทำไม…ภาพนั้นถึงกลับมาอีกครั้ง”
นางพึมพำ ก่อนจะจับสร้อยคอที่มีจี้รูปหงส์เพลิงไว้แน่น
เสียงประตูไม้ถูกเปิดออกอย่างแรง ลู่เหวิน — ชายหนุ่มในชุดนักเวทสีขาวเงิน รีบวิ่งเข้ามาพร้อมใบหน้าเคร่งเครียด
> “เหลียนซิน! ที่ใจกลางหมู่บ้านมีตราคำสาปปรากฏขึ้นบนเสาศักดิ์สิทธิ์!”
นางเบิกตากว้าง — เสาศักดิ์สิทธิ์นั้นคือสัญลักษณ์ของการคุ้มครองหมู่บ้านมานับร้อยปี หากมันเกิดรอยคำสาปได้ หมายความว่า “ด่านเคราะห์แรก” ได้เริ่มขึ้นจริง
ทั้งคู่รีบวิ่งไปยังลานกลางหมู่บ้าน ที่นั่นมีผู้คนจำนวนมากมุงดู “เสาศักดิ์สิทธิ์แห่งลูเมน” ที่เคยส่องแสงสีทอง ตอนนี้กลับมืดหม่นและมีอักขระดำเรืองแสงปรากฏรอบฐาน
ผู้เฒ่าหลิงผู้เฝ้าเสากล่าวด้วยเสียงสั่น
> “คำทำนาย…คำทำนายแห่งหงส์เพลิงได้เริ่มแล้ว…”
> “คำทำนายนั้นว่าไว้ว่า —
‘เมื่อแสงเพลิงดับลงในหมู่ผู้ถือเวท เงาแห่งคำสาปจะปลุกสิ่งที่ถูกลืมให้ตื่นจากห้วงนิทรา’”
เสียงผู้เฒ่าดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ก่อนพื้นดินใต้เสาจะเริ่มแตก เสียงครืนดังก้องทั่วหมู่บ้าน พลังเวทสีดำพวยพุ่งออกมาเป็นลำควัน เหล่านักเวทหลายคนรีบรวมพลังสร้างกำแพงเวทป้องกัน
เหลียนซินหลับตาและยกมือขึ้น — เปลวไฟสีแดงทองค่อย ๆ ก่อตัวรอบตัวนาง
“หงส์เพลิง แสดงพลังของเจ้าให้ข้ารู้ที…”
เปลวไฟของนางแตกออกเป็นปีกหงส์เพลิงกางกว้างกลางอากาศ พลังของมันผลักควันดำออกไปจนทั่วลานกลางหมู่บ้าน เผยให้เห็น “ตราประทับโบราณ” ใต้เสา เป็นรูปวงกลมซ้อนสัญลักษณ์หงส์และอสรพิษ
ลู่เหวินก้าวเข้ามาพร้อมหนังสือเวทเก่าที่เขาค้นจากหอสมุด
> “นี่คือ…ตราคำสาปแห่ง ‘จอมเวทแห่งคืนมืด’ เขาคือผู้ที่ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์เมื่อพันปีก่อน!”
ชื่อที่ถูกเอ่ยออกมาทำให้ทุกคนตัวเย็นวาบ
ตำนานกล่าวว่า “จอมเวทแห่งคืนมืด” เคยพยายามแย่งพลังของหงส์เพลิงเพื่อสร้างโลกใหม่ที่ไร้แสง แต่ถูกเทพเจ้าลงทัณฑ์และผนึกไว้ในมิติแห่งเงา
แต่ตอนนี้ — ผนึกนั้นเริ่มแตกแล้ว
เสียงหัวเราะต่ำ ๆ ดังก้องจากใต้พื้นดิน
> “เด็กแห่งหงส์เพลิง…เจ้าคิดหรือว่าพลังแห่งแสงจะขับไล่เงาได้ตลอดไป?”
เหลียนซินสะดุ้ง เสียงนั้นแทรกเข้ามาในจิตใจนางโดยตรง ภาพในหัวเริ่มพร่ามัว — เห็นเงาดำขนาดใหญ่กำลังคืบคลานไปทั่วหมู่บ้าน
จู่ ๆ เด็กน้อยคนหนึ่งล้มลง ดวงตากลายเป็นสีดำสนิท พูดเสียงซ้ำราวกับถูกสั่งให้กล่าว
> “ผู้สืบสายหงส์เพลิง…ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง ระหว่างสวรรค์…หรือความมืด”
คำพูดนั้นสะท้อนอยู่ในใจเหลียนซินตลอดคืน
ในขณะที่หมู่บ้านทั้งหมดยังตกอยู่ในความกลัว
คืนนั้นเอง เหลียนซินยืนอยู่ริมผา มองเห็นแสงสีแดงอ่อนที่ส่องมาจากยอดหุบเขา
เธอรู้ — นั่นคือ “สถานที่ที่หงส์เพลิงถูกผนึกไว้”
และบางสิ่งกำลังเรียกเธอให้ไป
> “ถ้าเรื่องทั้งหมดเริ่มจากคำสาปของอดีต ข้าจะเป็นคนปลดมันด้วยมือของข้าเอง…”
แสงเพลิงลุกวาบรอบร่างของนางอีกครั้ง พร้อมเสียงปีกหงส์เพลิงโบยบินกลางฟ้าในยามค่ำ — เสียงที่ผู้คนในหมู่บ้านจดจำได้ดี เพราะมันคือเสียงแห่ง “ผู้ถือครองดวงชะตาแห่งเพลิง” ที่แท้จริง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments