เสียงสายฟ้าฟาดกึกก้องเหนือเมฆชั้นเก้า แสงเงินสะท้อนผ่านเสาแก้วหยกทั่วสวรรค์ ราวกับสวรรค์เองก็กำลังร่ำไห้ต่อโชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
กลางลานพิธีเทวา — ร่างของหญิงสาวในชุดขาวถูกพันธนาการด้วยโซ่แสงสีทอง ผมยาวดำสนิทเปรอะไปด้วยเลือดสีชาด แววตาเต็มไปด้วยทั้งความเจ็บและความสับสน
อวี้หลิง — หญิงผู้ถูกกล่าวขานว่าเป็น “หงส์เพลิงแห่งมาร”
รอบด้านคือเหล่าเทพและเซียนนับพัน บ้างมองด้วยความหวาดหวั่น บ้างมองด้วยความรังเกียจ มีเพียงสองดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสนและเจ็บปวดที่สุด... ของ หงอี้ เทพสงครามผู้เป็นคู่หมั้นของ “อวี้อวิ๋น”
---
> “นางมิได้ก่อการกบฏต่อสวรรค์!”
เสียงอวี้อวิ๋นก้องกังวานกลางลานพิธี น้ำตาไหลริน “อาจารย์ใหญ่ ได้โปรดเห็นแก่น้ำใจศิษย์เถิด ข้าน้องข้าเป็นเพียงผู้โชคร้าย หาใช่มารไม่!”
> “คำทำนายได้เป็นจริง...”
อาจารย์ใหญ่แห่งชิงอวิ๋นกล่าวเสียงหนักแน่น “เพลิงแห่งมารได้ตื่นขึ้นในกายของนาง หากมิหยุดในวันนี้ ภัยพิบัติจะกลืนสวรรค์ทั้งปวง”
“แต่—”
“พอเถิด!”
เสียงเทพสภาดังขึ้น สวรรค์สั่นสะเทือน
โซ่แสงสีทองบนร่างอวี้หลิงกระชับแน่นขึ้น ความเจ็บแล่นไปทั่วร่างจนหัวใจแทบแหลก
---
“ข้า... ทำผิดสิ่งใดกันหรือ...”
เสียงของนางสั่นระริก ดวงตาคู่นั้นมองพระเอกผ่านม่านเลือด
หงอี้กำหมัดแน่น เขาอยากจะเข้าไปฉุดนางออกมา แต่กฎสวรรค์นั้นโหดร้ายเกินกว่าจะฝืน
> “เจ้าเป็นหงส์เพลิง...” เสียงเทพพยากรณ์ดังก้อง “ผู้แบกรับด่านเคราะห์แห่งฟ้าและดิน ดวงวิญญาณของเจ้ามิอาจคงอยู่ในสวรรค์ หากยังหลงในรักต้องห้าม—เจ้าจะถูกผลักสู่แดนล่าง จนกว่าจะชดใช้ชะตาแห่งตน”
ทันใดนั้น ท้องฟ้าแยกออก แสงเพลิงสีแดงชาดระเบิดจากร่างอวี้หลิง เปลวไฟที่เกิดจากความเศร้าและความรักแผดเผาทุกสิ่งจนเมฆขาวกลายเป็นควันดำ
อวี้อวิ๋นร้องเรียก
หงอี้พุ่งเข้าหา
แต่สายแสงแห่งสวรรค์ฟาดลงมาก่อน
---
เพียงพริบตา —
ร่างของอวี้หลิงถูกห่อหุ้มด้วยเพลิงสีโลหิตก่อนสลายไปเป็นเศษแสงร่วงหล่นจากสวรรค์
สวรรค์ทั้งมวลสั่นสะเทือน ดอกบัวสวรรค์ร่วงโรย ดวงดาวดับสิ้นทีละดวง
> “นางถูกส่งสู่ด่านเคราะห์แล้ว...”
เสียงเทพพยากรณ์กล่าวแผ่วเบา
“ในโลกเบื้องล่าง นางจักสูญเสียทุกสิ่ง... แม้แต่ความทรงจำของตนเอง”
---
เมื่อแสงเพลิงดับสิ้น เหลือเพียงเงาของหงอี้คุกเข่าอยู่กลางลานพิธี
ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดปนโกรธเกรี้ยว
> “หากฟ้าไม่เมตตา ข้าจะฝ่าฟ้าตามนางไป...”
---
โลกเบื้องล่าง — จุดเริ่มต้นของด่านเคราะห์
กลางผืนป่าที่ปกคลุมด้วยหมอกหนา ร่างหญิงสาวตกจากฟากฟ้าลงสู่ผืนน้ำ
เพลิงในกายดับมอด เหลือเพียงเด็กหญิงผมดำในชุดขาวขาดรุ่งริ่ง นอนนิ่งอยู่ริมลำธาร
“เด็กคนนี้...”
หญิงชราผู้เร่ร่อนใช้ชีวิตในหมู่บ้านนักเวทเอื้อมมือแตะหน้าผากเด็ก “อุณหภูมิร่างกายสูงเหมือนไฟ... แต่กลับไม่มีลมหายใจ...”
ทันใดนั้น ดวงตาเด็กสาวเปิดขึ้น — แสงแดงวาบขึ้นในดวงตา ก่อนดับหายไป เหลือเพียงนัยน์ตาสีดำสนิท
หญิงชรายิ้มบาง ๆ
“เจ้าคงเป็นเด็กโชคร้ายที่ฟ้าส่งมาให้ข้าเลี้ยงสินะ...”
นั่นคือการเริ่มต้นใหม่ของ “อวี้หลิง” ในโลกมนุษย์ —
โลกที่เวทมนตร์และพลังจิตปะทะกันทุกย่างก้าว
โลกที่นางต้องผ่าน “ด่านเคราะห์แห่งความรัก ความแค้น และความสูญเสีย” เพื่อกลับสู่ฟ้าอีกครั้ง
---
> “เมื่อหงส์เพลิงตกสู่แดนดิน ด่านเคราะห์แห่งรักจะเริ่มต้น... หากหัวใจยังไม่ดับ เพลิงนั้นจะไม่มีวันมอด”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments