[ฉากเปิด – ปราสาทมาร์แชลล์ เขตตะวันตกของจักรวรรดิเซเรนิเซีย]
เสียงสายลมพัดเย็นเฉียบผ่านหน้าต่างหินเก่าในห้องนอนชั้นบนสุดของคฤหาสน์มาร์แชลล์
บนเตียงหรูหราปูด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงเข้ม มีร่างของเด็กหนุ่มวัย 13 ปีนอนนิ่ง ร่างกายผอมบางเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและรอยแผลเป็นเก่า เส้นผมยุ่งเหยิง ดวงตาสีหม่นอ่อนล้าเหมือนคนตายทั้งเป็น
แต่แล้ว...
เปลือกตาของเขาลืมขึ้นช้า ๆ ดวงตาสีน้ำตาลหม่นวาวแสงประหลาดขึ้นมาเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความสงบนิ่ง
“...นี่มัน... โลกใหม่?”
“ข้า… ยังไม่ตาย?”
เสียงในหัวเงียบสนิทไปชั่วขณะ ก่อนความทรงจำทั้งหมดจะถาโถมเข้าสู่จิตใจของเขา
ชื่อของเด็กคนนี้คือ อาร์เดน มาร์แชลล์
บุตรชายคนโตของ ดยุควิลเลียม มาร์แชลล์
เกิดมาพร้อม “บรรดาศักดิ์ที่สูงส่ง” แต่... เขานั้นไร้พรสวรรค์โดยสิ้นเชิง
ในโลกที่เวทมนตร์คือทุกสิ่ง — เขาไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของมันไร้พลังเวท ไร้ทักษะ ไร้เกียรติ
เขาเป็นเพียง “ขยะ” แห่งตระกูลที่สูงศักดิ์
แต่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น... เขายังเป็นคนเลว
ข่มเหงคนใช้
กลั่นแกล้งสาวใช้ เสพสุราในวัยเด็ก
แอบขายสมบัติของตระกูลแลกกับหญิง
ผู้คนล้วนสาปแช่งอาร์เดนมาร์แชลล์ ทุกคนรอวันที่เขาถูกเนรเทศ ถูกประหาร หรืออย่างน้อยก็ “ตายให้พ้นหูพ้นตา”
แต่วันนี้...
สิ่งที่อยู่ในร่างเขา ไม่ใช่อาร์เดนคนเดิมอีกต่อไป
“เทพผู้ล้างสวรรค์” ในร่างขยะ
“ข้าคือ" หลี่เทียนหยวน"เทพปีศาจแห่งหายนะ ผู้สังหารทวยเทพ...”
“...แล้ววันนี้ ข้าคือขยะที่ต่ำตมที่สุดงั้นหรือ?”
เขาหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ
เสียงหัวเราะนั้น… เยือกเย็น จนแม้แต่ไฟในตะเกียงยังไหววูบ
📜 เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ขออภัยขอรับ ท่านอาร์เดน...”
เสียงสาวใช้สั่นเครือ “ท่านดยุคมีรับสั่งให้ท่านลงไปรับแขกจากวังหลวง…”
อาร์เดนยิ้มเล็กน้อย เดินไปยืนหน้ากระจก
มองภาพสะท้อนของเด็กหนุ่มผู้ชั่วช้า ที่วันนี้กำลังถูกแทนที่ด้วยเทพที่แม้แต่สวรรค์ยังหวาดกลัว
“ดี... ข้าจะเริ่มต้นที่นี่แหละ”
“จากขยะ... สู่จุดสูงสุดที่แม้แต่มหาเทพยังไม่อาจแตะถึง”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments