ตอนที่2ชีวิตก่อนการจากลา

(ชีวิตแรกก่อนตายมาเกิดรอบ2)

ไนลอนถูกทิ้ง... โซระทิ้งเขาไป ทิ้งไว้เพียงเสียงซุบซิบนินทาที่ดังราวกับฟ้าร้อง ทุกคนมองเขาเป็นตัวตลก ขบขันกับความผิดหวังของเขา แม้แต่คนในครอบครัวยังอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย ในโลกที่โหดร้าย สังคมที่เย็นชา ไนลอนรู้สึกเหมือนถูกเหยียบย่ำ จมดิ่งสู่ความมืดมิดไร้ทางออก

เขาจมอยู่กับเกมออนไลน์ จนกระทั่งวันหนึ่ง ไนลอนกลายเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่ง และจบชีวิตลงในเกมนั้น ทว่า...ความตายกลับนำพาเขาไปสู่โลกใบใหม่ โลกแห่งเกมหายนะ ที่ซึ่งความตายเป็นเพียงจุดเริ่มต้น

ในโลกใบนั้น ไนลอนได้พบกับลูน่า หญิงสาวที่ถูกปีศาจจับตัวมา แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน ทั้งสองก็ร่วมมือกันต่อสู้กับฝูงก็อบลินอย่างกล้าหาญ แต่สุดท้าย ลูน่าก็ไม่อาจต้านทานพลังของปีศาจได้

ก่อนสิ้นลมหายใจ ลูน่าได้มอบพลังทั้งหมดของเธอให้แก่ไนลอน "ไนลอน...อย่าเสียใจไปเลยนะ" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "ฉันรู้ว่านายโดดเดี่ยว... แต่อย่าเศร้าไปเลยนะ... ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง... ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกรา... สหาย... ไม่สิ... เพื่อนรัก... หากมีโอกาส... ฉันอยากเป็นภรรยาของนาย..."

ลูน่ายิ้มให้ไนลอนเป็นครั้งสุดท้าย "ฉันชอบความกล้าหาญของนาย... ดวงตาที่ใสซื่อของนาย... มันบอกถึงความจริงใจที่แท้จริง..." เธอจูบลาไนลอนอย่างอ่อนโยน

น้ำตาไหลอาบแก้มของไนลอน เมื่อลูน่าจากไปตลอดกาล ความโกรธแค้นพลุ่งพล่าน เขาฟาดฟันดาบใส่ฝูงก็อบลินที่ดาหน้าเข้ามา เพียงครั้งเดียว พวกมันก็ล้มตายลงนับร้อย

ระบบทำการตรวจสอบผู้เล่น

ชื่อ: ไนลอน

เพศ: ชาย

HP: 150

MP: 150

ATK: 210

DEF: 230

SPD: 110

INT: 120

STR: 190

"ถ้าเลือกได้..." ไนลอนพึมพำ "ฉันอยากแข็งแกร่งด้วยพลังของตัวเอง... ไม่ใช่พลังที่หยิบยืมมาจากคนอื่น... ฉันไม่ต้องการมัน... พลังที่แลกมาด้วยชีวิตของคนอื่น... มันคุ้มค่าแล้วหรือ? ทำไม... ทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องรับมันไว้..."

ทันใดนั้น สายฝนก็โปรยปรายลงมา ราวกับฟ้าดินรับรู้ถึงความเศร้าของเขา แต่แท้จริงแล้ว มันก็เป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติเท่านั้น...

ไนลอนยืนตากฝน ปล่อยให้น้ำเย็นชะล้างความรู้สึกผิดและความโศกเศร้าที่ถาโถมเข้ามา เขาหลับตาลง สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติ

ทันใดนั้น สัมผัสบางอย่างก็ทำให้เขารู้สึกตัว ไนลอนลืมตาขึ้น มองไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ "คงคิดมากไปเอง..." เขาพึมพำ

แต่แล้ว...สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมิด เงาของผู้หญิงคนหนึ่ง...

ไนลอนขมวดคิ้ว "ใครน่ะ?" เขาถามเสียงดัง แต่ไม่มีเสียงตอบรับ เงาปริศนายังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน

ความรู้สึกขนลุกซู่แล่นผ่านสันหลังของไนลอน เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง พยายามมองให้ชัดขึ้น แต่เงาในความมืดก็ยังคงพร่าเลือน

"ออกมาเถอะน่า! ฉันรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น!" ไนลอนตะโกนเสียงดังกว่าเดิม

คราวนี้ เงาปริศนาขยับเล็กน้อย ราวกับกำลังลังเล ก่อนที่ร่างนั้นจะค่อยๆ ก้าวออกมาจากเงามืด

ไนลอนเบิกตากว้าง เมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น... เธอมีดวงตาสีแดงก่ำ จ้องมองมาที่เขาอย่างไม่วางตา...

         (ผู้หญิงปริศนาอาจไม่น่ากลัวกว่าที่คิดแต่อย่าทำให้นางโกรธไม่มีใครกล้าหาเรื่องกับนาง!)

                                       โปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***