ตอนที่ 1: การพบกันครั้งแรก

...----------------...

ห้องประชุมชั้นบนสุดของตึกสำนักงานใหญ่บริษัทวิจัยชั้นนำ ถูกจัดไว้อย่างหรูหราด้วยเฟอร์นิเจอร์สไตล์โมเดิร์น ผนังเป็นกระจกใสสูงจากพื้นจรดเพดาน มองเห็นวิวเมืองยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงสีระยิบระยับ แสงไฟจากอาคารรอบข้างสะท้อนลงบนโต๊ะประชุมไม้โอ๊คสีเข้ม ทำให้ห้องนี้ดูอบอุ่นและลึกลับไปพร้อมกัน

เสียงรองเท้าหนังเดินเก็บเสียงบนพื้นหินขัดสะท้อนเข้ามา นายเอกค่อย ๆ ก้าวเข้ามาในห้อง เขายืนตัวตรง สายตาจับจ้องไปที่ชายหนุ่มอีกคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ชายหนุ่มผมสีดำสนิทเรียบเรียงเรียบร้อย เสื้อเชิ้ตขาวเนื้อดีเข้ารูปกับเสื้อสูทสีเทาเข้มทำให้เขาดูสง่างามและมีอำนาจเพียงแค่แรกเห็น

พระเอกเงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่กำลังอ่าน มือซ้ายถือปากกา กดลงบนกระดาษเบา ๆ ก่อนยกสายตามองมาที่นายเอก

“สวัสดีครับ คุณคือบอดี้การ์ดคนใหม่ใช่ไหม?” เสียงเขาเรียบหรูแต่แฝงความมั่นใจ ทำให้นายเอกรู้สึกถึงแรงกดดันบางอย่าง

“ครับ ผมชื่อ...” นายเอกเริ่มแนะนำตัว แต่ทันใดนั้นพระเอกยกมือขึ้นตัด

“ไม่ต้องแนะนำตัวหรอก ผมรู้ประวัติคุณดี” พระเอกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มนั้นแฝงความลึกลับและเสน่ห์แบบที่ทำให้ใครต่อใครต้องเหลียวหลัง “คุณมีชื่อเสียงในวงการนี้พอสมควร”

นายเอกก้มหัวเล็กน้อย “ขอบคุณที่ให้โอกาสครับ” เขารู้สึกหัวใจเต้นแรง ทั้งจากความตื่นเต้นและความกดดันที่ซ่อนอยู่

พระเอกวางเอกสารลงบนโต๊ะ แล้วยืนขึ้น เดินไปยังประตู “งั้นเรามาคุยรายละเอียดงานกันเลยดีกว่า เดินไปที่โต๊ะทำงาน ตามมาสิ”

นายเอกก้าวตามอย่างระมัดระวัง พลางสังเกตทุกท่าทีของพระเอก ตั้งแต่การก้าวเดินที่มั่นคงจนถึงการจับปากกาเบา ๆ บนโต๊ะ เหมือนทุกอย่างล้วนมีความหมายบางอย่างซ่อนอยู่

พระเอกเปิดประตูห้องทำงานส่วนตัว ห้องนี้กว้างขวาง มีผนังสีครีม ติดโปสเตอร์วิจัยและแผนผังโครงการต่าง ๆ โต๊ะทำงานตั้งอยู่ตรงกลาง มีเก้าอี้หนังสีดำสูงหลัง และชั้นวางเอกสารที่ถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ

“งานของคุณคือปกป้องผม 24 ชั่วโมง” พระเอกเริ่มอธิบาย น้ำเสียงเย็น ๆ แต่หนักแน่น “แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ...คุณต้องรักษาความลับของบริษัทด้วย”

สายตาของนายเอกจับกับสายตาของพระเอกทันที แม้ว่าคำพูดจะเรียบง่าย แต่แรงกดดันจากแววตานั้นทำให้เขารู้สึกได้ถึงความสำคัญของงานนี้

“ไว้ใจผมได้ครับ” นายเอกตอบอย่างมั่นใจ แม้หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

พระเอกยิ้มบาง พลางนั่งลงหลังโต๊ะอีกครั้ง “หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ เอาล่ะ พรุ่งนี้เริ่มงานได้เลย”

นายเอกพยักหน้า “ครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับโอกาสนี้”

บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความเงียบสงัดเพียงเล็กน้อย ก่อนที่พระเอกจะลุกขึ้น เดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปยังเมืองด้านล่าง

“คุณรู้ไหม ผมมักจะคิดว่าความปลอดภัยเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ไม่ใช่เพียงแค่ตัวผม แต่รวมถึงข้อมูลทุกอย่างในบริษัทนี้” พระเอกพูดพลางหันมามองนายเอกอีกครั้ง “คุณคิดว่าอะไรสำคัญที่สุดสำหรับคุณ?”

นายเอกนิ่งคิด เขาไม่ได้ตอบทันที เพราะคำถามนั้นเหมือนท้าทายให้เขาตอบใจตัวเอง

“สำหรับผม...ชีวิตและหน้าที่ครับ” เขาตอบเสียงมั่น แม้ใจยังคงเต้นแรง

พระเอกพยักหน้า “ดีมาก นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการจากคุณ”

ช่วงเวลาผ่านไปชั่วขณะหนึ่ง ทั้งสองนั่งอยู่ในความเงียบ เสียงนาฬิกาบนผนังและเสียงลมจากประตูเปิดปิดเป็นเพียงเสียงเดียวที่เติมเต็มห้อง

นายเอกมองไปรอบ ๆ ห้อง เขาสังเกตว่าแม้พระเอกจะมีเสน่ห์และสง่างาม แต่มีบางอย่างลึกลับอยู่ในแววตาของเขา ราวกับซ่อนความลับที่ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรู้ได้

พระเอกจับปากกาขึ้นมาใหม่ เขียนบางอย่างลงบนเอกสาร พลางพูดเบา ๆ “คุณอัลฟ่า คุณรู้ไหมว่าคนบางคนสามารถมองผ่านความจริงแล้วเห็นความลับของอีกคนได้? ผมอยากรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนั้นหรือเปล่า”

นายเอกเงยหน้ามองตรง “ผมจะพยายามให้ดีที่สุดครับ”

พระเอกยิ้มอีกครั้ง รอยยิ้มนี้ต่างจากรอยยิ้มก่อนหน้า มันแฝงความท้าทายและความสนใจในตัวนายเอกอย่างชัดเจน

“ดีมาก เราจะเริ่มพรุ่งนี้” พระเอกพูดพลางลุกขึ้นและออกไปจากห้อง ประตูปิดเบา ๆ เหลือเพียงนายเอกยืนอยู่คนเดียว

เขาสูดหายใจลึก ๆ พลางคิด “นี่คืองานที่ท้าทายที่สุดในชีวิตของผม และผมต้องทำให้ดีที่สุด”

นอกหน้าต่าง เมืองยามค่ำคืนเต็มไปด้วยแสงสีและความเคลื่อนไหว แต่ภายในใจของนายเอกกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ความสงสัย และแรงดึงดูดบางอย่างที่เขาไม่อาจอธิบายได้

เขารู้สึกว่าเส้นทางนี้จะไม่ง่ายเลย และทุกย่างก้าวต่อจากนี้จะเต็มไปด้วยความท้าทาย ความลึกลับ และสิ่งที่เขาอาจไม่เคยคาดคิดมาก่อน

____

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***