⏳️ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีก่อน
เพชรกับเมษาเคยเรียนมัธยมด้วยกัน เมษาเป็นเด็กข้างบ้านที่ย้ายมาใหม่ สดใส พูดเก่ง ชอบตามติดเพชรตลอดเวลา
ตอนนั้นเพชรเป็นเด็กที่เงียบ ขี้เก็บตัว แต่ก็ยอมให้เมษามาอยู่ข้าง ๆ ทุกวันโดยไม่ปฏิเสธ
พวกเขานั่งกินข้าวด้วยกัน
กลับบ้านด้วยกัน
และในวันหนึ่ง — เมษาก็พูดประโยคที่เปลี่ยนทุกอย่างไป
> “พี่เพชร… ถ้าผมบอกว่าผมชอบพี่ พี่จะว่าอะไรไหม?”
เพชรจำได้ว่าเขาเงียบ
ไม่ได้ตอบ ไม่ได้ปฏิเสธ
แต่ในวันรุ่งขึ้น เมษาก็หายไปจากชีวิตเขาทันที — ไม่โทร ไม่ส่งข้อความ ไม่ลา
☀️ปัจจุบัน
> “วันนั้น... ทำไมถึงหายไป?”
เสียงเพชรเอ่ยถามในที่สุด
เมษาชะงัก มือที่ถือแก้วน้ำสั่นนิด ๆ
> “ผม...ขอโทษครับพี่”
“ผมไม่ได้อยากไป แต่ผมไม่มีทางเลือก...”
เพชรมองหน้าอีกฝ่าย ดวงตาคมที่เคยเย็นชาเริ่มสั่นไหว
เขาอยากถามต่อ อยากรู้ทุกอย่าง แต่ก็กลัวว่าคำตอบจะทำให้ใจพังอีกครั้ง
> “พอเถอะ ถ้าไม่อยากพูดตอนนี้ก็ไม่ต้อง”
“แต่เมษา... อย่าหายไปอีกเลย”
เมษาก้มหน้า ยิ้มบาง ๆ
> “ครับ ผมจะอยู่ตรงนี้... ไม่ไปไหนอีกแล้ว”
แสงเย็นของมหาลัยในยามเย็นตกกระทบหน้าต่าง
รอยยิ้มจาง ๆ ของเมษาเหมือนแสงสุดท้ายของเดือนเมษา — อบอุ่นแต่เจ็บลึก
และเพชรรู้ดีว่า... ความเจ็บจากอดีตยังไม่หาย
แต่บางที — แสงนี้อาจจะนำพวกเขากลับมาหากันอีกครั้งก็ได้
ตอนที่ 3 : “คนที่ยืนข้างเขา”
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เมษามักจะมาหาเพชรที่คณะหลังเลิกเรียน
บางวันช่วยถือของ บางวันนั่งดูเพชรวาดรูป บางวันก็แค่เงียบ ๆ อยู่ข้างกัน
> “พี่เพชรครับ เดี๋ยวผมไปซื้อกาแฟให้นะ พี่เอาอะไรดี?”
“เหมือนเดิม”
“เอสเพรสโซ่เย็นหวานน้อยใช่ไหม?”
“อืม...จำได้ด้วย”
เพชรแอบยิ้มมุมปากโดยไม่รู้ตัว
เขาเริ่มรู้สึกว่าชีวิตกลับมามีสีอีกครั้ง
แต่ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยน เมื่อ “ต้น” — เพื่อนร่วมรุ่นของเมษา เข้ามาในภาพนั้นด้วย
☕️ที่ร้านกาแฟข้างคณะ
เมษานั่งหัวเราะกับต้นอยู่ตรงมุมร้าน เสียงหัวเราะของเมษาทำให้เพชรที่บังเอิญผ่านมาเห็นต้องหยุดเดิน
ภาพนั้นมันอบอุ่น แต่กลับทำให้ใจของเพชรหน่วงจนพูดไม่ออก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments