> [รุ่งเช้า – เหนือภูเขามินาโตะ]
หมอกเช้ายังไม่ทันจาง เงาของนกอีกาดำบินวนเหนือยอดไม้
เสียงระฆังแห่งสำนักฮิโนะคามิดังขึ้นช้า ๆ เหมือนเสียงเตือนภัยที่ไร้ผู้ฟัง
---
[ห้องสนทนา – สำนักฮิโนะคามิ]
หัวหน้าสำนัก:
คาเงะซึมิ... เจ้ากลับมาแล้วหรือ
คาเงะซึมิ:
ปีศาจถูกกำจัด แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผิดปกติ
หัวหน้าสำนัก:
พูดมา
คาเงะซึมิ:
ข้าพบ “ตราผนึกวิญญาณ” ที่หมู่บ้านคาโมะ
และเห็นเงาวิญญาณของหญิงคนหนึ่ง...
นางเอ่ยนาม “เรนกะ”
> [ห้องเงียบไปชั่วขณะ]
หัวหน้าสำนัก:
เรนกะ... ชื่อที่เจ้าห้ามกล่าว
คาเงะซึมิ:
ข้าไม่ต้องการเอ่ยถึง หากไม่จำเป็น
แต่ตรานั้น... เป็นของนางแน่
หัวหน้าสำนัก:
พอเถอะ คาเงะซึมิ
เจ้าไม่ควรรื้ออดีตที่ควรถูกเผาไปแล้ว
คาเงะซึมิ:
บางอย่างที่ถูกเผา... ยังไม่ดับ
โดยเฉพาะไฟที่ติดอยู่ในใจของคนทรยศ
ดวงตาของหัวหน้าสำนักหลบเลี่ยงสายตาเย็นเฉียบของศิษย์ตนเอง
คาเงะซึมิหันหลังให้ เสียงฝีเท้าของเขาดังก้องในทางเดินหิน
ทว่าภายใต้ชุดสีดำของเขา — มีรอยแผลสีฟ้าบนหน้าอกเรืองแสงเบา ๆ
คล้ายตราผนึกบางอย่าง... ที่กำลังตื่นขึ้น
---
> [อีกฟาก – สำนักเซย์ริน]
ฮารุโตะ:
อากาเนะ! เจ้ากลับมาแล้วเหรอ
ข้าได้ยินว่าหมู่บ้านคาโมะถูกทำลายยับเยิน...
อากาเนะ:
ปีศาจตายแล้ว แต่... มีบางสิ่งยังไม่จบ
ตราดำใต้ศาลเจ้ามันยังไม่สลาย
หัวหน้าสำนักเซย์ริน:
เจ้าทำดีแล้ว อากาเนะ
แต่ตั้งแต่นี้ไป สำนักห้ามไม่ให้เจ้าลงพื้นที่ “ฮิโนะคามิ” อีก
อากาเนะ:
เหตุใดหรือเจ้าคะ
หัวหน้าสำนัก:
คำสั่งจากสภานักล่า
สองสำนักห้ามข้องเกี่ยวกันอีก
มีรายงานว่าพลังของพวกเจ้าทั้งสอง “รบกวนสมดุลแห่งพลังโลก”
อากาเนะ:
...
> เธอเงียบ แต่ในใจยังจำแสงเพลิงสีน้ำเงินที่สะท้อนในหมอกได้ชัดเจน
ชายคนนั้น... คาเงะซึมิ — ดาบของเขามีบางสิ่งที่คล้ายตราผนึกใต้ศาลเจ้า
---
ฮารุโตะ:
อากาเนะ... เจ้าดูไม่เหมือนเดิม
ตาเจ้ามีอะไรซ่อนอยู่กันแน่
อากาเนะ:
ข้าแค่... เห็นเงาที่ไม่ควรเห็น
และบางที... อาจมีบางสิ่งในตัวข้าที่เปลี่ยนไป
> [เธอยกมือขึ้น — ปลายนิ้วที่เคยเย็นเฉียบกลับอุ่นขึ้นเล็กน้อย]
---
> [กลางคืน – ป่าระหว่างสองสำนัก]
> แสงจันทร์สะท้อนบนแอ่งน้ำเล็ก ๆ เงาในน้ำแยกเป็นสองภาพ — น้ำแข็งและไฟ
ทว่าภาพนั้นไม่ใช่เพียงเงา แต่มัน “เคลื่อนไหว” ได้ด้วยตัวเอง
เงาเพลิง:
เรนกะ... เจ้าทำสำเร็จหรือยัง
เงาน้ำแข็ง:
ยัง... แต่เลือดของทั้งสองเริ่มผสานกันแล้ว
ตราผนึกจะตื่น... ภายในคืนพระจันทร์ดับ
> เสียงหัวเราะก้องในป่ามืด คล้ายเสียงหญิงสาวในตอนแรก — เสียงของ “เรนกะ”
---
ในสำนักทั้งสอง ต่างมีคำสั่งห้ามพูดถึงชื่อ “เรนกะ”
แต่ไม่มีใครรู้... ว่าเลือดของเรนกะยังคงไหลอยู่ในคนที่พวกเขาไว้ใจที่สุด
และ “ตราผนึกโลหิต” — กำลังค่อย ๆ ขยายใต้พื้นดิน
เตรียมกลืนทั้งสองสำนัก... ให้กลายเป็นหนึ่งเดียว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments