> [ระบบแจ้งเตือน – พื้นที่ภารกิจ : หมู่บ้านคาโมะ]
หมอกหนาทึบปกคลุมไปทั่ว เหมือนเลือดที่ลอยอยู่ในอากาศ
---
อากาเนะ:
อย่าขวาง ข้าจะจัดการปีศาจตนนั้นเอง
คาเงะซึมิ:
พูดแบบนั้นกับข้าเหรอ?
เจ้าคิดว่าพลังน้ำแข็งของเจ้าจะทันมันรึ
อากาเนะ:
ถ้าไม่ลอง ก็ไม่รู้
> [เสียง "ฟึ่บ" ของดาบยูกิคาเงะชักออก]
คมดาบสีเงินสะท้อนแสงจันทร์ เย็นเยียบจนหมอกแข็งตัวเป็นเกล็ดน้ำแข็ง
---
คาเงะซึมิ:
...น่าสนใจดีนี่
งั้นข้าจะไม่ออมมือ
> เพลิงสีน้ำเงินพุ่งออกจากดาบคาเซ็นโฮมุระ แผ่ความร้อนที่ไม่อาจสัมผัสได้ด้วยผิวหนัง
เปลวเพลิงนั่นเผาเงาหมอกให้กลายเป็นเถ้าธุลี แต่หมอกใหม่ก็ลอยกลับมาอีก
---
เสียงคำรามต่ำดังก้องจากในหมอก — ดวงตาสีแดงสองดวงลอยอยู่กลางอากาศ
ร่างปีศาจสูงเกือบสามเมตร ผิวแตกลายเลือด
มือขวาถือค้อนเหล็กมนุษย์ ข้างซ้ายลากหัวกะโหลกมนุษย์อีกสาม
---
ปีศาจ:
ฮะฮะฮะ... พวกนักล่าอีกแล้วรึ...
เจ้าคิดว่าจะรอดจากหมอกของข้าได้หรือ
คาเงะซึมิ:
เสียงน่ารำคาญ... ข้าจะเผาเจ้าจนเหลือแต่ขี้เถ้า
อากาเนะ:
อย่าเข้าใกล้หมอกนั้น มันกัดกินพลังชีวิต
คาเงะซึมิ:
ข้ารู้ ไม่ต้องสั่ง
> คาเงะซึมิกระโดดขึ้นจากกิ่งไม้ ปล่อยไฟฟ้าเพลิงฟ้าเป็นวงล้อม หมอกเลือดระเหยไปในเสี้ยววินาที
อากาเนะเหวี่ยงดาบสร้างกำแพงน้ำแข็ง ล็อกปีศาจไว้ตรงกลาง
---
อากาเนะ:
ตอนนี้! เผามันซะ!
คาเงะซึมิ:
อย่าสั่งข้า... แต่ก็ได้
> เพลิงสีน้ำเงินระเบิดกลางวงน้ำแข็ง เสียงกรีดร้องของปีศาจดังก้องในท้องฟ้ายามค่ำ
ความร้อนและความเย็นปะทะกันจนเกิดไอน้ำขาวหนาแน่น
---
> [ระบบแจ้งเตือน – หมอกสลาย]
ปีศาจ “โอะโอนิแห่งหมอกเลือด” ถูกกำจัด
แต่พื้นที่รอบศาลเจ้ากลับปรากฏ “ตราประทับดำ” รูปวงกลมซ้อนกัน
---
อากาเนะ:
...ตราผนึกปีศาจ
คาเงะซึมิ:
ข้าไม่ชอบเลย เวทมนตร์พวกนี้
อากาเนะ:
มันไม่ใช่ของปีศาจตนนี้... เหมือนมีคนเรียกมันมา
> [เสียงลมหนาวพัดแรงขึ้น]
เปลวเพลิงของคาเงะซึมิและน้ำแข็งของอากาเนะค่อย ๆ สลายไปพร้อมกัน เหมือนพลังทั้งสองไม่อาจอยู่ในที่เดียวได้
---
คาเงะซึมิ:
เจ้า... ชื่ออะไร
อากาเนะ:
ไม่จำเป็นต้องรู้
คาเงะซึมิ:
หึ... เย็นชาเหมือนหิมะของเจ้าเลย
อากาเนะ:
แล้วเจ้าก็ร้อนเกินไปเหมือนเพลิงของตัวเองนั่นแหละ
ทั้งสองเดินจากกันโดยไม่หันกลับ
แต่บนพื้นหิมะ... มีเศษตราดำรูปวงกลมค่อย ๆ ซึมเข้าพื้นดิน
และในเงามืด — หญิงคนหนึ่งในชุดแดงมืดจ้องมองอยู่เงียบ ๆ
---
เรนกะ (ในเงา):
ไฟของยมราช... น้ำแข็งแห่งรัตติกาล...
ในที่สุด พวกเจ้าก็พบกันแล้วสินะ
ข้ารอเวลานี้มานาน...
> [เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังก้องในความมืด]
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments