กาลครั้งหนึ่ง....ที่ยังรัก

ตอนที่ 3: การเผชิญหน้าที่คุ้นเคย

ลินาก้าวออกจากห้องด้วยหัวใจที่เต้นแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ เสียงฝีเท้าของเธอดังก้องไปตามทางเดินมหาวิทยาลัย ความทรงจำเก่ากลับมาอย่างฉับพลัน—ทุกมุมของหอพัก ทุกเสียงหัวเราะของเพื่อน ทุกครั้งที่หัวใจเธอสั่นเพราะเขา

และแล้ว…

เขาก็ปรากฏตัว

พระเอกของเธอ—ในวัยมหาลัย—กำลังเดินเข้ามาในเส้นทางตรงหน้าลินา เสื้อเชิ้ตสีฟ้าเรียบร้อย กางเกงยีนส์เรียบง่าย รอยยิ้มที่เคยทำให้เธอใจสั่นยังคงอยู่เหมือนเดิม ทุกสิ่งรอบตัวเหมือนหยุดนิ่งชั่วขณะ

ลินายืนตะลึง มือสั่นไม่อาจขยับได้

“นี่มัน…เขาจริงๆ ใช่ไหม?” เธอกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบา น้ำตาคลอเบ้าเพราะความทรงจำเจ็บปวดจากอนาคตที่พังทลาย

พระเอกหันมาทางเธอ รอยยิ้มสดใสและคำพูดเบาๆ ทำให้หัวใจลินาพลันสั่นอีกครั้ง

“ลินา…มาทำอะไรตรงนี้ตอนเช้าแบบนี้?” เขาถาม พลางก้าวเข้ามาใกล้

ลินาตอบไม่ได้ เธอรู้สึกเหมือนลมหายใจถูกดูดออกไปหมด พยายามรวบรวมสติ

“ฉ…ฉัน…แค่…ออกมาหาอากาศ…” เธอกระซิบ เสียงเธอสั่นเหมือนใบไม้ในสายลม

พระเอกเลิกคิ้วมอง แต่ไม่สงสัยอะไร เขายังคงยิ้มเบาๆ ให้เธอ

“อืม…อากาศดีจริงๆ นะ”

หัวใจลินาสั่นรัว เธอพยายามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ ไม่ให้ตัวเองวิ่งหนี แต่ความทรงจำในอนาคตของเขากับเธอทำให้เธอรู้สึกทั้งหวานและเจ็บปวด

“ฉันต้องระวัง…ฉันต้องไม่ทำอะไรให้ผิดพลาดเหมือนในอดีต…” เธอคิด แต่ในใจลึกๆ กลับอยากวิ่งเข้าไปหาเขาและกอดเขาไว้ไม่ให้ปล่อยไปอีก

ทันใดนั้น พระเอกยื่นมือมาทำท่าจะจับกระเป๋าของเธอ

“ให้ฉันช่วยถือไหม?” เขาถาม