บทที่ 2: ห้องสมุดและหนังสือที่สาบสูญ

เมื่อบานประตูไม้โอ๊คขนาดมหึมาของห้องสมุดโรงเรียนอาร์คาเนียเปิดออก ภาพที่ปรากฏตรงหน้าก็ทำให้อาราเพิลและลิเลียถึงกับต้องหยุดชะงักราวกับต้องมนตร์สะกด ไม่ใช่แค่ห้องสมุดทั่วไป แต่ที่นี่คืออาณาจักรของหนังสือที่ไม่มีวันสิ้นสุด เพดานที่สูงลิบลิ่วจนแทบจะมองไม่เห็นยอดประดับด้วยโคมไฟระย้าที่เปล่งแสงสีทองสลัวๆ ลงมา ส่องให้เห็นถึงชั้นหนังสือที่สูงเสียดฟ้า เรียงรายกันเป็นแถวเหมือนกำแพงสูงใหญ่ที่สร้างจากความรู้ หนังสือแต่ละเล่มปกคลุมไปด้วยฝุ่นหนาบ่งบอกถึงกาลเวลาที่ผ่านไปอย่างยาวนาน กลิ่นกระดาษเก่าๆ และกลิ่นหมึกพิมพ์โบราณอบอวลอยู่ในอากาศ สร้างบรรยากาศที่เงียบสงบและขลังอย่างน่าประหลาด

“ว้าว...นี่มันยิ่งกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก” อาราเพิลอุทานด้วยความทึ่ง สายตาของเธอเป็นประกายระยิบระยับเมื่อมองสำรวจไปรอบๆ ราวกับเด็กที่ได้เข้ามาในร้านขนมที่ใฝ่ฝัน

“ฉันว่าฉันจะใช้เวลาทั้งชีวิตที่นี่ก็ยังอ่านไม่ครบเลย”

“ใช่ไหมล่ะ!” ลิเลียหัวเราะเบาๆ

“ที่นี่มีหนังสือทุกประเภทเลย อยากได้อะไรก็ขอให้อยากจะหาเจอก็พอ” ลิเลียพูดพลางเดินเข้าไปในส่วนของหนังสือเวทมนตร์รักษา

“ฉันไปดูตรงนั้นก่อนนะ อาราเพิลอยากไปดูอะไรก็ไปเลย”

“อืม...ได้เลย” อาราเพิลตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เธอเดินไปตามทางเดินแคบๆ ที่คั่นระหว่างชั้นหนังสือสูงๆ สองชั้น รู้สึกราวกับตัวเองเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆ ในโลกอันกว้างใหญ่ของความรู้ เธอลูบไล้ปกหนังสือที่เก่าแก่ด้วยความรู้สึกเคารพ ในใจนึกถึงเรื่องราวและตำนานมากมายที่ซ่อนอยู่ในแต่ละหน้ากระดาษ

ทุกๆ ย่างก้าวที่เดินไปในห้องสมุดนี้ ราวกับเธอกำลังเดินทางผ่านอุโมงค์แห่งกาลเวลาที่เต็มไปด้วยเรื่องราว ความลับ และเวทมนตร์ที่รอให้เธอค้นพบ

อาราเพิลเดินสำรวจไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงมุมที่เงียบสงบที่สุดในห้องสมุด ที่นี่เป็นที่ที่แสงสว่างเข้าถึงน้อยที่สุด มีเพียงแสงสีทองสลัวๆ จากโคมไฟที่ส่องลงมาต้องกองหนังสือที่วางซ้อนกันจนแทบจะปิดบังทางเดินได้หมด กลิ่นกระดาษเก่าๆ และฝุ่นฟุ้งกระจายในอากาศจนเธอต้องยกมือขึ้นมาปัดป่ายเบาๆ

ในบรรดาหนังสือที่ดูเก่าคร่ำครึเหล่านั้น สายตาของอาราเพิลก็สะดุดเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง มันถูกวางซ้อนอยู่ใต้กองหนังสือเล่มอื่นราวกับจงใจจะซ่อนมันไว้ มันเป็นหนังสือปกสีน้ำตาลเข้มที่ดูเก่าแก่จนหน้ากระดาษเหลืองกรอบ มีลวดลายแปลกๆ ที่ดูคล้ายต้นไม้หรือรากไม้ที่พัวพันกันสลักอยู่บนปกอย่างประณีต และมีชื่อที่เขียนด้วยอักษรสีทองจางๆ ที่แทบจะเลือนหายไปแล้วว่า “ตำนานภูตที่สาบสูญ”

ด้วยความอยากรู้ อาราเพิลเอื้อมมือไปหยิบมันออกมาอย่างเบามือ สัมผัสถึงความเย็นชื้นและความเก่าแก่ของกระดาษที่กรอบจนแทบจะแตกสลายเมื่อแตะต้อง เธอค่อยๆ เปิดหน้าแรกอย่างระมัดระวัง ภายในนั้นไม่ใช่ตัวอักษรที่อัดแน่น แต่เป็นภาพวาดของสิ่งมีชีวิตในจินตนาการที่มีรูปร่างคล้ายสัตว์ผสมกับมนุษย์ บางตัวมีปีกโปร่งใสคล้ายแมลงปอ บางตัวมีหูแหลมยาวและใบหน้าสงบเยือกเย็น และบางตัวก็มีปีกกว้างใหญ่ดุจนกอินทรี แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือพลังวิเศษที่พวกเขามี และความสัมพันธ์อันยาวนานที่เคยมีกับมนุษย์

อาราเพิลอ่านบรรทัดแรกอย่างตั้งใจ:

“ในอดีตกาล มนุษย์และภูตเคยเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุด ภูตเป็นผู้มอบพลังเวทมนตร์อันยิ่งใหญ่ให้กับมนุษย์ แต่ด้วยความโลภของมนุษย์ ทำให้ภูตตัดสินใจยุติการทำสัญญาและหายสาบสูญไปจากโลกใบนี้”

เรื่องราวนี้แตกต่างจากทุกสิ่งที่เธอเคยได้ยินมา หนังสือเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์มักจะกล่าวถึงเวทมนตร์ว่าเป็นพลังที่มนุษย์สร้างขึ้นเองเพื่อความก้าวหน้าของอาณาจักร แต่หนังสือเล่มนี้กลับบอกว่าเวทมนตร์เป็นของขวัญที่ได้รับมาจากเผ่าพันธุ์อื่น อาราเพิลอ่านอย่างตั้งใจ สายตาของเธอเลื่อนลงมายังย่อหน้าสุดท้าย ซึ่งมีข้อความเกี่ยวกับพิธีกรรมการอัญเชิญภูต

“มีเพียงมนุษย์ที่มีหัวใจบริสุทธิ์และปราศจากความโลภเท่านั้นที่จะสามารถทำพิธีอัญเชิญภูตได้อีกครั้ง และจะมีเพียงผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้นที่ภูตจะปรากฏตัวให้เห็น”

ข้อความนี้ทำให้หัวใจของอาราเพิลเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็น มันเป็นความรู้ที่แตกต่างจากทุกสิ่งที่เธอเคยเรียนมาในโรงเรียนเวทมนตร์แห่งนี้ ซึ่งเน้นไปที่การใช้พลังเวทมนตร์เพื่อประโยชน์ส่วนตนและความรุ่งโรจน์ของอาณาจักรเท่านั้น ความคิดที่จะได้ทำสัญญากับภูตที่หายสาบสูญไปแล้ว ทำให้เธอรู้สึกราวกับได้ค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกใบนี้

ขณะที่อาราเพิลกำลังจดจ่ออยู่กับหนังสืออยู่นั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากทางเดิน

“อาราเพิล! เจอแล้วหรอ? กลับหอพักกันเถอะ” ลิเลียตะโกนเรียกเสียงดังพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆ

“ฉันหิวจนไส้จะขาดแล้วนะ!”

“อืม...เจอแล้วจ้ะ” อาราเพิลรีบซ่อนหนังสือเล่มนั้นไว้ในอ้อมแขนอย่างแนบเนียน ใบหน้าฉายแววร้อนรนเล็กน้อย เธอเดินไปหาลิเลียพร้อมกับความคิดที่เต็มไปด้วยความลับและความสงสัยในใจ เธออยากจะกลับไปที่ห้องพักและอ่านหนังสือเล่มนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง แต่ก็กลัวว่ามันจะเป็นหนังสือต้องห้ามที่อาจนำพาอันตรายมาให้ เธอจะทำอย่างไรดีกับหนังสือลึกลับเล่มนี้ที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***