เช้าวันใหม่ในมหาวิทยาลัย บรรยากาศคึกคักเหมือนเคย 🌤️ หลังจากที่ทั้งคู่ทำโปรเจกต์ด้วยกันมาหลายวัน ข่าวลือก็เริ่มแพร่สะพัดในคณะว่า “เซียวอวิ๋นกับเว่ยหลงสนิทกันเกินไป” 👀
ระหว่างที่เดินไปโรงอาหาร เสียงกระซิบกระซาบดังตามหลัง
• “พวกเขาไม่ใช่ว่ากำลังคบกันหรอกนะ?”
• “ไม่หรอกมั้ง… นั่นศัตรูกันไม่ใช่เหรอ?”
เซียวอวิ๋นได้ยินชัดเจน ใบหน้าเรียบเฉยแต่หูแดงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว 🫣
เว่ยหลงสังเกตเห็นทันที เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเอียงตัวกระซิบใกล้หูอีกฝ่าย
...เว่ยหลง: (เสียงทุ้มเบา) “หูนายแดงแล้วนะ… หรือจริง ๆ แล้วก็ไม่ได้รังเกียจที่คนเข้าใจผิด?” 😉...
เซียวอวิ๋นสะดุ้ง ก้าวหนีออกไปหนึ่งก้าวทันที
...เซียวอวิ๋น: (เสียงสั่นเล็กน้อย) “อย่ามาพูดอะไรไร้สาระ!” 😳...
คืนนั้น ทั้งคู่ยังคงต้องอยู่ทำงานที่ห้องเว่ยหลงเหมือนเคย 📚
แต่ไฟในห้องดับลงกะทันหันอีกครั้ง 🔌 แสงเพียงอย่างเดียวมาจากโน้ตบุ๊กที่เปิดไว้
เว่ยหลงขยับเข้ามานั่งใกล้เพื่อให้มองเอกสารชัดขึ้น ระยะห่างระหว่างใบหน้าเหลือไม่กี่เซนติเมตร 💫
เซียวอวิ๋นเม้มริมฝีปากแน่น 🫥 พยายามทำเป็นจดจ่อกับงาน แต่ใจกลับเต้นแรงจนแทบควบคุมไม่ได้
เว่ยหลงมองสีหน้าที่พยายามเก็บอาการของอีกฝ่ายแล้วหัวเราะเบา ๆ
...เว่ยหลง: “นายเป็นคนที่โกหกไม่เก่งเลยนะ”...
พูดจบ เขาก็ยื่นมือขึ้นมาดันปอยผมที่ตกลงมาปิดตาเซียวอวิ๋นอย่างแผ่วเบา ✋
สัมผัสเพียงเสี้ยววินาทีทำให้เซียวอวิ๋นสะดุ้งจนเผลอหันมาสบตา
แววตาของทั้งคู่เชื่อมต่อกันโดยไม่ต้องใช้คำพูด — ความเงียบที่แสนอบอุ่นปกคลุมไปทั่วห้อง 💓
เว่ยหลงโน้มตัวเข้าใกล้ช้า ๆ …
ริมฝีปากแทบจะแตะกัน แต่แล้วเสียงข้อความแจ้งเตือนมือถือ 📱 ก็ดังขึ้น ทำให้บรรยากาศสะดุดทันที
เซียวอวิ๋นรีบลุกขึ้น ดวงหน้าแดงจัดเหมือนผลทับทิม 🫣
...เซียวอวิ๋น: “ฉ…ฉันจะกลับห้องแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ”...
เขารีบคว้ากระเป๋าออกไป ทิ้งให้เว่ยหลงนั่งยิ้มอย่างพอใจอยู่ตามลำพัง 🙂
...เว่ยหลง (คิดในใจ): ไม่ต้องรีบร้อนหรอก… ยังไงซะ คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่นอน ❤️...
...****************...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments