ตอนที่ 3 : ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้น
ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกัน ริรินก็กลายเป็นคนที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตของหวังอย่างช้า ๆ
เธอมักส่งข้อความทักทายทุกเช้า คอยถามไถ่ว่าเขาเหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง เหมือนเป็นแสงอุ่นในวันที่เหน็บหนาว
หวังไม่ใช่คนพูดเก่ง แต่เมื่ออยู่กับริริน เขากลับรู้สึกสบายใจอย่างประหลาด
เธอไม่เร่งรัด ไม่คาดหวังเกินไป แค่ยิ้มและอยู่เคียงข้างก็เหมือนเพียงพอแล้ว
ค่ำวันหนึ่ง ทั้งคู่ไปเดินเล่นในสวนสาธารณะ ริรินหอบขนมปังมาเลี้ยงนก
เธอหัวเราะอย่างสดใสเมื่อฝูงนกบินมาแย่งอาหารจากมือหวังและพูดว่า “คุณหวัง ดูสิ มันกล้ากว่าที่คิดนะคะ”
หวังยิ้มบาง ๆ มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขของเธอ
เขาไม่ได้หัวเราะดังมานานแล้ว — ตั้งแต่วันที่จันเจ้าเดินออกไปจากชีวิตของเขา
…แต่ทว่า ภาพในใจกลับแวบขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจ
วันหนึ่งที่สวนมหาวิทยาลัย จันเจ้าก็เคยหัวเราะให้เขาด้วยดวงตาเปล่งประกายแบบนี้
หัวใจของหวังเจ็บจี๊ดเหมือนมีหนามทิ่มแทงใจ
ริรินหันมามอง สังเกตเห็นสีหน้าของเขาแปลกๆไป “เป็นอะไรหรอคะพี่หวัง?”
“เปล่าหรอกคับ…แค่คิดอะไรไปเรื่อยน่ะ” หวังฝืนยิ้มตอบ
ริรินยิ้มอ่อน ไม่ซักไซ้ต่อ เธอรู้ว่าเขามีเรื่องที่ไม่อยากพูด แต่เธอก็พร้อมรอรอวันที่หวังบอกเธอเพราะเธอเชื่อว่าหัวคงมีเหตุผลของหวัง
ความเงียบระหว่างพวกเขาไม่ได้ทำให้อึดอัด กลับกลายเป็นความสบายใจที่ค่อย ๆ เติมเต็มหวัง
—
คืนนั้น ก่อนนอน หวังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
มือของเขาสั่นเล็กน้อย ก่อนที่ปลายนิ้วจะกดไปยังชื่อที่คุ้นเคยในแอปแชท
“จันเจ้า”
ข้อความสั้น ๆ ถูกพิมพ์ขึ้นมา
> “เป็นไงบ้างสบายดีไหม?”
เขาลังเลอยู่นาน กดส่งหรือไม่ส่งดี?
ในที่สุด หวังก็เผลอกดส่งออกไป
ขณะเดียวกัน ริรินที่เพิ่งวางโทรศัพท์ลง ยิ้มบาง ๆ เมื่อเห็นข้อความสุดท้ายจากหวังว่า “ฝันดี”
เธอไม่รู้เลยว่าในค่ำคืนเดียวกัน ชายที่เธอกำลังหลงรัก…ยังคงยื่นหัวใจส่วนหนึ่งให้กับเงาในอดีตของเขา
---
จบตอนที่ 3 🖤
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 19
Comments