ตอนที่3 วันหยุดสุดพิเศษในตรอกคาเวลล์

**ตอนที่ 3: วันหยุดสุดพิเศษในตรอกคาเวลล์**

เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง ไลราและเพื่อนๆ รู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะวันนี้พวกเขามีแผนที่จะออกไปสนุกสนานในตรอกคาเวลล์ ซึ่งเป็นแหล่งช็อปปิ้งที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมือง เค้ามีร้านค้าและกิจกรรมต่างๆ มากมายที่ให้เลือกเพลิดเพลินไปตลอดวัน

“ฉันรอไม่ไหวแล้ว! ฉันได้ยินมาว่ามีร้านค้าขายขนมเวทมนตร์ที่ต้องลอง! ก่อนอื่นเราต้องรีบไปกันเถอะ!” เซเรนพูดด้วยความตื่นเต้น ขณะที่ทุกคนเริ่มเตรียมตัวออกจากบ้าน

“ใช่ค่ะ! ฉันได้ยินชื่อเสียงของร้านนั้นมาเหมือนกัน หวังว่ามันจะได้ลองชิมจริงๆ” ไลราตอบด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า พร้อมกับจัดกระเป๋าให้เรียบร้อย

เมื่อพวกเขาเดินทางไปถึงตรอกคาเวลล์ สภาพแวดล้อมถูกปกคลุมไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยจากผู้คนที่กำลังช้อปปิ้ง เด็กๆ และผู้ใหญ่เดินกันขวักไขว่ ร้านค้าแต่ละร้านตกแต่งด้วยสีสันสดใสและมีป้ายบอกชื่อสินค้าที่มีเสน่ห์

“มาเถอะ! ไปที่ร้านขนมเวทมนตร์กันก่อน!” ไลราเป็นคนชี้แนะแนวทาง ขณะที่พวกเขาเดินไปพร้อมกัน

เมื่อพวกเขามาถึงร้าน พวกเขาพบว่ามันเต็มไปด้วยความหลากหลายของขนมหวานที่ผสมผสานระหว่างความมหัศจรรย์และรสชาติที่ไม่ธรรมดา บนชั้นวางมีขนมที่มีกลิ่นติดหอมหวานและน่าตื่นตาตื่นใจ เช่น หมากฝรั่งที่ทำให้ลอยขึ้นไปในอากาศและช็อกโกแลตที่ทำให้รู้สึกมีพลัง

“ว้าว! ทุกอย่างดูน่าทานไปหมดเลย!” ไคกล่าวเสียงดังเมื่อเข้ามา

“เราต้องลองสั่งกันหลายๆ อย่างนะ!” อาเรนให้ความเห็น “ฉันอยากลองขนมบิสกิตที่ทำให้รู้สึกดีตลอดทั้งวัน!”

ทุกคนต่างแย่งกันเลือกขนมและตั้งใจที่จะทดลองรสชาติใหม่ๆ ในที่สุด ไลราสั่งขนมที่ทำให้ยิ้มออกมา และขนมใหญ่อีกสองสามอย่างที่ทุกคนตัดสินใจร่วมกัน

พวกเขานั่งลงที่โต๊ะในร้านและเริ่มชิมขนมหวานอย่างมีความสุข ขณะที่พูดคุยกันเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโรงเรียนและความหวังสำหรับการแข่งขันเวทมนตร์ที่จะมาถึง

“ฉันรู้สึกว่าเราต้องฝึกกันมากๆ เพื่อที่จะมีโอกาสชนะในปีนี้” ไลราพูดด้วยความตั้งใจ “แต่วันนี้เราแค่สนุกกันเถอะ!”

“ใช่! เราไม่ควรเครียดกับเรื่องเรียนและการแข่งขันตลอดเวลา” เซเรนเห็นด้วย

เมื่อพวกเขาทานขนมหมดและหัวเราะไปด้วยกัน ก็เดินสำรวจร้านค้าอื่น ๆ ที่อยู่ติดกัน มีทั้งร้านขายเหรียญเวทมนตร์ที่สามารถใช้ในการซื้อของและร้านขายของสะสมจากยุคโบราณของเวทมนตร์ ไลราเก็บสะสมบางชิ้นไว้เป็นที่ระลึก

หลังจากนั้น พวกเขาได้ยินเสียงดนตรีดังมาจากส่วนหนึ่งของตรอก คาเวลล์ รวมถึงกลุ่มนักดนตรีที่แสดงคลื่นเสียงสดใสและน่าตื่นเต้น ขณะเดียวกันก็มีการเต้นรำของนักเต้นเวทมนตร์ที่ร่ายรำตามจังหวะเสียงเพลง

“มาที่นี่กันเถอะ!” ไลราตะโกนเรียกเพื่อน เมื่อเห็นนักดนตรีอยู่ใกล้ๆ

พวกเขาเดินไปหานักดนตรีและร่วมสนุกด้วยการเต้นรำไปตามเสียงเพลง ความสนุกสนานเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกคนลืมทุกสิ่งรอบตัวและดื่มด่ำไปกับการแสดง

“นี่แหละคือความสนุกที่เราอยากได้!” อาเรนกล่าวขณะที่ทุกคนเต้นกันอย่างมีความสุข ท่ามกลางกลุ่มคนที่เข้าร่วม

เมื่อการแสดงสิ้นสุดลง ทุกคนพากันมานั่งพักที่ม้านั่งข้างๆ บริเวณที่จัดงาน “วันนี้สนุกมากจริงๆ!” เซเรนพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข

“เราต้องมาที่นี่อีกแน่!” ไลรายิ้มให้กับเพื่อนๆ “และเรายังมีเวลาเหลือก่อนจะกลับไปบ้าน เราควรเข้าไปสำรวจร้านอื่นๆ อีก!”

กลุ่มเพื่อนทั้งสี่เดินสำรวจรอบตรอกคาเวลล์ สังเกตเห็นร้านขายอุปกรณ์การเรียนที่เรืองแสงในเวลาเย็นเมื่อพระอาทิตย์ใกล้ตกลง พวกเขาเข้าไปพูดคุยเกี่ยวกับการเลือกซื้ออุปกรณ์การเรียนใหม่ๆ สำหรับการศึกษาด้านเวทมนตร์

“จะดีแค่ไหนถ้าเรามีไม้กายสิทธิ์ใหม่!” ไคพูดด้วยความตื่นเต้น ขณะที่เขาแสดงท่าทางกับไม้กายสิทธิ์ที่เขาเห็น

“หรือว่าหนังสือเวทมนตร์ที่มีความรู้แตกต่างไปจากเดิม!” อาเรนเสริม

เมื่อพวกเขาได้เลือกซื้อของที่มีคุณค่ามากมาย พวกเขารู้สึกว่าเวลาได้ผ่านไปเร็ว ‘ตรอกคาเวลล์’ เต็มไปด้วยมนต์สะกดและความสนุกสนานไม่รู้จบ

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่เราต้องกลับแล้ว” ไลรากล่าว ปาดเหงื่อที่เศร้าใจออกจากหน้าผาก เธอรู้สึกอิ่มเอมไปด้วยความทรงจำที่ดีในวันนี้

“แต่เรายังมีโอกาสกลับมาสนุกอีกในอนาคต!” เซเรนกล่าวพร้อมกับการยิ้ม

หลังจากที่ใช้เวลาสนุกสนานที่ตรอกคาเวลล์ ไลราและเพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวชมร้านค้าและกิจกรรมหลากหลาย แต่อีกอย่างหนึ่งที่วกกลับมาที่ใจของไลราในระหว่างการช้อปปิ้งก็คือการนึกถึงทริวิน เอลฟ์ชายผู้ซึ่งคอยดูแลและสนับสนุนเธออยู่เสมอ

“เราควรซื้อของฝากกลับไปให้ทริวินด้วยไหม?” ไลราถามทุกคนขณะเดินผ่านร้านค้าแห่งหนึ่งที่มีของฝากที่น่าสนใจหลายอย่าง

“ดีเลย! ทริวินสมควรได้รับสิ่งพิเศษจากเรา” เซเรนยิ้มด้วยความเห็นด้วย

“ใช่ค่ะ! ดิฉันคิดว่าทริวินจะชอบขนมจากร้านที่เรามาเมื่อเช้า” ไลราบอก พร้อมกับมองย้อนกลับไปยังร้านขนมเวทมนตร์ที่พวกเขาเยี่ยมชมก่อนหน้านี้

“หรือจะลองหาของอะไรที่เป็นเอกลักษณ์ของตรอกคาเวลล์ก็ได้” ไคเสนอ “ที่นี่มีข้าวของมากมายที่สามารถเป็นของฝากที่น่าจดจำได้”

กลุ่มเพื่อนเริ่มมองหาของฝากที่เหมาะสมสำหรับทริวิน เดินผ่านร้านค้าแต่ละร้าน ไลรารู้สึกว่าร้านค้าที่เต็มไปด้วยสีสันและบรรยากาศที่คึกคักทำให้เธอรู้สึกมีความสุขมากยิ่งขึ้น

สุดท้าย พวกเขาได้มาจัดเก็บสินค้าที่ตรงกับความต้องการของไลราอย่างไม่ลังเล ในที่สุดไลราได้เลือกช็อกโกแลตเวทมนตร์ที่มีรสชาติหลากหลาย จะทำให้กินแล้วรู้สึกมีพลังและขนมคุกกี้ที่มีรูปทรงเป็นสีสันสดใสห่อด้วยบรรจุภัณฑ์ที่สวยงาม

“เอาล่ะ! เรามีของฝากดีๆแล้ว!” ไลราบอกด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความพอใจ “ทริวินจะต้องชอบแน่!”

เมื่อเสร็จสิ้นการช้อปปิ้งทุกคนเริ่มเดินทางกลับบ้าน พวกเขานั่งรถม้าไปยังบ้านของไลรา โดยมีเสียงหัวเราะและการบอกเล่าเหตุการณ์ที่สนุกสนานตลอดทาง

เมื่อถึงบ้าน ทริวินกำลังทำอาหารค่ำอยู่ในครัว และเมื่อเขาได้ยินเสียงของพวกเขาเข้ามาที่บ้าน ถึงแม้จะมีความเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่ก็มีรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขเมื่อเห็นไลรากลับมา

“ยินดีต้อนรับกลับครับ คุณไลรา! ดิฉันคิดถึงคุณมาก” ทริวินพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ ขณะจัดเตรียมจานอาหารที่กำลังจะเสิร์ฟ

“ทริวิน! เราซื้อของฝากมาให้!” ไลราตอบด้วยความตื่นเต้น ขณะที่เดินเข้าไปใกล้ๆ เขา

“ของฝากหรือครับ?” ทริวินถามด้วยความใคร่รู้

“ใช่ค่ะ! เราไปตรอกคาเวลล์มาและได้ซื้อขนมมาให้นะ!” ไลราจัดการหยิบกล่องขนมออกมาจากกระเป๋าและยื่นให้ทริวิน

เมื่อเปิดกล่องออก ทริวินยิ้มกว้าง นักถูกใจขนมที่มีสีสันสวยงามอยู่ในกล่อง “ว้าว! ดูน่ารักมากเลย! ขอบคุณมากนะคะ คุณไลรา! นี่เป็นสิ่งที่ทำให้กระผมมีความสุข” เขาพูดด้วยความรู้สึกขอบคุณ

“ไม่เป็นไรค่ะ! ทริวินสมควรได้รับของดีๆแบบนี้!” ไลราตอบ พร้อมกับรู้สึกดีใจที่เห็นรอยยิ้มของทริวิน

ในระหว่างที่ทริวินนำขนมไปวางที่โต๊ะอาหาร เขายังเช็ครายการว่าสามารถใส่ลงไปในมื้อค่ำได้ดีหรือไม่ ทั้งคู่ได้ใช้เวลาช่วงที่เหลือในการจัดเตรียมอาหารและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น

“ดีใจที่ได้ยินว่าคุณมีความสุขในวันนี้ครับ” ทริวินพูดระหว่างที่เขาจัดเตรียมอาหาร “และก็ดีใจที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้”

เมื่อไลรานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารร่วมกับทริวิน เอลฟ์รับใช้ที่คอยดูแลเธออย่างตั้งใจ เธอรู้สึกประทับใจในความเอาใจใส่ที่เขามีให้กับเธอและคนในบ้านเสมอ ทริวินมีรูปร่างเล็ก ผิวที่เป็นเงาและหูแหลมที่บ่งบอกถึงความเป็นเอลฟ์ มีสายตาที่ฉลาดและอบอุ่น ทำให้ทุกคนรู้สึกอุ่นใจเมื่อเห็นเขาใกล้ๆ

หลังจากที่พวกเขาทานอาหารอร่อยๆ เสร็จสิ้นกันแล้ว ไลรารู้สึกถึงความสุขที่เกิดขึ้นภายใน เมื่อเห็นทริวินคอยดูแลทุกอย่างอย่างตั้งใจ ตั้งแต่การทำอาหารจนถึงการคุยสนุกสนานกับเพื่อนๆ เธอจึงนึกขึ้นได้ว่าตนยังไม่ได้ขอบคุณทริวินเพียงพอเลย

“ทริวิน ขอบคุณสำหรับอาหารค่ำอันแสนอร่อยค่ะ!” ไลราพูดด้วยความจริงใจ ขณะที่เธอมองไปรอบๆ โต๊ะและเห็นทุกคนที่มีความสุขร่วมกัน

“ไม่เป็นไรครับ คุณไลรา” ทริวินตอบ และยิ้มให้ “ผมดีใจที่ได้ทำให้ทุกคนมีความสุข”

เมื่อเวลาผ่านไป เหลือเพียงแค่เสียงหัวเราะและการพูดคุยของเพื่อนๆ ที่ยังวนเวียนอยู่ ทำให้ไลรารู้สึกถึงความอบอุ่นในบ้าน เริ่มหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะต้องคืนสู่ความเป็นจริงว่า คืนนี้เธอควรเตรียมตัวเข้านอน

“พวกเราต้องรีบไปนอนแล้ว เพราะพรุ่งนี้เรามีการฝึกซ้อมเวทมนตร์กันแต่เช้า” ไลราพูด ท่ามกลางเสียงโห่ร้องแสดงความเห็นของเพื่อนๆ

หลังจากทุกคนแยกย้ายกลับบ้านของตนเอง ไลราเดินไปที่ห้องของเธอ และทันใดนั้น ทริวินก็เข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มและมือที่ถือถังน้ำอุ่นที่มีไอน้ำลอยออกมาอย่างอบอุ่น

“ผมเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้คุณไลราแล้วครับ” ทริวินพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ให้คุณได้แช่ตัวอย่างสบายๆ หลังจากวันที่เต็มไปด้วยกิจกรรม”

“ขอบคุณมากนะ ทริวิน! ดีใจที่มีคุณอยู่เสมอ” ไลราตอบด้วยความรู้สึกชื่นชม และมองดูทริวินที่พยายามอย่างหนักเพื่อให้เธอมีความสุข

“ในขณะที่คุณแช่น้ำ ผมจะไปเตรียมนมอุ่นให้ครับ” ทริวินตอบด้วยเสียงที่แสดงถึงความเอื้อเฟื้อ

ขณะที่ทริวินออกไป ไลราเริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากนั้นเธอเปิดน้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ ผสมกับกลิ่นอโรมาอันหอมหวานที่ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลาย เธอจึงเดินไปรอบๆ ห้องเพื่อเปิดหน้าต่างและปล่อยให้ลมเย็น ๆ พัดเข้ามา ทำให้บรรยากาศในห้องกลายเป็นที่พักผ่อนที่สมบูรณ์แบบ

เมื่อทริวินกลับเข้ามาพร้อมกับถ้วยนมอุ่น เขาก็ยิ้มให้กับภาพที่เห็นไลราพร้อมกับน้ำในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ “เป็นเวลาที่ดีในการผ่อนคลายครับ ขอให้คุณเพลิดเพลินกับมัน” เขาพูดพร้อมวางถ้วยนมลงที่โต๊ะข้างๆ อ่าง

“ขอบคุณค่ะ นี่จะทำให้ฉันหลับสบายมากขึ้น” ไลราตอบด้วยความรู้สึกอบอุ่น

หลังจากนั้น ทริวินสร้างบรรยากาศที่เงียบสงบ ทำให้ไลรารู้สึกชิลล์ เมื่อได้ลงไปในอ่างน้ำอุ่น เธอรู้สึกถึงความเครียดทั้งหมดที่หลุดออกไปจากร่างกาย

“หากคุณต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมก็ยังอยู่ที่นี่เสมอครับ” ทริวินบอก โดยมีความตั้งใจที่จะดูแลไลราอย่างดีที่สุด

“รู้สึกดีมากค่ะ! คุณทำให้วันของฉันเป็นวันที่มีความหมาย” ไลราตอบด้วยความรู้สึกอบอุ่นในใจ ขณะที่เธอคิดถึงว่าเขาสำคัญต่อชีวิตของเธอแค่ไหน

เมื่อไลราเสร็จจากการแช่น้ำและรู้สึกได้ว่างมที่เธอคิดว่าเธอสามารถหลับได้โดยไม่ต้องกังวลกับสิ่งใด เธอไปเปลี่ยนชุดนอนแล้วก็เดินไปยังเตียงที่นุ่มสบาย ติดตามด้วยความรู้สึกสุขสันต์ที่รายล้อมตัวเธอ ก่อนล็อคประตูและมีทริวินอยู่ใกล้ๆ กับเธอ

“หวังว่าคุณจะมีคืนที่ดีนะครับ” ทริวินพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น ก่อนจะสวัสดีแล้วถอนตัวออกไป

“ฝันดีนะ ทริวิน! ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกอย่าง” ไลราพูดพร้อมกับยิ้มออกมา

หลังจากที่ทริวินเดินออกไป ไลราเอนตัวเข้าหาผ้านวมที่นุ่มนวล ก่อนจะหลับลงอย่างสงบ ด้วยความคิดถึงสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในวันนั้น และรู้ว่าวันพรุ่งนี้จะต้องเป็นวันที่ดีเช่นเดียวกัน

ในค่ำคืนนี้ การมีอยู่ของทริวินและความเอาใจใส่ที่เขามีให้กับเธอทำให้ใจของไลรายังคงรู้สึกอบอุ่น ขณะที่เธอเข้าสู่การหลับไปในความฝันที่มาพร้อมกับการใช้ชีวิตในโลกแห่งเวทมนตร์ที่เต็มไปด้วยเพื่อนสนิท และความสุขที่ไม่มีที่สิ้นสุดที่รอคอยให้เธอได้สัมผัสไปอย่างใกล้ชิด!

และนี่คือจุดสิ้นสุดของค่ำคืนพิเศษในบ้านที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความรัก ซึ่งในที่สุดไลรา รอคอยโอกาสที่จะได้พบกับการผจญภัยครั้งถัดไปอีกครั้ง!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***