บทที่3 ความเปลี่ยนแปลง

เช้าวันถัดมา หลังจากที่ทั้งสองคนตื่นนอนจากความเหนื่อยล้า

"นี่ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว ไหนฝนบอกว่าจะพาเรากลับบ้านไง" แอบได้พูดกับอีกคนที่ยังนอนเกาะตนอยู่ " อื้ออ...ขออีก5นาที ไม่สิ อีก5ปีไปเลย" เสียงพรึมพรำๆ จากในลำคอของน้ำฝนที่ตอบกลับแอลที่ลุกนั่งอยู่ข้างๆ

"ถ้าไม่รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เราจะเผาบ้านฝน!" แอลพูดประชดน้ำฝนที่พยายามดึงตัวแอลเข้าไปกอดอีกครั้งช

"ตื่นแล้วๆ โหยย..ใจร้ายมากอ่ะ" น้ำฝนลุกนั่งพร้อมๆกับขยี้ตาเบาๆ

และทั้งสองก็ได้ลุกไปอาบน้ำ และ แต่งตัวเสร็จ

พร้อมที่จะไปที่บ้านของแอล

"ขึ้นรถมาสิแอล" ฝนได้พูดกับอีกคนที่ยืนนิ่งอยู่

"อือ" แอลตอบรับเสียงเรียกจากอีกคนก่อนจะขึ้นไปบนรถ

และทั้งสองก็ได้ขับรถมาจนถึงบ้านของแอล

ภายในบ้านของแอล ที่มี พ่อ แม่ พี่สาวทั้งสองคนรออยู่ด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่

"คุณท่านคะ คุณหนูกลับมาแล้วค่ะ" สิ้นเสียงจากเมดคนนึง แอลและน้ำฝนได้เดินเข้ามา ภายในบ้านทันที

"หนูกลับมาแล้วค่ะ ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ทั้งสอง" แอลได้โค้งตัวเล็กน้อย เป็นการแสดงถึงความมีมารยาท

ท่านพ่อ: หายไปไหนมา พ่อเคยบอกแล้วไงว่าห้าม หายไปไหนโดยที่ไม่บอกสถานที่และเวลากลับอย่างชัดเจนน่ะ!! .เสียงที่ดูดุดันนั้น ได้พูดกับบุคคลที่เป็นลูกสาวสุดที่รักของตน

แอล : หนูขอโทษค่ะท่านพ่อ.แอลได้แต่หลบหน้าไม่กล้าสบตาพวกท่าน

น้ำฝน : อย่ามาขึ้นเสียงใส่แฟนของฉัน ต่อให้เป็นพ่อก็ตาม!! . น้ำฝนหัวเสียหนักมาก มือได้โอบกอดที่เอวของแอลไว้ พร้อม พร้อมกับจ้องหน้าพ่อของแอลอย่างไม่ลดละสายตา

พี่หญิง(พี่คนโตของแอล) : แหมๆ เป็นแฟนของน้องสาวพี่นี่ ขอพี่รึยังจ๊ะ พี่จำได้ว่า พี่ไม่เคยให้ใครมาแตะตัวน้องสาวของพี่นะ.พี่สาวคนโตของแอล พูดกับน้ำฝน พลางเดินไปปัดมือน้ำฝนออก

น้ำฝน : อย่ามาแตะตัวแอล. น้ำฝนได้จับข้อมือของพี่สาวคนโตดึงออกพร้อมทั้งยังสบัดทิ้งอย่างแรง

ท่านพ่อ : เงียบๆกันหน่อย แอล ลูกต้องไปดูตัวกับคนที่พ่อเลือกให้ ห้ามปฏิเสธ!.พ่อของแอลพูดจบก็ได้ลุกไป โดยที่ท่านแม่ของเเอล มองแอลด้วยสายตาที่รังเกียจ

แอล : แต่ท่านพ่อคะ ลูกมีแฟนอยู่แล้ว. แอลยังไม่ทันได้พูดอะไรมาก ท่านพ่อก็หาได้สนใจไม่ กลับปล่อยให้แอลยืนร้องให้ ด้วยความเศร้าที่ถูกบังคับให้ไปดูตัว กับใครก็ไม่รู้ที่ตนไม่มีความรู้สึก ว่ารักรึชอบ

พี่หญิง (พี่สาวคนโตของแอล) :น้องขัดท่านพ่อไม่ได้หรอกนะ ไปดูตัวถ้าไม่ถูกใจก็ทำให้เขาไม่ชอบเราก็ได้นี่. พี่สาวของแอลได้ดึงแอลเข้ามากอดปลอบ โดยที่คอยปัดมือของน้ำฝน พลางแลบลิ้นใส่

น้ำฝนพอได้เห็นแบบนี้ยิ่งทำให้อารมณ์เสียมากขึ้นไปอีก

พี่มิ้น (พี่สาวคนรองของแอล) : มีอะไรก็บอกพวกพี่ พี่จะไม่ให้ใครมาแตะต้องแอล.สายตามองไปที่น้ำฝน บอกเป็นในๆว้าห้ามแตะต้องน้องสาวสุดที่รัก

ส่วนแอล พยายามกลั้นน้ำตาไว้ หลังจากที่ได้ร้องให้ออกมา

น้ำฝน :ก็ไม่ได้แตะนะ แค่ล้วง และขย้ำและกินไปก็แค่นั้น.น้ำฝนพูดพร้อมยักไหล่แบบไม่สนใจอะไร

แอล : นี่!! ห้ามพูดนะ. แอลเขิลหนักมาก หันไปทุบที่อกของน้ำฝน

น้ำฝน :จ้าๆ ไม่พูดๆ งั้นคืนนี้ทำอีกป่ะ.น้ำฝนได้จับมือของแอลไว้และดึงเข้ามากอดพร้อมกระซิบข้างๆหูของแอล เพื่อเป็นการกลั่นแกล้ง

แอล : จะบ้ารึไง.แอลได้ กัดไหล่ของน้ำฝนเป็นการแก้เขิล

น้ำฝน : มันเจ็บนะ สงสัยต้องโดนลงโทษ. น้ำฝนพูดจบก็ได้ดึงหน้าแอลให้เงยหน้า ก่อนจะประกบจูบลงไป

พี่สาวทั้งสองคนของแอล : ฉันอยู่ตรงนี้ได้ ม่ายต้องเป็นห่วงกันน🙁~~.ยืนมองพร้อมร้องเพลง

แอล/น้ำฝน :. รีบพละออกจากันทันที เพราะลืมตัว

พี่สาวทั้งสองคนของแอล : เชอะ...ไม่สนแล้ว ไปหาเที่ยวดีกว่า เบื่อคนรักกัน.พี่สาวทั้งสองคนเดินออกไปพร้อมกับความงอนน้องสาวของตัวเอง

น้ำฝน : พี่เธอนี่ตลกดีนะ เหมือนเด็กเลยละ.กระซิบด้านข้างหูของแอล

แอล : ก็ปกตินะ ทุกทีจะแหกปากร้องเพลงดังกว่านี้อีก.ตอบกลับพร้อมกับขำไปด้วย

น้ำฝน : พรุ่งนี้เราจะไปจัดการคนที่มาดูตัวกับแอลด้วย อย่ามาขวางละกัน

แอล :จะบ้าเรอะ ห้ามทำอะไรบ้าๆนะ

และทั้งสองคนก็เดินไปคุยไป จนมาถึงห้องนอนของแอล

เหตุการณ์ต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น โปรดติดตามตอนต่อไป-,.-

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***