🌾 เรื่องสั้น : วุ่นวายงานแข่งขัน “หมากฝรั่งยักษ์” บ้านปากน้ำพะลุง
บ้านปากน้ำพะลุง เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ริมทะเลสาบ ที่มีชื่อเสียงเรื่อง การแข่งขันทำหมากฝรั่งยักษ์ ซึ่งจัดทุกปีเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวและสร้างความสนุกให้ชาวบ้าน
ปีนี้การแข่งขันยิ่งใหญ่เป็นพิเศษ เพราะมีนักท่องเที่ยวจากเมืองกรุง และนักข่าวท้องถิ่นมาร่วมงาน ทำให้หมู่บ้านทั้งหมู่พร้อมใจกันวางแผนจัดงานแบบอลหม่านและฮาไม่ยั้ง
ตัวละครหลัก
ลุงบรรจง – ชายวัย 58 ปี เจ้าของร้านขายของชำ ขี้หวงหมากฝรั่ง และชอบป่วนคนอื่น
ป้าเดือน – แม่ค้าขนมหวานสายฮา ชอบแกล้งเด็ก ๆ และชาวบ้าน
เด็กหญิงใบเตย – เด็กช่างสงสัย อายุ 12 ขวบ ขี้เล่น และชอบลองทำหมากฝรั่งเอง
ผู้ใหญ่มนตรี – ผู้ใหญ่บ้าน ขรึมแต่มีมุกเสมอ เป็นกรรมการหลักของการแข่งขัน
นักท่องเที่ยวและนักข่าว – เพิ่มสีสัน ฮา ๆ ป่วน ๆ ให้กับงาน
การเตรียมงาน
เช้าวันศุกร์ ลุงบรรจงตื่นแต่เช้า ขึ้นไปนั่งหน้าร้านชำ เตรียมหมากฝรั่งยักษ์ที่ทำไว้สำหรับการแข่งขัน
ทันใดนั้น เด็กหญิงใบเตยก็วิ่งมาหา
“ลุง! ลุง! หมากฝรั่งที่ทำไว้…มีใครเอาไปเล่นแล้วนะ!”
ลุงบรรจงทำหน้าเคร่ง
“เด็กนี่! ข้าเก็บไว้อย่างดี…ใครกล้าแตะต้องจะรู้!”
ป้าเดือนเดินมาพอดี เห็นเข้าก็หัวเราะ
“เอาน่า ๆ ลุงบรรจง งานปีนี้ต้องอลหม่านหน่อย ถึงจะสนุก!”
ชาวบ้านเริ่มมารวมตัวกัน เตรียมเวทีใหญ่กลางลานน้ำพะลุง ป้าย “การแข่งขันหมากฝรั่งยักษ์” ถูกติดตั้งพร้อมดนตรีและไฟประดับ
การซ้อมอลหม่าน
เด็กหญิงใบเตยและเพื่อน ๆ แอบนำหมากฝรั่งยักษ์ไปแปะบนหน้าต่างบ้านเพื่อนชาวบ้าน ทำให้ลุงบรรจงแทบล้มทั้งยืน
ป้าเดือนเอาขนมหวานมาล่อเด็ก ๆ ให้หยุดแกล้ง แต่ก็ถูกเด็ก ๆ แอบป้ายขนมลงบนเก้าอี้เธอ ทำให้ลื่นล้มแบบฮา ๆ
ชาวบ้านหัวเราะทั้งหมู่บ้าน บางคนแอบถ่ายคลิปไว้โพสต์ลงโซเชียล มีนักท่องเที่ยวเข้ามาดูและตื่นเต้นกับความอลหม่าน
วันแข่งขันมาถึง
วันเสาร์ ฟ้าใส ลมทะเลพัดอ่อน ๆ ลุงบรรจงตั้งหมากฝรั่งยักษ์บนเวที เด็กหญิงใบเตยเฝ้าดูอย่างตื่นเต้น
ผู้ใหญ่มนตรีเป่านกหวีด เริ่มการแข่งขันทันที
ชาวบ้านและนักท่องเที่ยวเริ่มเล่นหมากฝรั่งยักษ์ แต่ละคนมีวิธีแตกต่างกัน
บ้างเอาไม้คนหมากฝรั่ง
บ้างใช้เท้าเหยียบ
เด็กหญิงใบเตยใช้วิธี “ป้ายหมากฝรั่งใส่เพื่อน” ทำให้ทุกคนหัวเราะไม่หยุด
ลุงบรรจงยืนดูแล้วหน้าตาแดง
“เด็กนี่…ป่วนข้าอีกแล้ว!”
ความอลหม่านของงาน
งานนี้ไม่ใช่แค่การแข่งขันหมากฝรั่ง แต่มีเหตุฮา ๆ ตลอดเวลา
นักข่าวตกใจหมากฝรั่ง – นักข่าวพยายามถ่ายรูปหมากฝรั่งยักษ์ แต่เผลอเหยียบเข้าไป ลื่นล้มลงบนเวที
นักท่องเที่ยวป่วน – นักท่องเที่ยวบางคนพยายาม “ชิมหมากฝรั่งยักษ์” ทั้งที่ยังไม่ได้ประกาศ แข่งกันจนหมากฝรั่งเต็มพื้น
ชาวบ้านแอบเล่นมุก – ชาวบ้านบางคนแอบใส่สีผสมอาหารลงหมากฝรั่ง ทำให้เพื่อนบ้านที่เล่นไปโดนเลอะมือเลอะหน้า
ทุกคนหัวเราะจนท้องแข็ง เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วหมู่บ้าน
ไฮไลต์ของการแข่งขัน
ผู้ใหญ่มนตรีประกาศ
“ต่อไปคือการแข่งขันหมากฝรั่งยักษ์แบบทีม! ใครสร้างหมากฝรั่งยักษ์ที่สุดและสวยที่สุด ชนะ!”
ทีมต่าง ๆ เริ่มลงมือทันที
ทีมเด็ก ๆ – ใช้หมากฝรั่งแปะเป็นรูปสัตว์ทะเลเต็มเวที
ทีมผู้ใหญ่ – ใช้ไม้คนให้หมากฝรั่งเรียบเป็นแท่งยาว
ลุงบรรจง – ทำหมากฝรั่งรูปปราสาท แต่โดนเด็กหญิงใบเตยแอบเอาลูกโป่งมาปล่อยให้หมากฝรั่งระเบิด
ผู้ชมหัวเราะไม่หยุด นักข่าวเก็บภาพเต็มมือ
การแสดงตลกและความป่วน
ป้าเดือนเตรียมการแสดงตลกเพิ่มสีสัน
เธอเอาหมากฝรั่งยักษ์มาป้ายบนหัวลุงบรรจง ทำให้เขาหมุนตัวพยายามเอาออก
เด็กหญิงใบเตยจับหมากฝรั่งเป็นลูกบอล ปาใส่เพื่อน ๆ
นักท่องเที่ยวบางคนโดนหมากฝรั่งติดรองเท้า ต้องเดินเหยียบให้หลุด ทำให้เกิดเสียงหัวเราะอีกระลอก
ลุงบรรจงยืนหงุดหงิด แต่ก็ไม่อาจห้ามรอยยิ้มออกมาได้
การประกาศผล
ผู้ใหญ่มนตรีประกาศผล
ทีมหมากฝรั่งยักษ์สวยที่สุด – ทีมเด็ก ๆ
หมากฝรั่งยักษ์ใหญ่ที่สุด – ลุงบรรจง (แม้จะโดนป่วนไปเยอะ)
มุกฮาเฮแห่งงาน – เด็กหญิงใบเตย
ชาวบ้านตบมือ นักท่องเที่ยวยิ้มชอบใจ บางคนยกมือถ่ายรูปพร้อมหัวเราะ
ความอบอุ่นท้ายงาน
เมื่อการแข่งขันจบ ทุกคนช่วยกันเก็บเวทีและหมากฝรั่งที่เหลือ
ลุงบรรจงยิ้มให้เด็กหญิงใบเตย
“เออ…แม้จะป่วนขนาดนี้ แต่ข้าก็ภูมิใจที่เห็นทุกคนสนุกสนานกันนะ”
เด็กหญิงใบเตยตอบ
“ขอบคุณลุงครับ! ปีหน้าผมจะคิดมุกใหม่ให้สนุกกว่านี้แน่นอน!”
ป้าเดือนหัวเราะ
“ปีหน้าข้าขอให้ทุกคนเอาหมากฝรั่งเข้าปากหมดเลย ฮ่า ๆ”
แม่น้ำและทะเลสาบรอบหมู่บ้านกลับสงบ แต่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความทรงจำสนุกสนานของทุกคน
บทสรุป
งานแข่งขันหมากฝรั่งยักษ์ บ้านปากน้ำพะลุง แม้จะวุ่นวาย ป่วน ฮา ๆ และมีเหตุการณ์ไม่คาดคิด แต่สร้างความสุขให้กับชาวบ้าน นักท่องเที่ยว และเด็ก ๆ ทุกคนที่มาเห็น
“บางที…ความป่วนอลหม่านนี่แหละ คือเสน่ห์ที่แท้จริงของหมู่บ้านเรา” – ลุงบรรจง
และทุกคนหัวเราะกันอีกครั้ง ท่ามกลางทะเลสาบและแดดอ่อน ๆ ของเช้าวันเสาร์
" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "
< นิยายทุกเรื่องเค้าตังใจแต่งมาก ๆ นะ >
Novel toon นามปากกา ฟอ ฟองเบียร์
Read A write✍️ นามปากกา ดวงจันทร์เจ้าจอม
จอยลดา นามปากกา ดวงดาวไร้แสง💡🌠
ดวงดาวที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง เช่น ดาวเคราะห์ (planet) ที่ต้องอาศัยแสงจากดวงอาทิตย์ในการสะท้อนแสง จึงจะแสดงให้เห็นบนท้องฟ้า
- THE END -
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments