🌙 นิทานก่อนนอน : "ปูเสฉวนตัวน้อยกับบ้านแห่งความสุข"
เช้าวันหนึ่ง หลังจากกลับมาจากนครใต้ทะเลสีคราม ดาวเหนือเดินเล่นที่ชายหาดตามปกติ เธอชอบมองเปลือกหอยที่คลื่นซัดขึ้นมา บางครั้งก็เก็บไปทำพวงกุญแจให้แม่ขาย แต่วันนั้น เธอเห็นเปลือกหอยสีชมพูสวยแปลกตา
เมื่อเธอก้มลงหยิบขึ้นมา—เปลือกหอยขยับเอง!
เด็กหญิงตกใจนิดหน่อย ก่อนจะเห็นขาเล็ก ๆ โผล่ออกมา... ที่แท้คือ ปูเสฉวนตัวน้อย
ปูเสฉวนพูดเสียงเล็ก ๆ สั่น ๆ ว่า
“อย่าเพิ่งโยนฉันทิ้งนะ... ฉันกำลังหาบ้านใหม่อยู่ แต่หอยที่ฉันเจอใหญ่ไปหมดเลย ฉันแบกไม่ไหว”
ดาวเหนือหัวเราะคิก ก่อนจะนั่งลงแล้วพูดเบา ๆ
“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะช่วยหาบ้านที่พอดีกับเธอเอง”
เธอกับเพื่อนคลื่นช่วยกันมองหาเปลือกหอยรอบ ๆ หาด ส่วนรุ้งขอบฟ้าก็บินวนบนฟ้า คอยส่งเสียงบอกว่ามีเปลือกหอยอยู่ตรงไหนบ้าง
แต่หอยแต่ละอันที่เจอก็เล็กไปบ้าง ใหญ่ไปบ้าง จนปูเสฉวนตัวน้อยเริ่มท้อใจ ดาวเหนือเห็นแล้วก็เอามือแตะเบา ๆ ที่เปลือกหอยสีชมพูบนหลังมัน แล้วพูดว่า
“ไม่เป็นไรนะ บ้านที่ใช่...บางทีก็ไม่ได้หาง่าย ๆ แต่ถ้าเรายังไม่หยุดหา สักวันมันจะเจอเอง”
พูดไม่ทันขาดคำ คลื่นลูกหนึ่งก็ซัดเปลือกหอยทรงกลมเล็ก ๆ ขึ้นมาที่ฝั่ง สีของมันเป็นฟ้าอ่อนใสราวกับท้องฟ้ากลางวัน ปูเสฉวนเห็นแล้วดวงตาเป็นประกาย มันลองค่อย ๆ เลื้อยเข้าไปข้างใน... แล้วก็พอดีเป๊ะ!
มันหันมาเงยหน้ามองดาวเหนือแล้วพูดอย่างดีใจว่า
“บ้านใหม่ของฉัน! ขอบคุณที่ไม่ทิ้งฉันนะ”
เพื่อนคลื่นกระโดดน้ำดีใจ ส่วนรุ้งขอบฟ้าก็บินหมุนเป็นวงเหมือนวาดสายรุ้งกลางฟ้า เด็กหญิงหัวเราะออกมาด้วยหัวใจอบอุ่น
จากวันนั้น ปูเสฉวนตัวน้อยก็ติดตามไปกับพวกเขาด้วย มันอาจจะตัวเล็ก แต่ชอบเล่าเรื่องตลก ๆ ระหว่างทาง และทุกครั้งที่ดาวเหนือหรือเพื่อน ๆ รู้สึกเหนื่อย มันก็จะพูดปลอบเบา ๆ ว่า
“ไม่ต้องห่วงนะ...เรายังมีบ้านที่อบอุ่นอยู่ด้วยกันเสมอ”
และนั่นเอง ทำให้การผจญภัยในทะเลกว้าง ไม่ได้มีแค่ดวงดาว โลมา และนกสายรุ้งอีกต่อไป แต่ยังมี ปูเสฉวนตัวน้อย ที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของ “บ้านแห่งความสุข” ที่ทุกคนพกติดตัวไปได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
- THE END -
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments