EP: 1

"เป็นไงบ้างแก"

"เออ​ พี่เขาว่ายังไงบ้าง"

"ใช่ๆ รีบเล่ามาเลยยัยจันทร์พวกเราอยากรู้"

"เร็วๆเลยนะแก"

"แล้วพวกแกจะรีบไปเร่งยัยจันทร์มันทำไม่นักหนาห๊ะ พวกแกนี่นะ"

"อ้าวหรือแกยังไม่อยากรู้​ห๊ะ!!​"

"ก็อยากรู้แหละ แต่ไม่ต้องไปเร่งขนาดนั้นก็ได้ไม่ย๊ะ!!! "

"เอออออ!!!รู้แล้วจร้า พอใจยัง"

นี้คือเสียจากเพื่อนๆของฉันเองคะพวกนางเป็นคนพาฉันไปสารภาพรักกับพี่รัฐแต่พวกนางรอฉันอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ที่ฉันยืนอยู่มากนัก และก็ตามเคย​ ยัยข้าวปั้นกับแอมมักจะชอบเถียงกันอยู่เป็นประจำเลยและจะมีน้ำขิงคอยห้ามเวลาที่ทั้งสองเถียงกัน แต่ถึงอย่างงั้นทั้งสองก็รักกันดีคะ

''โอ๊ยยย​!!พวกแกเลิกเถียงกันสักทีจะได้ไม่ห๊ะ" เสีงของน้ำขิงก็ดังขึ้นทำให้แอมกับข้าวปั้นหยุดเถียงกัน

"อ่ะ​ ยัยจันทร์เล่ามาได้เลย" จากนั้นน้ำขิงก็หันมาถามฉัน

"อืม คือพี่เขาไม่ได้พูดอะไรมากอ่ะ ฉันบอกชอบพี่เขาแล้วก็ขอจีบพี่เขา"

"แล้วพี่เขาว่าไงต่ออะ" น้ำขิงก็ได้ถามต่อ

"ก็​พี่เขาบอกว่าได้ แต่อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกันอะ"

" อืออ​ อย่างงี้นี้เอง​ "ยัยข้าวปั้นก็เอ่ยออกมาอย่างเข้าใจพร้อมกับพยักหน้า

"งั้นแกก็รุกพี่เขาเลย ฉันจะคอยเป็นกองเชียร์​ให้แกเอง" แอมก็ใด้พูดให้กำลังใจเพื่อนขึ้นมา

"อย่าไปรุกพี่เขาเยอะเดี๋ยวจะหาว่าโรคจิตอีก แกนี้นะแอม!!" ข้าวปั้นก็ได้หันไปพูดกับแอม

"และอีกอย่างมันอาจจะไปทำให้พี่เขารู้สึกอึดอัดได้นะนั่น" ข้าวปั้นก็ได้พูดต่อ

"อ้าว​การจีบมันก็ต้องเป็นแบบนี้สิ ถ้าให้ดีนะไปฉุดกระชากพี่เขามาเลยยย ฮา​ฮา​ฮาาา" พอแอมพูดเสร็จก็หัวเหราะชอบใจใหญ่​

"ไอบ้า พูดอะไรไม่คิดแกนี่นะไม่เข้าใจอะไรสักอย่างเลยจริงๆ จันทร์แกอย่าไปทำตามที่มันบอกนะคนปตติดีที่ไหนเขาทำกันมีแต่ไอแอมคนเดี๋ยวนี่แหละที่ทำ สงสัยไม่ใช้แค่จะพูดเล่นเชยๆหรอกคงจะเคยทำมาเเล้วแน่เลยถ้าฉันเดาไม่ผิดอะนะ​ "

"โอ้ย ฉันก็แค่แกล้งยัยจันทร์เล่นเองไม่ แกจะจริงจังเพื่อ"

"แล้วอีกอย่างใครจะไปกล้าทำอย่างนั้นกันละ"

"เห้ยย หยุด พวกแก​แกทั้งสองคนอะหยุด​ฉันเริ่มลำคาญแล้วพอไปเข้าเรียนกันเถอะ"น้ำขิงพูดพร้อมชี้ไปที่แอมกับข้าวปั้นด้วยท่าทีดุๆแต่ไม่ได้จริงจังอะไร

"ฮาฮาฮาฮาฮา"​ เสียงฉันหัวเราะขึ้นมากับความตลกของเพื่อนๆฉันเอง

ก็ตามเคยน้ำขิงมักจะเป็นห้ามเวลาทั้งสองเทียงกัน จนฉันเองก็รู้สึกชินกับเรื่องแบบนี้ไปแล้วละ

"อืมไปกันนี้ก็จะได้เวลาเข้าเรียนแล้วด้วยสิ่"

ณ​ ห้องเรียน

"เห้ยย ง่วงจังเลยพวกแก" เสียงแอมพูดขึ้นด้วยถ้าทีงัวเงีย

"เมื่อไหร่จะเลิกเรียนเนี่ยตอนนี้ร่างกายฉันต้องการของหวานแล้วนะ"

"ฉันก็เหมือนกัน" ข้าวปั้นก็พูดเสร็มขึ้นมา

"เดี๋ยวหลังเลิกเรียนพวกเราไปหาของหวานกินด้วยกันไม่"แอมก็ได้เอ่ยชวนเพื่อนๆของตนไป

"อืมเอาสิฉันก็อยากกินอยู่เหมือนกัน" ฉันก็ได้ตอบตกลงแอมไป

"แล้วแกละน้ำขิง" เสียงแอมหันไปถามน้ำขิง

"ก็ไปก็ได้"

"โอเค​ ตกลงไปกันหมดเลยนะ" แอมก็ได้หันมาพูดย้ำกับพวกเรา​อีกครั้ง

"เห้ยย แต่เดี๋ยวก่อนนะพวกเราลืมอะไรกันไปหรือป่าวว่ะ" อยู่ๆเสียงน้ำขิงก็ได้พูดตัดบทขึ้นมากลางคัน

"หืม ลืมอะไรหรอ" ฉันก็ถามออกไปด้วยความสงสัย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***