บท3

" ป้าเอาข้าวมันไก่สามกล่องค่ะ " เลิกงานแล้วก็ลั้นลาเลยจ้าก่อนจะไปหาพี่ยักษ์ขอแวะหน่อยแล้วกันทำหน้าที่ภรรยาก่อน คิ้กๆ

" เหลือพอสองกล่องลูกเอามั้ย " อ้าว…เวรกรรมเอาไงดีน๊าาาา

" เอาก็ได้ค่ะ " เอาเป็นว่าฉันยังไม่กินก็ได้แต่พี่ยักษ์กับพี่กรต้องได้กิน

คติประจำใจคือเราอดได้แต่ผู้ชายต้องอิ่มค่ะ ถามว่าทำไมต้องซื้อให้พี่กรอะหรอก็พี่แกเป็นคนช่วยบอกว่าพี่ยักษ์ไปไหนมาไหนกับฉันไง

พอได้ข้าวฉันก็หิ้วลั้นลาเดินมุ่งหน้าไปร้านพี่ยักษ์ทันทีเพราะมันไม่ไกลจากที่ทำงานฉันมาก แล้วป่านนี้เขาคงจะคิดถึงฉันแล้วแน่ๆ

" อร๊ายยยย ผัวขาาา~ " ฉันยิ้มหน้าบานทุกทีเลยพอนึกถึงเขา

" เอ่อ..เป็นอะไรรึเปล่าครับ "

" อุ๊ย!!...ปะ..เปล่าค่ะ แฮะๆ " ดีใจไปหน่อยกรี๊ดจนคนมองเลยเรา

ฉันรีบจ้ำอ้าวออกมาจากแถวนั้นบ้าเอ๊ยตื่นเต้นเป็นคนบ้าไปได้

" อ้าวน้อยหน่ามาหาไอ้ยักษ์ไวจัง " พี่กรคนดีคนเดิมถามแล้วยิ้มให้ในขณะที่ฉันบุกเข้าไปในร้านแล้ว

" ใจมันเรียกร้องให้มาค่ะ วันนี้ลูกค้าเยอะจังนะคะ " ฉันเหล่ตามองรอบๆร้านมีผู้ชายเพียบมารอสักแต่ละคนหน้าโคตรจะแบดเห็นแล้วใจสั่นนนนน

" น้ำลายจะหกแล้วครับ ไอ้ยักษ์มันสักอยู่อย่าพึ่งเข้าไปดีกว่านะพี่ว่ามานั่งนี่มา " พี่กรพูดขัดฉันแล้วกวักมือเรียกยิกๆให้ไปหา

" นี่ข้าวพี่ค่ะหน่าซื้อมาฝาก " ฉันหยิบข้าวออกให้เขากล่องนึงแล้วนั่งโซฟาใกล้เคาว์เตอร์

" ขอบคุณครับ " พี่กรยิ้มแล้วหันไปแกะลายต่อ จะว่าไปพี่กรก็หล่อนะเนี่ยแต่ติดตรงที่นุ่มนิ่มอ่อนโยนไปหน่อย

ฉันก้มเล่นโทรศัพท์รอพี่ยักษ์ออกมาแต่ไม่มีสมาธิเลยรู้สึกเหมือนมีคนมองตลอด

" น้องๆพี่ขอไลน์หน่อยดิ " ฉันเงยหน้ามองใครบางคนที่เดินเข้ามาขอไลน์ซึ่งๆหน้ากันไม่มีท่าทีอาย แหมหล่ออยู่นะเนี่ย

" ตัวละ1000มี10ตัว1หมื่นพอดี " ฉันฉีกยิ้มกว้างให้ผู้ชายตรงหน้า

" โห่ววววแพงอะแต่พี่สู้นะ ว่าแต่พี่ชื่อนายเราชื่อไร " บร๊ะะะพ่อคุณความพยายามสูงมาก พูดขนาดนี้แล้วยังกล้านั่งคุยอีกชั่งใจกล้าจริมๆ

" อะแฮ่มๆ ไอ้นายๆนี่เด็กไอ้ยักษ์นะมึงระวังโดนตีน " พี่กรกระแอมคอขัดขึ้น สนิทกับพวกพี่ยักษ์หรอเนี่ย

" อ้าวหรอพี่กรผมคิดว่าเขามารอสักเฉยๆ น่ารักดีผมสเปคผมเลย " แหมมมมชมแบบนี้ก็เขินดิค๊าบบบ

" ว่าไงแล้วเราชื่อไรสรุป " เขาหันมาถามฉันต่อ เดี๋ยวฟ้องผัวขาเลยจะมาจีบเราหย๋อออ

" ชื่อน้อยหน่าค่ะ " ไอ้เราใจง่ายไงแค่บอกชื่อคงไม่เป็นไรหรอกเนาะ แหะๆ

" น่ารักจัง คบกับพี่ยักษ์แล้วเหรอ " แทนเขาว่าพี่นายแล้วกันเนาะน่าจะอายุมากกว่า

" ยะ…(เสือก!!) " ยังไม่ทันตอบเลยก็มีมารพจญเข้ามาซะก่อน ใครฟร่ะะะ

" อ้าววววว ผัวขาาาาา " ฉันลุกขึ้นกระโจนไปหาพี่ยักษ์เลยมาพอดีเลยกำลังคิดถึงง้าาาา

" อย่าเนียน " พี่ยักษ์เขกหัวฉันแรงๆทีนึงจนต้องฉันต้องเอามือถูๆหัวตัวเอง

" พึ่งรู้ว่ามึงกลายเป็นคนขี้เสือกไอ้นาย " พี่ยักษ์เขาหันไปพูดกับพี่นาย หวงฉันใช่มั้ยอ้าาาาาพี่ยักษ์หวงอร๊ายเขิงงงงงงง

" ฮ่าๆๆ พอดีผมเห็นน่ารักเลยจะถามให้แน่ใจอะพี่ เผื่อไม่มีเจ้าของจะได้จีบ " พี่นายตอบแล้วหยัดตัวเองขึ้นยืน คำตอบเขาน่าขนลุกชะมัดเลย

" หึ! " พี่ยักษ์เค้นเสียงหัวเราะเบาๆก่อนจะส่งสายตาอาฆาตมาที่ฉัน อะไรๆฉันทำอะไรผิด

" เสื้อดีๆบ้านมึงไม่มีแล้วรึไง " สายตาของพี่ยักษ์นี่จ้องหน้าฉันเขม็งเลย น่ากลัวที่สุ้ด

" โอ้วววว มีๆนี่ก็ดีแล้วนะหน่าพึ่งถอยมาเมื่อวันก่อนตั้งพะ.. "

" กูนึกว่าเอาผ้าขี้ริ้วมาใส่ " กรี๊ดดดดดดดอยากกระโดดข่วนหน้าเขาจังอะมาว่าเสื้อผ้าแสนสวยของฉันได้ยังไงกัน

" ฮ่าๆๆๆ/ฮ่าๆๆ " คนในร้านพากันหัวเราะชอบใจกันใหญ่ แงงงงไม่มีคนสงสารน้องเลยหรอ

" เชอะหัวเราอะไรกันเล่า พี่รู้มั้ยเสื้อตัวนี้มันมีประโยชน์ตั้งเยอะนะ " ฉันวีนใส่คนร้านก่อนจะมาเถียงพี่ยักษ์ต่อ ต้องเอาคืนๆ

" มีประโยชน์อะไรนอกจากถูบ้าน " จึก!!!!ไปอีกดอก

" ฮ่าๆๆๆๆ/ฮ่าๆๆๆ " คนในร้านรวมถึงพี่นายกับพี่กรก็พากันหัวเราะเยาะฉันอีกรอบ หึ้ยยยพี่ยักษ์นะพี่ยักษ์

" ก็นอกจากสวยแล้วยังถอดง่ายด้วยไง "

" อู๊ยยยยยย/ว้าววววว " คราวนี้คนในร้านทึ่งในคำตอบฉันจ้า พี่ยักษ์เองก็ถึงกับนิ่งไปเลย

" พูดอะไรหัดอายคนอื่นบ้างอีตัวแสบ อีโรคจิต " มือหนาของพี่ยักษ์ยกขึ้นก่อนจะใช้นิ้วดีดหน้าผากฉัน แล้วเดินหนีเข้าไปในห้องสักของเขาเลยงี้ต้องตามมใ

" โง้ยยยย อะไรอะหวงหน่าอะดิ " ฉันรีบตามเข้าไปในห้องแล้วเกาะแขนพี่ยักษ์ก่อนจะเอาหน้าถูไถกับไหล่อันกำยำจองเขา

" … " พี่ยักษ์ถอนหายใจแล้วดันหัวฉันออกก่อนจะกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง

" อ้าว...มีคนอยู่ด้วยหรอ งั้นเรากลับก่อนนะยักษ์ " จู่ๆก็มีผู้หญิงเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำแล้วล่ำลากับพี่ยักษ์ต่อหน้าฉันเลย จัดไปจุกๆอีกดอกค๊าบบบ

" … " พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าให้แทน ลูกค้าเหรอ?หรือว่าเด็กเขา?

" ทำไมมองหน้ากูแบบนั้น " คิ้วหนาของพี่ยักษ์เลิกใส่ฉันอย่างกวนๆ

" เปล่า หน่ากลับเลยดีกว่า " ฉันวางกล่องข้าวไว้ที่โต๊ะแล้วลุกยืนก่อนจะก้าวออกจากห้องเขาโดยไม่หันไปมอง

ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงมีท่าทางสนิทกับพี่ยักษ์จังนะหรือว่าเพื่อน?

" อ้าวกลับแล้วเหรอไวจัง " พี่กรถามฉันด้วยสีหน้างงๆ

" ค่ะ หน่ามีงานค้างอะต้องรีบกลับ " ฉันฝืนยิ้มให้พี่กรไป ทำไมในใจมันปวดตุ๊บๆแบบนี้นะ…

#แง้งงงงใครอะพี่ยักษ์ใครรรรรร

#คอมเมนต์ติชมได้นะค๊าบบบบ🙇🏻‍♀️

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***