ตอนที่ 3: "อย่าใจเต้น ถ้าไม่อยากแพ้"

งหลังจากที่มุกได้ซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ภีม และได้รับหนังสือจากเขาไปอ่าน — ดูเหมือนเกมนี้เริ่มขยับจาก “เล่น ๆ” เป็น “อะไรบางอย่าง” เข้าให้แล้ว...

---

ตอนที่ 3: "อย่าใจเต้น ถ้าไม่อยากแพ้"

หลังจากวันนั้น มุกก็ไม่พลาดโอกาส “โผล่” ไปเจอพี่ภีมที่คณะวิศวะทุกวัน

จะบังเอิญ หรือ ตั้งใจ ก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน...

แต่สำหรับเธอแล้ว —

> “เกมรักครั้งนี้ ฉันจะชนะให้ได้!”

---

**เวลา 07:45 น. / บริเวณหน้าอาคารเรียนคณะวิศวะ**

“มุก... มาทำอะไรแต่เช้า?”

เสียงเพื่อนของพี่ภีมทักด้วยความสงสัยปนเอ็นดู

“มาดักคนค่ะ ^^”

ไม่ทันสิ้นประโยค

เสียงเครื่องยนต์มอเตอร์ไซค์ก็ดังขึ้น

และร่างสูงที่เธอคุ้นเคยก็ค่อย ๆ ขับรถเข้ามาจอดที่ประจำ

“พี่ภีมคะ!”

เธอเดินเข้าไปพร้อมกับขวดกาแฟเย็นในมือ “วันนี้หนูซื้อกาแฟมาเผื่อพี่ด้วยค่ะ!”

เขามองเธอเฉย ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเรียบ ๆ

“ฉันไม่กินหวาน”

“...งั้นพรุ่งนี้จะเอาแบบไม่หวานมาให้นะคะ!”

เธอยิ้มหวานเหมือนไม่สะทกสะท้านกับคำปฏิเสธ

“เธอทำอะไรอยู่เนี่ย”

เขาถามพลางเดินผ่านเธอไปยังบันไดตึกเรียน

“จีบพี่ไงคะ!”

“....”

“จีบต่อเนื่อง 3 วันแล้วนะคะ ยังไม่ใจอ่อนอีกเหรอ”

เธอเดินตามติดหลังเขา

“ถ้าเธอแพ้ล่ะ?”

“หืม?”

“ถ้าเกมนี้เธอเป็นคนแพ้ขึ้นมา เธอจะทำยังไง?”

มุกหยุดเดินไปนิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้มขำ ๆ

“ก็คงกลับไปร้องไห้ที่ห้อง แล้วกินไอศกรีมสามถ้วยน่ะค่ะ… แต่ตอนนี้ยังไม่แพ้!”

เขาเหลือบมองเธออย่างไม่พูดอะไร แล้วเดินต่อ

> ถ้าความรักคือเกม

> เขาไม่เคยตั้งใจจะเล่น

> แต่เธอดันลากเขาเข้ามา… จนเขาเริ่มรู้สึกว่า หัวใจตัวเองกำลัง “ไม่ปลอดภัย”

---

**ตัดภาพมาที่: เย็นวันเดียวกัน / บริเวณสนามบาส**

มุกเดินถือหนังสือที่พี่ภีมแนะนำไปนั่งอ่านตรงมุมเงียบ ๆ ของสนามบาสคณะวิศวะ

เธอลูบปกหนังสือเบา ๆ

“ใครจะไปคิดว่าผู้ชายหน้าตายแบบนั้นจะชอบอ่านอะไรแบบนี้…”

แต่ทันใดนั้น…

> “เขา” ก็เดินเข้ามาในสนามบาสเช่นกัน

> เหงื่อเปียกเสื้อเล็กน้อย สีหน้ายังนิ่งเหมือนเดิม แต่ท่าทางดูอ่อนลง

เขาเห็นเธอทันที

“ตามมาทำไมอีกแล้ว?”

“ไม่ได้ตามนะคะ วันนี้มุกตั้งใจมานั่งอ่านหนังสือที่นี่จริง ๆ”

“…”

“…แต่ถ้ารู้ว่าจะเจอพี่ด้วย ก็คงถือว่าโชคดี\~”

เธอยิ้มกว้าง แล้วหยิบผ้าเย็นยื่นให้เขา

“เช็ดหน้าหน่อยค่ะ เหงื่อออกเยอะเลย”

เขามองผ้าในมือเธอ ก่อนจะหยิบไปเช็ดเงียบ ๆ

“…ขอบใจ”

**!**

มุกเบิกตากว้าง

> “เขา...พูดขอบคุณ?”

หัวใจของเธอเต้นแรงโดยไม่ทันตั้งตัว

และเมื่อเขาหันมามองเธออีกครั้ง

> “อย่าใจเต้น ถ้าไม่อยากแพ้”

> เขาพูดเรียบ ๆ แล้วก็เดินจากไป ทิ้งเธอไว้กับหัวใจที่กำลังเต้นไม่เป็นจังหวะ…

---

**จบบทที่ 3**

> ตอนนี้ใครกันแน่…ที่เริ่มตกหลุมพรางของเกมนี้ก่อน?

> หรือบางที…อาจจะทั้งคู่แล้วก็ได้

---

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!