ตอนที่ 2: "บังเอิญ… หรือชะตากรรม?"
“ไม่ชอบคนเสียงดัง”
คำพูดเรียบนิ่งของพี่ภีมยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของมุกระหว่างที่เธอนั่งจิบโกโก้เย็นในโรงอาหารคณะ
“แปลว่าไม่ได้บอกว่า ‘ไม่ให้จีบ’ ใช่ไหม?”
เธอพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะยิ้มออกมาแบบคนเพิ่งพบแสงสว่างปลายอุโมงค์
“คนอื่นฟังแล้วถอดใจ แต่เธอกลับตีความในแง่ดีสุด ๆ เธอนี่มันตัวแม่ด้านความหน้าด้านแห่งชาติจริง ๆ มุก”
เนยเอ่ยขึ้นพลางกลอกตา
“หน้าด้านไม่ใช่ปัญหา หน้าตาดีก็พอแล้วจ้า” มุกยักไหล่อย่างมั่นใจ
---
**ตัดภาพไปที่: ลานจอดรถคณะวิศวะ**
ภีมวางกระเป๋าลงเบา ๆ บนเบาะมอเตอร์ไซค์ก่อนจะหยิบหมวกกันน็อกขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้สตาร์ทรถ…
“พี่ภีม!\~” เสียงเรียกที่เขาเริ่มคุ้นหูดังขึ้นอีกครั้ง
“…มุก” เขาเอ่ยชื่อเธอออกมาช้า ๆ สีหน้าไม่ได้แสดงความตกใจเลยแม้แต่นิดเดียว
“บังเอิญจังเลยค่ะ เจอกันอีกแล้ว” มุกยิ้มกว้าง… ทั้งที่แอบเดินตามเขามา
“ไม่บังเอิญ”
“…หือ?”
“ตามมาใช่ไหม?”
“เอ๊ะ! ใครบอกคะ ไม่ได้ตามนะ—แค่เดินมาเรื่อย ๆ แล้วมันก็พามาที่นี่เอง… ประมาณนั้น”
เธอพยายามกลบเกลื่อนพลางหลบตาอย่างเนียนไม่สุด
ภีมมองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ แล้วเปิดหมวกกันน็อกอีกใบจากใต้เบาะ
“ขึ้นรถ”
“หา?”
“ฉันจะไปข้างนอก พอดีมีธุระ ถ้าจะตาม… ก็ตามมาให้สุด อย่ามาแอบเดินหลบ ๆ ซ่อน ๆ”
เขาพูดจบก็สวมหมวกของตัวเอง แล้วคร่อมรถพร้อมติดเครื่อง
มุกยืนอึ้งไม่กี่วินาที ก่อนจะรีบกระโดดขึ้นซ้อนท้ายพร้อมกอดเอวเขาแน่น
“เฮ้ย—จับเสื้อก็พอ”
“ขอโทษค่ะ แต่มันลื่น!”
…แต่อยู่บนรถของเขาได้ ก็ถือว่าชนะรอบแรกแล้ว!
---
**ตัดภาพมาที่: ร้านหนังสือเก่าในซอยเงียบ ๆ**
“ที่นี่คือ…?” มุกถามหลังจากเขาพาเธอมาถึง
“ร้านหนังสือเก่าที่ฉันมาบ่อย”
“พี่ชอบอ่านหนังสือเหรอคะ?”
“ไม่ชอบเสียงคน”
มุกทำหน้าเหวอเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมา
“พี่ภีมนี่...พูดอะไรตรง ๆ ตลอดเลยนะคะ”
เขาไม่ตอบ แต่เดินเข้าไปในร้าน โดยปล่อยให้มุกยืนยิ้มตามอยู่ข้างหลัง
---
**ในร้านหนังสือ**
“เธอจะยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม”
เสียงเรียบนิ่งของเขาดังขึ้นจากหลังชั้นหนังสือ
“พี่จำชื่อหนูได้แล้วเหรอคะ?” มุกถามกลับอย่างอารมณ์ดี
“เธอพูดชื่อเธอเสียงดังขนาดนั้น ใครจะจำไม่ได้บ้าง”
เขาหยิบหนังสือเล่มหนึ่งแล้วหันไปหยิบอีกเล่มยื่นให้เธอ
“ลองอ่านเล่มนี้สิ ถ้าจะตามฉันไปทุกที่ ก็อย่างน้อยหาอะไรเงียบ ๆ ทำบ้าง”
มุกรับเล่มนั้นมาช้า ๆ มองหน้าพี่ภีม แล้วเผลอยิ้มกว้างออกมา
---
**ตอนจบของตอนที่ 2**
> ครั้งแรกที่เธอได้เห็นด้านที่ไม่เย็นชาของเขา…
> และครั้งแรกที่เขา “ยื่นมือ” มาหาเธอก่อน
แต่เธอไม่รู้เลยว่า...
> หนังสือเล่มนั้น เป็นเล่มเดียวกับที่ “ผู้หญิงคนหนึ่ง” เคยชอบอ่านเมื่อหลายปีก่อน...
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments