ครั้งนี้คุณจะได้เห็นหัวใจของภีม “เปลือยเปล่า” มากที่สุด
และ “ความลับสุดท้าย” จากพี่สาวของเขา… จะพลิกทุกความเข้าใจของมุก
รวมทั้งของผู้อ่านทุกคน
---
ตอนที่ 15:“บันทึกสุดท้าย… ก่อนวันที่เธอจากไป”
---
### 🌃 ฉากเปิด: ห้องของภีม – กลางดึกเงียบงัน
ภีมนั่งพิงกำแพง มือหนึ่งถือสมุดไดอารี่เล่มเก่า
อีกมือหนึ่งถือจดหมายฉบับสุดท้ายของ *แพรวา* พี่สาวที่เขารักที่สุด
เขาไม่เคยเปิดมันอีกเลย… ตั้งแต่วันนั้น
แต่วันนี้ — หลังจากที่มุกบอกว่า “รู้ทุกอย่าง”
ใจของเขาเริ่มสั่นไหว
---
### 💌 บันทึกที่ฝังลึก
**หน้าปกไดอารี่สีขาวซีด มีชื่อเขียนไว้ว่า “To: ภีม”**
เขาค่อย ๆ เปิดหน้าที่คั่นไว้ด้วยกลีบดอกไม้แห้งเก่า ๆ
---
> *“ถ้านายได้อ่านไดอารี่เล่มนี้ แปลว่าพี่ไม่อยู่แล้วนะ...”*
>
> *“พี่รู้ว่านายจะโทษตัวเอง... เพราะนายเป็นแบบนั้นเสมอ”*
>
> *“แต่พี่ขอร้อง... อย่าให้การจากไปของพี่ ‘ฆ่าหัวใจของนาย’ ด้วยอีกคน”*
---
### 💔 คำสารภาพของพี่สาว
> *“พี่ไม่ได้อยากตายหรอกภีม... พี่แค่ ‘ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรอีก’”*
>
> *“คนที่พี่รักทิ้งพี่ไว้กับลูกในท้อง... พี่ไม่เข้มแข็งพอจะเลี้ยงเขา... พี่ก็เลย...”*
>
> *“…เลือกทางนี้”*
---
ภีมหลับตาแน่น น้ำตาไหลเงียบ
ในสมุดนั้นมีบางหน้าถูกฉีกไป…
แต่มีหนึ่งแผ่นที่พับซ่อนอยู่ด้านหลังสุด
---
### 🧨 แผ่นนั้นคือ “จดหมายลับถึงมุก” ที่เขาไม่เคยรู้ว่ามี
มันเป็นลายมือของแพรวา
เขียนถึง “คนที่ภีมจะรักในอนาคต”
> *“ถึงเธอ... ผู้หญิงที่กล้ารักน้องชายฉัน”*
> *“อย่าทิ้งเขาเพียงเพราะว่าเขาเคยพัง”*
> *“เขาไม่เก่งเรื่องการแสดงความรู้สึก เขาไม่พูดเก่ง และเขาจะปิดใจอย่างน่าโมโห”*
> *“แต่เขา… จะรักเธอจนหมดทั้งชีวิต”*
---
### 💥 ตัดฉาก: มุกกลับมาหาภีมในคืนนั้น
ประตูห้องถูกเคาะเบา ๆ
ภีมเปิดออก… และพบมุกยืนอยู่
ใบหน้าเธอซีด แต่ดวงตาแน่วแน่
> **มุก:**
> “หนูรู้ว่าพี่อยากผลักหนูออกไป”
> “แต่หนูจะไม่ยอมให้พี่แบกความเจ็บนี้คนเดียวอีกแล้ว”
ภีมนิ่ง
ไม่พูดอะไร…
แค่ค่อย ๆ ยื่นสมุดไดอารี่ให้เธอ
---
### 😭 ความเงียบที่หนักแน่นกว่าเสียงใด
มุกกอดสมุดไว้แน่น… และโผเข้ากอดภีมด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมี
เสียงสะอื้นดังในอกเขา
> “หนูจะเป็นบ้านของพี่เอง”
> “ไม่ว่าวันไหนพี่จะล้ม จะทรุด จะไร้ทาง…
> แค่พี่หันกลับมา หนูก็จะอยู่ตรงนี้เสมอ”
---
### 🌅 ปิดฉาก: เช้าวันใหม่ที่เริ่มต้นใหม่จริง ๆ
ภีมนั่งบนระเบียง
ข้าง ๆ มีมุกนอนพิงไหล่เขา
เงียบ... แต่สบายใจ
เสียงนก เสียงลม และแสงแดดอ่อน ๆ
แทนที่เสียงร้องไห้และพายุในหัวใจ
> ครั้งแรกในชีวิต... ที่ภีมรู้สึกว่า “เขากำลังหายใจจริง ๆ”
---
## 🎭 ปิดท้ายตอนที่ 15:
นี่ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างชายหญิง
แต่มันคือความรักที่เยียวยาจิตใจคนคนหนึ่ง ที่คิดว่าตัวเองไม่สมควรมีความสุข
ภีมไม่ได้แค่ “รักมุก”
แต่เขา “เริ่มให้อภัยตัวเอง”… เพราะเธอ
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments