ความเข้มข้นระดับ x3
รวมทั้ง 3 เส้นเรื่องไว้ในตอนเดียว:
> 🔥 มุกเริ่มตีตัวออกห่าง
> 🧊 พี่ภีมเริ่มรู้สึกถึงความว่างเปล่า
> 💌 และเขาต้อง “เลือกระหว่างอดีตกับปัจจุบัน”
---
ตอนที่ 6: “เพราะฉันเริ่มรู้สึกจริง... ฉันเลยต้องถอย”
เสียงแจ้งเตือนในแชท LINE ดังขึ้นในกลุ่ม
**“แก!!! วันนี้มุกไม่ไปคณะเหรอ!?”**
เนยถามขึ้นหลังจากสังเกตว่าเพื่อนตัวดีที่เคยตามตื้อพี่ภีมทุกวัน… อยู่ดี ๆ ก็เงียบหายไปตั้งแต่เมื่อวาน
> ใช่… มุกหายไป
> เพราะเธอเริ่ม “กลัว” ว่าจะรู้สึกมากเกินไป
---
**วันนั้น หลังพี่ภีมพูดว่า “ยังไม่แน่ใจ”**
มุกก็กลับห้องอย่างคนหมดแรง
> เธอเคยคิดว่าตัวเองจะจีบเล่น ๆ
> แต่ตอนนี้…ทำไมมันเจ็บจัง
เธอเปิดสมุดโน้ตบันทึกที่เคยเขียนไว้เล่น ๆ
หน้าแรกเขียนไว้ว่า:
> “ภารกิจ 30 วัน: จีบพี่ภีมให้สำเร็จ!”
แต่ตอนนี้ เธออยากฉีกมันทิ้งแล้วเขียนใหม่ว่า:
> “ภารกิจใหม่: ตัดใจให้ได้ก่อนจะเสียใจไปมากกว่านี้”
---
**ขณะเดียวกัน / ที่คณะวิศวะ**
พี่ภีมยืนอยู่คนเดียวที่โต๊ะริมสนามบาส
โต๊ะที่เมื่อไม่กี่วันก่อน มุกนั่งอ่านหนังสือและยื่นผ้าเย็นให้เขา
วันนี้ไม่มีเธอ ไม่มีเสียงใส ๆ ไม่มีรอยยิ้มสดใสที่เขาเคยบอกว่ารำคาญ…แต่จริง ๆ แล้วเขารอฟังทุกวัน
“…เงียบดี”
เขาพึมพำกับตัวเอง แต่สายตากลับมองหาใครบางคนที่ไม่ได้มา
---
**ตอนเย็นวันเดียวกัน / ร้านกาแฟหน้า ม.**
เมย์นั่งฝั่งตรงข้ามกับภีม แววตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“ภีม... พี่อยากขอแค่โอกาส”
“เราสองคนเคยรักกันมากนะ จำได้ไหม?”
ภีมไม่ตอบ เขานั่งนิ่ง ปลายนิ้วเขี่ยแก้วกาแฟไปมา
เมย์หยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมาวางบนโต๊ะ
“นี่คือสร้อยที่พี่เคยให้ภีม ตอนนั้นเราบอกกันว่า—”
“พอเถอะเมย์”
เสียงของภีมตัดขึ้นกะทันหัน
“ตอนนั้น...ใช่ เราเคยรักกัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว”
“เพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอ? น้องคนนั้นน่ะ?”
ภีมเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดเสียงเบาแต่มั่นคง
> “เมย์กลับมาในเวลาที่สายเกินไปแล้ว”
---
**วันรุ่งขึ้น / หน้าอาคารเรียน**
(ครั้งแรกในหลายวันที่มุกยืนอยู่คนเดียว… แต่กำลังจะเดินหนี)
“มุก”
เสียงที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินอีกในเร็ว ๆ นี้ ทำให้เธอหยุดชะงัก
“...พี่ภีม?”
เขาเดินเข้ามาหาเธอช้า ๆ แววตาจริงจัง
“ทำไมไม่มาหาฉัน?”
“หนูแค่…อยากพัก”
“หรือแค่กำลังจะถอย?”
มุกเงียบไป กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาพูดก่อน
> “อย่าถอย ถ้ายังรู้สึกอยู่”
“...แล้วพี่ล่ะ รู้สึกอะไร?”
เขาหยุดคิดเพียงแวบเดียว ก่อนพูดชัดถ้อยชัดคำ
> “ฉันไม่แน่ใจว่าเธอจะชนะเกมนี้ไหม”
> “แต่ฉันแน่ใจอย่างหนึ่งแล้ว… ว่าฉันไม่ได้อยากเล่นกับใครอีก นอกจากเธอ”
---
**จบบทที่ 6**
> ความรักไม่ใช่แค่เกมของคนกล้า
> บางครั้ง…มันคือสนามของคนที่ “รู้ว่าควรเลือกใคร” ต่างหาก
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments