1

เสียงคลื่นทะเลกระทบฝั่งแผ่วเบาในเช้าวันใหม่ เมืองเล็กๆ ริมทะเลแห่งนี้ยังคงมีเสน่ห์เรียบง่ายเหมือนเดิม ผู้คนเดินไปมาอย่างไม่เร่งรีบ ถนนสายหลักทอดผ่านตลอดแนวชุมชน ร้านรวงเล็กๆ เปิดประตูต้อนรับลูกค้าพร้อมรอยยิ้มอันอบอุ่น

มินตรา สาววัยยี่สิบหกที่เพิ่งตัดสินใจย้ายออกจากกรุงเทพฯ มาพักอาศัยที่เมืองนี้ เธออยากหลีกหนีความวุ่นวายเก่าๆ เพื่อหาความสงบและเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง กระเป๋าเดินทางเพียงสองใบคือสิ่งที่เธอมี พร้อมความหวังเล็กๆ ที่อยากเก็บเกี่ยวความสุขจากวันธรรมดา

เช้าวันนี้ หลังจากเก็บของเข้าที่พัก มินตราก็เลือกจะออกมาเดินเล่นเพื่อทำความรู้จักเมืองใหม่ให้มากขึ้น สองข้างทางมีร้านค้าที่ตกแต่งน่ารัก บ้างขายของพื้นบ้าน บ้างเป็นคาเฟ่เล็กๆ ที่มีกลิ่นกาแฟหอมฟุ้ง

จนสายตาของเธอหยุดลงที่ร้านหนึ่ง…

ร้านดอกไม้เล็กๆ ตั้งอยู่ตรงหัวมุมถนน หน้าร้านประดับด้วยไม้เลื้อยสีเขียวสด และดอกไม้หลากสีเรียงรายในกระถางทรงกลม กลีบดอกไม้สะท้อนแสงแดดยามเช้าอย่างอ่อนโยน ทำให้ร้านนี้ดูอบอุ่นเหมือนอยู่ในภาพวาด

มินตรายกยิ้มโดยไม่รู้ตัว ก่อนตัดสินใจผลักประตูเข้าไป เสียงกระดิ่งเล็กๆ ดังกังวานรับแขกคนใหม่

กลิ่นหอมของดอกไม้สดลอยอบอวลไปทั่วร้าน ทุกมุมถูกจัดอย่างเรียบร้อยและใส่ใจ รายละเอียดเล็กๆ บ่งบอกได้ชัดว่าคนจัดคือคนรักดอกไม้อย่างแท้จริง

“สวัสดีครับ” เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นจากด้านใน

มินตราเงยหน้าขึ้น ก็พบกับชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อเชิ้ตแขนพับขึ้นถึงข้อศอก เขากำลังจัดช่อดอกกุหลาบสีขาวอยู่บนโต๊ะไม้ ดวงตาคมของเขาสบกับเธอเพียงครู่เดียว แต่กลับทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ

“อะ…เอ่อ สวัสดีค่ะ” มินตรายกยิ้มเก้อๆ “ร้านสวยจังเลยค่ะ เพิ่งเคยมาเมืองนี้ เลยลองเดินดู…แล้วก็เจอร้านคุณพอดี”

ชายหนุ่มพยักหน้าช้าๆ รอยยิ้มบางๆ ปรากฏที่มุมปาก “ขอบคุณครับ สนใจดอกไม้สักช่อไหมครับ”

มินตรากวาดตามองรอบๆ อย่างเพลิดเพลิน สีสันหลากหลายทำให้เธอเลือกไม่ถูก แต่สุดท้ายสายตาก็หยุดที่ดอกยิปโซสีขาวเล็กๆ ที่ถูกจัดวางเรียงกันอยู่ในตะกร้าไม้

“ขอ…ยิปโซได้ไหมคะ” เธอเอ่ยขึ้นเสียงเบา

“ได้ครับ” เขาเดินไปหยิบยิปโซขึ้นมา ก่อนจัดใส่ห่อกระดาษคราฟท์อย่างพิถีพิถัน นิ้วมือเรียวยาวของเขาเคลื่อนไหวช้าๆ อย่างมั่นคงและชำนาญ ราวกับกำลังใส่ใจทุกดอกไม้ทีละดอก

มินตราเผลอมองภาพนั้นอย่างเพลิน จนเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นส่งดอกไม้มาให้ หัวใจของเธอก็เต้นโครมหนักจนแทบไม่เป็นจังหวะ

“เรียบร้อยครับ”

“ขอบคุณค่ะ…สวยมากเลย” เธอรับช่อดอกไม้อย่างระมัดระวัง กลีบเล็กๆ สีขาวบริสุทธิ์นั้นช่างเข้ากับเช้าวันแรกในเมืองใหม่ของเธอเหลือเกิน

“เอาไว้ตกแต่งโต๊ะทำงานก็ดีนะครับ ยิปโซจะอยู่ได้นานพอสมควร”

มินตราชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มบางๆ “จริงๆ…ฉันยังไม่มีโต๊ะทำงานเลยค่ะ”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้ถามต่อ เขาเพียงแค่ยิ้มบางและพยักหน้ารับ “งั้นก็คงเอาไว้เป็นเพื่อนในห้องใหม่ได้”

คำพูดนั้นทำให้หัวใจของมินตราอบอุ่นขึ้นอย่างประหลาด เธอก้มมองช่อดอกไม้ในมือราวกับมันไม่ใช่แค่ดอกไม้ แต่เป็นสัญญาณบางอย่าง…สัญญาณแห่งการเริ่มต้นใหม่

ก่อนเดินออกจากร้าน เธอหันกลับมาถามด้วยความอยากรู้ “ขอโทษนะคะ…คุณชื่ออะไรเหรอคะ”

ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายแต่แฝงความอบอุ่น

“อธิษฐ์ครับ”

มินตรายกยิ้มบาง “มินตราค่ะ”

เธอเอ่ยชื่อของตัวเองราวกับอยากฝากไว้ในความทรงจำของเขาเช่นกัน และเมื่อก้าวออกจากร้าน เสียงกระดิ่งก็ดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าคราวนี้เสียงนั้นกลับสั่นสะท้อนในหัวใจเธอไปทั้งวัน…

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***