ตำนานตำน๊านนน
ถ้าขับรถผ่านหมู่บ้านหนองสะแกในจังหวัดบ้านนอกห่างไกล คุณจะเห็นป้ายไม้ผุ ๆ ติดอยู่ข้างถนนว่า
> “ระวังโค้งดงตะเคียน – ขับช้า ๆ”
คนส่วนใหญ่คิดว่ามันก็แค่เตือนเรื่องอุบัติเหตุ แต่สำหรับคนในพื้นที่…ป้ายนี้คือคำเตือนให้ระวังบางอย่างที่ “เร็วเกินกว่าตามนุษย์จะมองทัน”
เรื่องเล่าในอดีต
หลายสิบปีก่อน หมู่บ้านหนองสะแกมีหญิงชราคนหนึ่งชื่อ ยายเพ็ง อายุเจ็ดสิบกว่า หลังค่อม ผิวคล้ำ ดวงตาแหลมคม ยายเพ็งไม่ได้เป็นคนรวยหรือมีญาติพี่น้องมากนัก แกอาศัยปลูกผัก ขายกล้วยทอดเลี้ยงชีพ แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งหมู่บ้านจดจำคือ…ความเร็วของแก
ไม่ว่าจะเดิน วิ่ง หรือเข็นรถขายของ ยายเพ็งเร็วผิดธรรมชาติ
เวลามีคนเจ็บ ยายเพ็งจะไปถึงก่อนใคร แม้บ้านจะอยู่ไกลสุดหมู่บ้าน
เด็ก ๆ เคยเล่นวิ่งแข่งกับแก แต่ไม่มีใครชนะได้สักครั้ง
บางคนลือว่า สมัยสาว ๆ แกเป็นนักวิ่งเหรียญทอง แต่เลิกเพราะสามีเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ทำให้ไม่อยากออกไปแข่งอีก
จนกระทั่งเกิดเหตุในคืนเดือนมืดหนึ่ง…
คืนที่เปลี่ยนตำนานเป็นคำสาป
ในคืนนั้น เวลาประมาณเที่ยงคืน รถกระบะบรรทุกสินค้าคันหนึ่งขับฝ่าดงตะเคียนด้วยความเร็วสูง พลาดโค้งพลิกคว่ำ ไฟลุกท่วมกลางถนน เสียงดังสนั่นปลุกคนทั้งหมู่บ้าน
ยายเพ็ง ที่กำลังจะเข้านอน เห็นแสงไฟจากหน้าต่างบ้าน รีบวิ่งออกไปช่วยด้วยความเร็วที่ไม่มีใครตามทัน หลายคนเห็นแกวิ่งแซงมอเตอร์ไซค์เหมือนไม่ได้แตะพื้น
แต่ครั้งนี้…ความเร็วก็ช่วยไม่ได้
ไฟจากน้ำมันที่รั่วลามไวเกินไป ยายเพ็งกับคนขับติดอยู่ในกองเพลิง ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง ทุกคนทำอะไรไม่ทันเลย พอไฟมอด เหลือเพียงซากรถไหม้เกรียม และเถ้ากระดูกที่ป่นละเอียดจนไม่เหลือรูปร่าง
เหตุการณ์ประหลาดหลังจากนั้น
ไม่ถึงเดือนหลังงานศพ ชาวบ้านเริ่มเจอเรื่องประหลาด
ชายหนุ่มคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์กลับจากดื่มเหล้าที่อำเภอ ตอนตีสอง ขณะขับผ่านดงตะเคียน เขาเห็นเงาผู้หญิงสูงอายุในชุดผ้าถุง วิ่งข้างรถด้วยความเร็วพอ ๆ กับมอเตอร์ไซค์ ก่อนจะค่อย ๆ แซงขึ้นหน้า
เขาตกใจแต่ยังหัวเราะ คิดว่าฝันไป จึงตะโกนว่า “แข่งกันไหมยาย!”
วันรุ่งขึ้น เขาไม่กลับมาบ้าน ญาติออกตามหาเจอเพียงรองเท้าข้างเดียวตกอยู่ริมถนน และรอยลากยาวหายเข้าไปในป่าตะเคียน
เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเล่าว่า กลับจากเที่ยวงานวัดกลางคืน ขับผ่านโค้งนี้ แล้วรู้สึกเหมือนมีลมเย็นจัดไล่ตามมา พอมองกระจกหลัง เห็นหญิงสาวหน้าไหม้เกรียม ดวงตากลวงโบ๋ ยิ้มกว้างจนปากฉีก วิ่งอยู่กลางถนน ก่อนจะหายวับไปในเงามืด
คำเตือนของคนเฒ่าในหมู่บ้าน
คนแก่ในหมู่บ้านบอกตรงกันว่า วิญญาณของยายเพ็งไม่ได้ไปไหน เพราะความตายของแกเต็มไปด้วยความทรมาน และความตั้งใจจะช่วยคนแต่ทำไม่สำเร็จ จิตวิญญาณเลยติดอยู่ที่โค้งดงตะเคียน
กลางคืน โดยเฉพาะคืนเดือนมืดหรือฝนตก คุณอาจได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งแผ่ว ๆ ข้างรถ เสียงหัวเราะแหบพร่า หรือกลิ่นไหม้จาง ๆ ลอยมากับลม
ถ้าเจอ…อย่ามอง อย่าพูด และอย่าลองแข่ง
เพราะคุณอาจกลายเป็นอีกคนที่ถูกเพิ่มชื่อเข้าไปในตำนานของ “คุณยายสปีด”
- นี่เป็นเพียงเรื่องเล่า ที่ถูกเขียนออกมา อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงจากเรื่องจริงอยู่มาก -
" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "
- THE END -
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
Comments