หลวงภาณุจัดพิธีไหว้ครูกลางสวน เพื่ออธิษฐานต่อดวงจิตวิญญาณที่คอยชี้นำโชคชะตา
ในคืนนั้น สายลมพัดแรงบานกระจกสะท้อนแสงจันทร์ กลายเป็นภาพของสองภาพซ้อน
ทับกัน และเสียงหนึ่งดังขึ้น
"หากใจเจ้ายึดมั่น สะพานแห่งกาลเวลาจะไม่ทอดไปสู่อื่นนอกจากเขาผู้เดียว"
ความทรงจำในยุคปัจจุบันเริ่มจางลง น้ำหนึ่งจำชื่อเพื่อนยุคใหม่ไม่ได้แม้แต่คนเดียว
แต่เธอกลับจำรายละเอียดเล็กน้อยในอดีตได้ชัดเจน รางกับใช้ชีวิตอยู่ในยุคนั้นมาตลอด
เธอเริ่มกลัว..ว่าหากอยู่ต่อไปเธอจะลืมตัวตนเดิมทั้งหมด
"ข้า..ยังเป็นน้ำหนึ่งอยู่หรือไม่ หากข้าลืมแม้แต่ชื่อของตนเอง?
ผู้เฒ่าในวัดแห่งหนึ่งทักเธอเมื่อเห็นหน้า
"เจ้าคือวิญญาณเร่ร่อนที่กลับมาทวงสัญญา
แต่กรรมเก่ามิใช่สิ่งลบได้ง่าย อย่าประมาทในโชคชะตา"
น้ำหนึ่งพบว่าในชาติอดีต คุณนิศาอาจเคยกระทำบางสิ่งผิดศีลธรรมอย่างร้ายแรง และการที่เธอกลับมาในภพนี้ อาจเป็นการชดใช้
คำว่า "บุพเพนาฏกรรม"กลายเป็นคำใหม่ผุดขึ้นในใจเธอ กรรมแห่งความรักที่ลิขิตให้พบ แต่ไม่ได้ครอง
คืนนี้ ขณะเฝ้ามองจันทร์เต็มดวง น้ำหนึ่งถูกเสียงกระซิบในกระจกดึงสู่ยุคปัจจุบันชั่วครู่
เธอเห็นภาพตนเองนอนหมดสติในห้อง และบานกระจกที่แตกร้าว
"เจ้ามิอาจอยู่ได้ทั้งสองภพ หากเลือกไม่ทันเวลา อีกภพจะดับสูญ
เสียงเตือนครั้งสุดท้ายมาแล้ว
หลวงภาณุเวชสารภาพรักกับเธอในวันสุดท้ายของพระจันทร์เต็มดวง
"ต่อให้เจ้าเป็นใคร จากแห่งหนใด ข้าขอเพียงได้รักเจ้า ในภพนี้ก็เพียงพอ" น้ำหนึ่งร้องไห้ เพราะเธอเองก็รักเขา ไม่ใช่เพียงเพราะอดีต แต่เพราะเขาในวันนี้
เธอยังไม่อาจตัดสินใจว่าจะอยู่ หรือกลับไป
ในคืนแห่งคำตัดสิน น้ำหนึ่งยืนอยู่หน้ากระจก
ด้านหนึ่งคือหลวงภาณุเวช ที่ยื่นมือมาหาเธอ
ด้านหนึ่งคือร่างเธอในยุคปัจจุบันที่กำลังอ่อนแรง
"หากเลือกอยู่ เจ้าจะลืมภพปัจจุบันตลอดกาล"
"หากกลับไปเจ้า จะลืมทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในภพนี้เช่นกัน"
น้ำหนึ่งหลับตาแล้วเลือก
เสียงบานกระจกแตกดังสนั่น โลกมืดดับวูบแล้วเงียบงัน เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง น้ำหนึ่งพบว่าตนยังอยู่ในบ้านเรือนไทยแห่งเดิม แต่ห้องกลับถูกปิดผนึก กระจกหายไปไม่มีร่องรอยของสิ่งใดเลย
เธอจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่หัวใจเธอเจ็บแปลบเมื่อยืนอยู่ตรงหน้าต่าง และเห็นชายในชุดขุนนาง ในฝัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments