ผีในหอพักใกล้มหาลัย
โอ้ยเหนื่อยกว่าจะขนของลงจากรถเสร็จ!!! แก้วบ่นพึมพำขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้าเมื่อต้องขนของเองเป็นครั้งแรกเนื่องจากนิสัยลูกคุณหนูของแก้วที่ไม่เคยลำบากเลยแม้แต่น้อย
นิสาไม่เหนื่อยหรอ แก้วหันไปถามนิสาอย่างสงสัย นิสาถอนหายใจและยิ้มให้แก้วเล็กน้อยก่อนจะตอบไม่หรอกแค่นี้เองถึงที่ผ่านมาเราทั้งคู่จะไม่เคยต้องขนของเองก็เถอะ นิสายิ้มเล็กน้อยพรางวางของลงในห้องพัก เอาล่ะเราขนของเสร็จแล้วเราเริ่มตัดของกันดีกว่านิสาพูดอย่างกระตือรื้อรน
เอาจริงหรอนิสาจ้างคนอื่นทำให้ดีกว่ามั้ยอ่า แก้วพูดด้วยน้ำเสียงโน้มน้าวให้นิสาเปลี่ยนใจและกุมมือนิสาไว้พรางส่งสายตาอ้อนวอนนิสา
นิสาถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะตอบ ก็ได้ๆแค่ครั้งนี้เท่านั้นน่ะ นิสาพูดอย่างอ่อนโยนและเด็ดขาด ทำให้แก้วยิ้มร่าอย่างดีใจ
เอาล่ะงั้นฝากด้วยน่ะ แก้วหันไปพูดกับบอร์ดี้การ์ดของทั้งคู่ก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจนิสาต่อ แล้วเราจะไปทำอะไรกันต่อดี—
โอ้ยเหนื่อยโว้ยจัดของเสร็จสักที!!!! เสียงดังจากห้องข้างๆตัดบทสนทนาที่แก้วกำลังจะพูดทำให้ทั้งคู่ต้องหยุดและชะเง้อหน้าออกไปเช็คดู
แม่งเอ่ยเหนื่อยขนาดนี้ไม่น่าเลยว่ะ เสียงของต้นดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะทิ้งไม้กวาดที่ถืออยู่ลงกับพื้นก่อนจะโดนกรตบหัวอย่างแรง บ่นอยู่นั้นแหละเสร็จแล้วก็ดีแล้วรึเปล่า กรพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดปนตลกเล็กน้อย
เออขอโทษนะคะพึ่งย้ายมาอยู่เหมือนกันหรอคะ แก้วพูดขึ้น
จัดของใหม่ขนาดนี้อยู่มา3ปีแล้วมั้งครับ ต้นพูดด้วยน้ำเสียงที่กวนโอยจนทำให้แก้วเปลี่ยนสีหน้าไปด้วยความหงุดหงิด เอ้านี่นายฉันถามดีๆน่ะย่ะ แก้วพูดพรางกอดอกและขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนนิสาจะดึงแขนแก้วไว้ เอาหน่าๆไม่เป็ไรหรอกแค่นี้เอง นิสาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงประณีตประนอม
แล้วทำไมตอบแค่นี้ก็ไม่ได้โธ่- ต้นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนบาทาอีกครั้งทำให้กรต้องรีบอุดปากของเขาด้วยมือทันที เอ่อขอโทษนะครับเพื่อนผมมันปากไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กรยิ้มแห้งพรางปิดปากของต้นไว้แน่น
แล้วคุณสองคนชื่ออะไรหรอครับ ต้นพูดขึ้น
เอ่อ.. นิสาอ้ำอึ้งอยู่สักพักก่อนจะตอบ ฉันชื่อนิสาค่ะส่วนนี่แก้วเพื่อนของฉันเอง นิสายิ้มอย่างสุภาพเรียบร้อย
ผมกรน่ะครับส่วนไอ้นี้ชื่อต้นครับ กรตอบในขณะเดียวกันก็มีเสียงอู้อี้ของต้นที่พยายามพูด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments