[บทที่1]การทดลองที่สมบูรณ์แบบ

-

ในดินแดนแห่งหญ้า

พระจันทร์ส่องสว่างจ้าในยามค่ำคืน

แสงจันทร์สาดส่องลงมา ส่องสว่างพื้น เผยให้เห็นทางเข้าถ้ำที่มืดสนิท เสียงระเบิดเบา ๆ ดังก้องมาจากภายในถ้ำ

แตก!

ข้างภูเขาแยกออกอย่างกะทันหัน!

หินจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทั่วจนดูเหมือนว่าภูเขาทั้งลูกพร้อมที่จะพังทลาย!

ชายผมยาวพุ่งออกมาจากท่ามกลางซากปรักหักพัง สายตาจ้องไปที่ไหล่เขาที่กำลังพังทลาย มือของเขาทำท่าเหมือนนินจาอย่างรวดเร็ว

"เรียกจุตสึออกมา!"

ควันจากคาถาเรียกกระจายออกไป

งูยักษ์สีน้ำตาลถูกเรียกออกมา

ก่อนที่งูยักษ์จะทันได้ตอบสนอง ชายหนุ่มที่คล่องแคล่วก็กระโจนออกมาจากภูเขาและชกหมัดเข้าที่หัวของงู!

หมัดนั้นรุนแรงและทรงพลังมาก!

งูยักษ์เพิ่งถูกเรียกออกมา และภายในเวลาไม่กี่วินาที ก็ถูกโจมตีอย่างกะทันหันที่หัว ได้รับบาดเจ็บสาหัส และกลายเป็นควันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น...

เพียงพอให้ผู้เรียกลงจอดในสถานที่ปลอดภัย

ชายผมยาวยืนอยู่บนพื้น ไม่สนใจชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกออกมาเลย เขาเพียงแต่เงยหน้ามองร่างที่เรืองแสงจางๆ แล้วเลียริมฝีปากด้วยลิ้น

"การสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด...ได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว..."

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ ราวกับมองทะลุควันและมองไปยังสมบัติล้ำค่าที่สุดในโลก "จักระจำนวนมหาศาลเช่นนี้..."

นี่คือ...

วัตถุทดลองที่สามารถบูรณาการกับเซลล์ฮาชิรามะได้อย่างสมบูรณ์แบบ!

ควันค่อยๆจางหายไป

ชายหนุ่มผมดำและอกเปลือยล้มลงกับพื้น

ชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลามาก บางทีคนส่วนใหญ่คงรู้สึกชอบเขาทันทีเมื่อเห็น แต่รัศมีที่เปล่งประกายออกมาจากเด็กหนุ่มคนนี้ก็ไม่ควรมองข้ามเช่นกัน

จักระอันใหญ่โตเช่นนี้!

มีเพียงไม่กี่คนในโลกนินจาที่สามารถเทียบเคียงได้!

ชายหนุ่มมองดูชายผมยาวตรงหน้าเขา เอียงศีรษะอย่างสงสัย ดวงตาของเขาดูแจ่มใสและไร้เดียงสาเหมือนทารกแรกเกิด

“คุณเป็นใคร?”

เสียงของชายหนุ่มฟังดูไร้เดียงสาอยู่บ้าง

ชายผมยาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดน่ากลัว ดวงตาของเขาเหมือนกับรูม่านตาแนวตั้งของงู และร่างกายของเขามีรัศมีเย็นชาราวกับงู

ในโลกนินจาทั้งหมด มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถแสดงออกถึงสิ่งนี้ได้ และนั่นก็คือ โอโรจิมารุ หนึ่งในนินจาระดับตำนานแห่งโคโนฮะ!

"อืม?"

โอโรจิมารุเมื่อได้ยินคำถามของชายหนุ่มก็ขมวดคิ้ว เสียงแหบพร่า “ดูเหมือนว่าการทดลองนี้ยังมีประเด็นอยู่บ้าง มีปัญหากับเซลล์สมองหรือเปล่า?”

-

ชายหนุ่มเอียงศีรษะ และรัศมีแห่งความน่าเกรงขามรอบตัวเขาก็ค่อยๆ จางหายไป

"อากิฮาระ คากุระ"

โอโรจิมารุเรียกชื่อชายหนุ่มออกมา

อย่างไรก็ตาม ชื่อนี้ดูเหมือนจะทำให้ชายหนุ่มรู้ตัวขึ้นมาทันที!

พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเด็กชายแตกออกอย่างกะทันหัน เขาใช้ความเร็วก้าวเท้าลงพื้น ยื่นมือไปแตะหัวของโอโรจิมารุ!

หนามไม้โผล่ออกมาจากฝ่ามือของชายหนุ่ม! การโจมตีฉับพลัน! รวดเร็วทันใจ! เสี้ยววินาที!

เหล็กแหลมกำลังจะแทงทะลุหัวของโอโรจิมารุ!

โอโรจิมารุยกนิ้วขึ้นอย่างรีบร้อน รอยคำสาปสีดำจำนวนมากปรากฏขึ้นทั่วร่างของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาขยับไม่ได้เลย! รอยคำสาปผูกมัด!

ด้วยการฝังเครื่องหมายคำสาปไว้ในร่างกายของเป้าหมายล่วงหน้า เครื่องหมายเหล่านั้นจะถูกเปิดใช้งานในช่วงเวลาสำคัญเพื่อตรึงเป้าหมายด้วยคาถาคำสาปผูกมัด!

เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น โอโรจิมารุได้เตรียมเครื่องหมายคำสาปผูกมัดไว้ในร่างของชายหนุ่มไว้ล่วงหน้า แต่ยังรู้สึกว่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ใกล้จะเกิดขึ้นอย่างอันตราย...

ในตอนนี้ เมื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของชายหนุ่มได้แล้ว อารมณ์ของโอโรจิมารุก็เริ่มสงบลงในที่สุด และรอยยิ้มอันน่ากลัวก็ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง

"ดูเหมือนมันยังคงใช้งานได้..."

บูม! วินาทีต่อมา! จักระของชายหนุ่มระเบิดอีกครั้ง!

แค่การปะทุของจักระเพียงอย่างเดียวก็สร้างความรู้สึกกดดันอย่างน่ากลัวได้แล้ว!

เครื่องหมายคำสาปที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของจักระอันทรงพลังเริ่มสลายไปอย่างช้าๆ และเครื่องหมายคำสาปผูกมัดบนตัวชายหนุ่มก็ค่อยๆ แตกสลายไป...

โอโรจิมารุถอยกลับอย่างรวดเร็ว!

ชายหนุ่มอาศัยการระเบิดของจักระเพื่อปลดปล่อยเครื่องหมายคำสาปที่ติดอยู่บนตัวเขาเอง เขาเหลือบมองระยะห่างระหว่างเขากับโอโรจิมารุ ความสับสนในดวงตาของเขาก็เริ่มจางหายไปช้าๆ

"ท่านโอโรจิมารุ?"

เด็กชายดูเหมือนจะฟื้นคืนสติขึ้นมา พลางทำหน้าสำนึกผิดอย่างไม่สบายใจ “ขออภัยครับ ท่านโอโรจิมารุ ผมเพิ่งสูญเสียการควบคุมร่างกายไป และควบคุมการกระทำของตัวเองไม่ได้ โชคดีที่ท่านใช้ผนึกคำสาปควบคุมร่างกายของผม…”

“นี่ก็เป็นปกติ” โอโรจิมารุรู้สึกว่าเด็กชายกลับมาเป็นปกติแล้ว พยักหน้าช้าๆ รอยยิ้มกลับมาปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง พร้อมอธิบายว่า “ผู้เข้ารับการทดลองปลูกถ่ายเซลล์ของฮาชิรามะหลายคนจะมีภาคต่อแบบนี้ อย่างน้อยคุณก็รอดมาได้... คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง”

"ดีขึ้นกว่าเดิม" เด็กชายยื่นแขนออกไป รู้สึกถึงความแข็งแกร่งในกำปั้นของเขา "ร่างกายแข็งแกร่งมาก มีจักระมากมาย และความสามารถในการรับรู้ทางประสาทสัมผัสที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด..."

"แต่..."

"มีบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับ เค็กเค เกนไค ของฉัน..."

เด็กชายยื่นฝ่ามือออกไป แล้วก็มีหนามไม้โผล่ออกมาจากตรงกลางฝ่ามือ “พลังนี้แข็งแกร่งมาก ฉันไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากเพื่อใช้มัน...”

"นั่นเป็นเพียงส่วนเล็กๆ น้อยๆ ของพลังของเคคเคเก็นไค" โอโรจิมารุมองไปที่แหลมไม้บนฝ่ามือของเด็กชาย รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น "ฉันจะสอนเทคนิคปลดปล่อยไม้ที่ทรงพลังยิ่งขึ้นให้กับคุณ"

"ฉันยังต้องเรียนรู้อีกไหม" เด็กชายถามด้วยน้ำเสียงเบา ๆ อย่างไม่พอใจเล็กน้อย "ท่านโอโรจิมารุ... ฉันคิดว่าหลังจากที่การทดลองประสบความสำเร็จแล้ว ท่านจะใช้การกลับชาติมาเกิดของศพมีชีวิตเพื่อสร้างร่างกายของฉันให้เป็นภาชนะใหม่"

“ยังไม่ถึงเวลา” ท่าทีของโอโรจิมารุมีความหมายอยู่บ้าง

การกลับชาติมาเกิดของศพที่มีชีวิตเป็นเทคนิคแห่งความเป็นอมตะที่ถูกสร้างขึ้นโดยโอโรจิมารุเอง

โดยการถ่ายทอดจิตวิญญาณ มันจะเข้ายึดครองร่างกายของผู้อื่น ทำให้บรรลุความเป็นอมตะ และยังได้รับทั้งความแข็งแกร่งและความรู้ของร่างกายอีกด้วย

โอโรจิมารุได้ผ่านกระบวนการกลับชาติมาเกิดเป็นศพมีชีวิตมาแล้วสองครั้ง ครั้งแรกเป็นการทดลองล้วนๆ โดยเลือกร่างที่มีความเข้ากันได้ในระดับหนึ่ง

การกลับชาติมาเกิดครั้งที่สองเกิดขึ้นเพราะร่างของหญิงสาวที่เขากำลังใช้อยู่นั้นเข้ากันได้กับวิญญาณของเขาเป็นอย่างดี จึงสามารถปลดปล่อยพลังของเขาออกมาได้อย่างเต็มที่

ตามการคำนวณของโอโรจิมารุ ร่างกายของผู้หญิงคนนี้ยังสามารถใช้งานได้อีกหลายปี หากทิ้งไปก็จะเป็นการสิ้นเปลืองเกินไป

การจะหาร่างกายที่เข้ากันได้แบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

สิ่งที่สำคัญที่สุด การกลับชาติมาเกิดเป็นศพมีชีวิตต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปี และไม่นานนับตั้งแต่ที่โอโรจิมารุเปลี่ยนร่างเป็นผู้หญิงคนนี้

โอโรจิมารุยังหวังว่าเด็กชายตรงหน้าเขาจะได้เรียนรู้วิชานินจาเพิ่มเติม เพื่อว่าเมื่อเขารับร่างของเด็กชายในอนาคต โอโรจิมารุจะได้รับความรู้เพิ่มเติม

โอโรจิมารุชอบผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปมากกว่าแบบกึ่งสำเร็จรูป

ส่วนเรื่องที่ว่าเด็กหนุ่มจะทรยศเขาหรือไม่หลังจากที่เขาแข็งแกร่งขึ้นนั้น โอโรจิมารุไม่ได้กังวลเรื่องนี้ เพราะเขาได้เห็นเด็กหนุ่มเติบโตขึ้นมาตั้งแต่ยังเด็ก

เด็กน้อยคนนี้ชื่อ อากิฮาระ คากุระ เด็กกำพร้า

โอโรจิมารุเข้าใจเด็กๆ ที่ถูกโลกทอดทิ้งเหล่านี้เป็นอย่างดี

ตราบใดที่คุณให้ความอบอุ่นแก่พวกมันเพียงเล็กน้อย พวกมันก็จะแห่กันมาหาเหมือนผีเสื้อกลางคืน แม้ว่าจะต้องโยนตัวเองเข้าไปในกองไฟ พวกมันก็จะไม่เลือกที่จะจากไป

อากิฮาระ คาคุระตอนหนุ่มก็ควรจะเป็นแบบนั้นในทางทฤษฎี

แม้ความจริงจะดูไร้สาระ แต่อากิฮาระ คากุระกลับเป็นข้อยกเว้น เสียงเตือนของระบบดังขึ้นในใจของเด็กชาย เตือนให้เขารู้ว่าเขาคือผู้ข้ามมิติ

[แจ้งเตือนระบบ]: [ช่วยเหลือบอสโอโรจิมารุในการทดลองกับมนุษย์] ภารกิจเสร็จสิ้น ได้รับรางวัล: เทคนิคการดัดแปลงพันธุกรรม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***