บทที่1เงาหมอกบนทราย

เล่ม 1 — VelvetPaws

บทที่ 1 : เงาหมอกบนทราย

ทะเลทรายยามดึกเหมือนทะเลสีเทาปนเงิน ลมร้อนในตอนกลางวันถูกกลืนด้วยความหนาวคมกริบในยามค่ำ แสงไฟจากขบวนรถหุ้มเกราะของคาราวานน้ำมันวิ่งเป็นเส้นบนผืนทราย ราวดาวตกที่ลากหางยาวไม่รู้จบ

บนรถคันหน้า ไลลา อัลมานซูร์ เอนหลังพิงเบาะหนัง กลิ่นเครื่องหนังใหม่กับน้ำหอมแนวอำพันติดอยู่ตามข้อมือ เธอกวาดตามองเส้นขอบฟ้าอย่างนิ่งขรึม รายงานจากวิทยุพูดถึงเส้นทางลัดใหม่ที่จะหลบจุดตรวจของทหารรับจ้างต่างชาติ แต่ในหัวของไลลากลับคิดถึงอย่างอื่น—ข่าวลือเรื่อง “ของที่หายไป” ในท่าขนส่งเมื่อสัปดาห์ก่อน และชื่อคนทรยศที่ยังจับไม่ได้

เสียงปังแหวกอากาศ—ยางรถคันหลังระเบิด ควันดำพลุ่ง ไลลายกมือขึ้นเพียงนิดเดียว “หมอบ” คนของเธอรู้คำสั่งโดยไม่ต้องเอ่ยคำซ้ำ ไฟสปอตสาดไปรอบทิศ เงาร่างเล็ก ๆ พรึกพรั่กวิ่งตัดผืนทรายตรงเข้ามาหาแสงราวผีเสื้อหลงเปลว

“หยุด!” หน่วยคุ้มกันขึ้นนกนิ้วเดียว แต่ร่างนั้นสะดุดล้ม ผ้าโพกศีรษะเก่า ๆ หลุดออกเผยแก้มผอมซีด เด็กสาววัยยี่สิบต้น ๆ ตัวเล็กจนเหมือนหลุดมาจากอีกโลก เธอพยายามป้องหน้าเมื่อลมทรายพัดซัด

ไลลาลงจากรถเอง รองเท้าบูตจมทรายไปครึ่งส้น เธอย่อตัวตรงหน้าเด็กสาว—ดวงตาคู่เล็กช้อนขึ้นช้า ๆ เหมือนกลัว—ก่อนไลลาจะเห็นรอยเชือกขีดที่ข้อมือ และเลือดแห้งบนสันนิ้ว

“หนีมาจากไหน” เสียงเธอเรียบ แต่แฝงแรงดึง

เด็กสาวกัดริมฝีปาก “จาก…รถของพวกนั้น” เธอชี้ลิบ ๆ ไปทางทิศตะวันตกที่ยังมีกลุ่มไฟสลัว—ลานพักของขบวนค้ามนุษย์ไร้สัญชาติที่ไลลาเพิ่งสั่งให้หลีกเลี่ยงเพราะมีคนคุมใหม่โหดกว่าที่คิด

เงาปืนเล็งขึ้นอีกครั้งเมื่อมีเงาคนไล่ตามมา ไลลาหันขวับ “ถ้ากระสุนของพวกมันโดนผิวเธอแม้แต่นิด—หัวพวกแกปลิว” คำสั่งแค่เบา ๆ แต่เฉียบจนคนถือปืนตัวแข็ง เธอโยนเสื้อคลุมของตัวเองคลุมไหล่เด็กสาว แล้วดึงเข้าแนบลำตัวพาไปยังรถหุ้มเกราะ

กระสุนสามนัดแหวกอากาศ พรืด! คนของไลลาตอบกลับภายในสองวินาที เงาศัตรูล้มลงกลืนในทราย—ลมพัดรอยเลือดให้กลายเป็นเส้นสีหม่น

ในรถ เด็กสาวหายใจแรง แต่ยังจ้องหน้าผู้ช่วยชีวิตเหมือนค้นคำในหัวไม่เจอ

“ชื่ออะไร” ไลลาถาม

“…ไม่มีใครเรียกค่ะ” เสียงเบาแทบกลืนกับเสียงเครื่องยนต์

“งั้นฉันเรียกเธอว่า แมวน้อย” ไลลาวางฝ่ามือบนเส้นผมแห้งกร้านเบา ๆ “เพราะเธอวิ่งเข้าหาไฟเหมือนลูกแมวหาทางกลับบ้าน”

เธอสั่งคนขับให้วกกลับทางส่วนตัวที่มีป้อมลมเย็นและจุดแพทย์สนามของเครือข่าย ในหางเสียงคำสั่งนั้นมีบางอย่างที่แมวน้อยไม่รู้จัก: ความอ่อนโยนที่คมพอจะเป็นอาวุธ

บนเบาะหนัง แมวน้อยค่อย ๆ ปล่อยไหล่ที่เกร็ง พอรู้สึกถึงผ้าห่มหนานุ่มและน้ำอุ่นในมือ เธอชำเลืองมองผู้หญิงที่ทั้งโลกเรียกนางปีศาจทราย—แต่ในระยะประชิด ดวงตาคู่นั้นกลับดูเหมือนทะเลกลางคืน: ลึกมาก และเย็นมาก

คืนนั้นเอง แมวน้อยถูกพาเข้าสู่คฤหาสน์กลางโอเอซิส—โลกอีกใบที่มีไฟโคมระย้า เสียงน้ำพุ และความเงียบที่ปลอดภัยเกินจริง ขณะเดียวกัน โทรศัพท์ของไลลาสั่นด้วยข้อความสั้นจากคนสนิท: “ของที่หายในท่าขนส่ง—เจอรอยจากคนในครับ” ไลลาขยับรอยยิ้มที่ไม่ถึงดวงตา “ดี…เกมเริ่มแล้ว”

และเกมนั้น—เริ่มจากลูกแมวที่ซุกอยู่ในอ้อมแขนของนางปีศาจ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***