บทที่ 4

เมื่อกลับมาถึงเบียม เขาและเพื่อนนักแสดงกำลังซ้อมสองชั่วโมงเสร็จ ส่วนเบียมและสมาชิกคนอื่นๆ ในโปรเจกต์กำลังมุ่งหน้าไปประชุมทีม ที่ประชุมมีการพูดคุยกันถึงเรื่องสำคัญๆ เช่น การเปลี่ยนผู้กำกับและการเพิ่มจำนวนนักแสดง รวมถึงการหาคนมาแทนจึม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อนักแสดงหลัก เพราะพวกเขาได้สร้างความสัมพันธ์ที่ยากจะสานต่อกับใคร อย่างไรก็ตาม พวกเขาเข้าใจว่าโปรเจกต์นี้ต้องดำเนินต่อไปและทำตามแผนระยะยาวที่วางไว้

หลังการประชุม เบียมออกจากการประชุมด้วยความรู้สึกที่พรั่งพรูในหัว เขาคว้าโทรศัพท์แล้วโทรหาพี่นัตให้มารับกลับบ้าน ระหว่างที่รอพี่นัตมาถึง เขาตัดสินใจลงไปที่ร้านกาแฟเพื่อกินของหวานเลมอนกับชา เบียมเดินเข้าไปในร้านกาแฟและพบวาร์ตกำลังนั่งส่งข้อความหาใครบางคนอยู่ที่โต๊ะ เขาเดินเข้ามาหา

"เฮ้ วาร์ต" เบียมพูดพลางนั่งลงข้างๆ

"โอ้ สวัสดีพี่"

"มาทำอะไรดึกขนาดนี้เนี่ย?"

"รอพี่ลูอิดอยู่นะ เดี๋ยวเขามารับกลับบ้าน" เด็กชายตอบพลางปิดโทรศัพท์

"เฮ้ คุยกับจึมแล้วใช่มั้ย?"

"ใช่... ช่วงนี้เขายุ่งมาก แล้วก็เหนื่อยด้วย" เด็กชายตอบด้วยความกังวล

"เข้าใจแล้ว แต่เราทำอะไรไม่ได้หรอกถ้าเขาไม่อยากทำตามสัญญา"

"เขาอยู่ที่ญี่ปุ่น กำลังทำตามตารางงานของเขาอยู่"

"ดีแล้ว เขาจะได้ใช้ชีวิตต่อไปได้ แล้วเราก็ได้ใช้ชีวิตของเรากัน" เบียมลุกขึ้นเดินไปหาผู้จัดการแล้วสั่งของหวานเลมอน

"จริงๆ แล้ว..."

"วอร์ต ขอโทษนะที่มาสาย เดี๋ยวเราไปที่นั่น" ลูอิดพูดพลางเดินเข้าไปหาวอร์ตและขัดจังหวะการสนทนา

"อ้อ... โอเค พ่อแม่ฉันคงโกรธทีหลังถ้าฉันกลับบ้านดึก" วาร์ตลุกขึ้น บอกลาเบียม แล้วเดินออกไปพร้อมกับลูอิด

เบียมนั่งรอรับออเดอร์และเช็คโทรศัพท์ เขาเห็นข้อความแจ้งเตือนจากจึม เขาเกิดความอยากรู้อยากเห็นและอ่านข้อความ

ข้อความระบุว่า "สวัสดีพี่เบียม ผมแค่เขียนจดหมายมาเพราะรู้สึกเหงานิดหน่อย ผมขอโทษจริงๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่อยากให้โปรเจกต์พังเร็วขนาดนี้ ขอบคุณที่แบ่งปันช่วงเวลาดีๆ ร่วมกัน ผมหวังว่าจะได้ออกไปกินข้าวกับพี่และคุยกับพี่เหมือนเมื่อก่อน ดูแลตัวเองด้วยนะ ผมรักพี่"

"ไร้สาระสิ้นดี" เบียมพูดกับตัวเองแล้วปิดโทรศัพท์

ผ่านไปไม่กี่นาที ออเดอร์ก็พร้อม เบียมลุกขึ้นไปรับ เบียมนั่งลงกินของหวานอย่างเอร็ดอร่อย

"มันเป็นของอร่อยที่สุดที่ผมเคยกินมาเลย" เขาพูดขณะกัดคำที่สอง

"เฮ้ เบียม ผมมาแล้ว" พี่นวัตพูดพลางเดินเข้ามาหา

"รอก่อนนะ จนกว่าฉันจะกินของหวานเสร็จ" เบียมพูดพลางกินอย่างมีความสุขต่อไป

"โอเค ค่อยๆ กินไป" นูอัตพูดขณะนั่งลงข้างๆ เบียม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่ 3