บทที่ 2

พี่นัต ช่วยผมด้วย” เบียมพูดขณะพยายามถือของขวัญที่แฟนๆ มอบให้ในงานแฟนมีตติ้งที่เขาจัดเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว

“ครับ เดี๋ยวก่อน” พี่นัตและบอดี้การ์ดของเบียมรับของขวัญและถือไปพลางเดินไปที่รถเพื่อเดินทางกลับบริษัท

“วันนี้เป็นวันที่วิเศษมาก” เบียมพูดขณะขึ้นรถ

“ดีจังเลยครับ หลังจากสถานการณ์กับบริษัทต่างๆ ดีขึ้นแล้ว ดีใจที่ได้เริ่มต้นอาชีพเดี่ยวๆ” นัตพูดขณะนั่งลงข้างๆ เบียม

“ครับ” เบียมตอบและนั่งลงบนเบาะ

“โอเค กลับบริษัทกันเถอะ” พี่นัตพูดพลางเอนหลัง

“โอ้ เฮ้ พี่นัต อันนี้น่ากินจัง ซื้อให้ผมหน่อยได้ไหมครับ” เบียมพูดพร้อมกับโชว์รูปเสาน้ำมะนาวในโทรศัพท์ให้ดู

“ไม่ได้ครับ” นัตพูดพลางส่งสัญญาณให้คนขับว่าเขาขับได้

"โอเค" เบียมตอบพลางทำหน้ามุ่ยเล็กน้อยก่อนจะใส่หูฟังและฟังเพลง

นวัตเป็นผู้จัดการของเบียมมาห้าปีแล้ว และเป็นคนที่สนิทกับเขาที่สุด เขาเป็นคนที่รักและเป็นห่วงเบียมมาก และเป็นคนที่จริงจังกับชีวิตหลายด้าน แต่ก็มีอารมณ์ขันมาก

เบียมมาถึงบริษัท ลงจากรถ และเข้าไปในอาคาร ขณะที่พี่นวัตเดินตามไป เบียมมุ่งหน้าไปยังลิฟต์ แต่เสียงคุ้นเคยหยุดเขาไว้

"เบียม เรามีประชุมเกี่ยวกับโปรเจกต์ที่ติดขัดหลังจากปัญหาที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ประชุมบ่ายสองโมง" ผู้กำกับซีรีส์ที่เบียมและจวนเป็นคู่แสดงกล่าว

"โอเค พี่จุน" เบียมตอบด้วยน้ำเสียงที่ตึงเครียดเล็กน้อย ขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังลิฟต์กับพี่นวัต

เบียมจมดิ่งสู่ห้วงความคิด นึกถึงทุกเหตุการณ์ที่ทำให้ซีรีส์เรื่องนี้กลายเป็นหนึ่งในซีรีส์ BL ที่ดีที่สุดของปี นอกจากการได้รับแฟนๆ มากขึ้นแล้ว บัดนี้ ส่วนหนึ่งก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์ เพราะความขัดแย้งมากมายทั้งภายในและภายนอกบริษัทที่ดูแลงานเดี่ยวของเขาและตัวแฟนด้อมเอง ซึ่งมีมุมมองที่แตกต่างกัน นอกจากการแยกทางจากทีมแล้ว เบียมไม่อยากให้สถานการณ์บานปลายไปกว่านี้ เขาแค่อยากแสดงร่วมกับจือเอมต่อไป เพราะทั้งคู่เข้าใจกันดี และถึงแม้จะห่างกันสิบปี แต่พวกเขาก็สามารถสร้างความสัมพันธ์พิเศษที่เขาคงไม่มีทางมีกับใครได้

"พี่นัต... ได้ยินเรื่องการคัดเลือกนักแสดงของซีรีส์เรื่องนี้บ้างไหม" เบียมถามด้วยสีหน้ากังวล

"เอ่อ... ผมรู้แค่ว่าพวกเขาต้องการหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง อายุระหว่าง 22-28 ปี เขาต้องรู้ภาษาไทย อังกฤษ ญี่ปุ่น และถ้าเป็นไปได้ก็ภาษาจีนกับสเปน" นัตตอบพลางมองไปที่โทรศัพท์

"งั้นนายก็เลยไม่รู้ว่าจะเป็นตัวละครอะไรเหรอ" เบียมถามด้วยน้ำเสียงที่ตึงเครียด

"จริงๆ แล้วฉันคิดว่าน่าจะเป็นการหาคนมาแทนจึมนะ นายก็รู้ว่าโปรเจกต์นี้มันระยะยาวและยังมีงานอีกเยอะ... อ้อ พรุ่งนี้เราต้องไปดูโปรเจกต์ที่แฟนๆ ทำกัน"

"โอเค..." เบียมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูรูปถ่ายตัวเองกับจึมในอินสตาแกรม

"นายยังไม่ได้คุยกับจึมเหรอ" พี่นัตถามพลางเหลือบมองโทรศัพท์ของเบียม

"ฉันไม่อยาก... ฉันไม่ได้เกลียดเขา ฉันแค่ไม่อยากโดนตำหนิในเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดของฉันอีก ฉันอยากอยู่ห่างๆ ไว้ จะได้ไม่เสียใจ"

"มันไม่ใช่ความผิดของนาย การตัดสินใจเหล่านั้นมันไม่เหมาะกับนายทั้งคู่ แต่ความเสียหายที่โปรเจกต์นี้สร้างไว้มันมหาศาล"

"ฉันไม่เข้าใจว่าสัญญาห้าปีมันยกเลิกกะทันหันได้ยังไง" เบียมพูดขณะออกจากลิฟต์

เบียมและพี่นัตมุ่งหน้าไปที่ห้องซ้อม และก่อนที่พวกเขาจะไปถึง พวกเขาก็เจอกับวอร์ต หนึ่งในสมาชิกที่ร่วมรายการ

"นี่ พี่เบียม ช่วงเวลาที่อยู่ที่ญี่ปุ่นเป็นยังไงบ้าง" เด็กชายถามพร้อมรอยยิ้มน่ารักและโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อทักทาย

"นี่ วอร์ต เรียบร้อยดีแล้ว ได้เวลาซ้อมหรือยัง" เบียมพูดอย่างอบอุ่นและลูบผมของเด็กชาย

"ครับ เราจะเริ่มกันแล้วนะครับ ลุยด์อยู่ในห้องซ้อมแล้ว" เด็กชายพูดพลางยืนตัวตรง

"โอเค งั้นฉันไปซ้อมก่อนนะ ซ้อมเยอะๆ" นัตพูดแล้วเดินจากไป

"โอเค... ไปกันเถอะ ได้เวลาซ้อมแล้ว" เบียมพูดและเดินเข้าไปในห้องซ้อม ผลักวอร์ตเบาๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***