บทที่ 3: ความท้าทายครั้งใหม่และเงาในเงามืด

หลังจากวันทดสอบอัตลักษณ์ผ่านพ้นไป สึคาสะเริ่มปรับตัวเข้ากับชีวิตในโรงเรียนฮีโร่ UA ได้ดีขึ้น แม้ว่าความสนใจที่เพื่อนร่วมชั้นมีต่อเขาจะยังไม่จางหายไป แต่เขาก็เริ่มผูกมิตรกับพวกเขาได้บ้าง โดยเฉพาะกับมิโดริยะ อิซึคุ หรือ เดกุ ที่เข้ามาพูดคุยเรื่องอัตลักษณ์ของเขาอยู่เสมอด้วยความสนใจใคร่รู้

“อัตลักษณ์ของนายสุดยอดมากเลยนะสึคาสะ! การดูดซับแรงเสียดทานน่ะมันทำให้นึกถึงเรื่อง ‘ดวงจันทร์สีดำ’ ในตำนานเลย” เดกุพูดด้วยดวงตาเป็นประกายขณะที่พวกเขาเดินกลับบ้านด้วยกันหลังเลิกเรียน

“ดวงจันทร์สีดำ?” สึคาสะถามอย่างงงๆ “มันคืออะไรเหรอ?”

“มันเป็นตำนานเก่าแก่ที่เล่าขานกันมาน่ะ” เดกุอธิบาย “เขาว่ากันว่ามีดวงจันทร์สีดำดวงหนึ่งที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า และมันจะดูดกลืนแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ทั้งหมดจนโลกมืดมิด มีแต่เงามืดที่ครอบคลุมไปทั่ว...”

สึคาสะฟังด้วยความรู้สึกแปลกๆ คำพูดของเดกุทำให้เขาหวนนึกถึงคำเตือนของครูไอซาวะและครูใหญ่เนซุ เขาได้แต่หวังว่าพลังที่เขาได้รับมาจะไม่เป็นเหมือนกับ ‘ดวงจันทร์สีดำ’ ในตำนานจริงๆ

สัปดาห์ต่อมา ห้องเรียน 1-A ก็มีวิชาใหม่เข้ามา นั่นคือ ‘การฝึกซ้อมต่อสู้ขั้นพื้นฐาน’ ซึ่งมีออลไมท์ ฮีโร่อันดับหนึ่งและอาจารย์ผู้สอนของวิชามาเป็นผู้ดูแลด้วยตัวเอง

“เอาล่ะ! วันนี้เราจะมาฝึกซ้อมกันในรูปแบบ ‘การต่อสู้ในเมือง’ โดยแบ่งออกเป็นสองทีม ได้แก่ ทีมฮีโร่ และทีมวิลเลิน! ครูจะจับฉลากจับคู่ให้พวกเธอเอง!” ออลไมท์ประกาศด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลัง ขณะที่นักเรียนทุกคนต่างตื่นเต้นกับบทเรียนใหม่นี้

สึคาสะถูกจับคู่ให้เป็น ‘ทีมฮีโร่’ คู่กับอุรารากะ โอชาโกะ และจะต้องเผชิญหน้ากับบาคุโก คัตสึกิ และอีดะ เท็นยะ ที่อยู่ใน ‘ทีมวิลเลิน’ การจับคู่นี้ทำให้สึคาสะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เพราะบาคุโกดูไม่พอใจเขาตั้งแต่ตอนทดสอบอัตลักษณ์แล้ว

การฝึกซ้อมเริ่มต้นขึ้นในอาคารจำลองขนาดใหญ่ที่ออกแบบมาให้คล้ายกับเมืองจริง ภารกิจของทีมฮีโร่คือการเข้ายึด ‘นิวเคลียร์บอมบ์’ ที่ทีมวิลเลินซ่อนไว้ให้ได้ภายในเวลาที่กำหนด

“นี่เป็นการฝึกซ้อมจริงจังนะสึคาสะ อย่าประมาทเด็ดขาดเลย” อุรารากะเตือนด้วยสีหน้าจริงจัง

“อืม... ฉันรู้แล้ว” สึคาสะตอบ ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาในตัวอาคารอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้น บาคุโกก็พุ่งเข้ามาโจมตีจากมุมตึกด้วยการระเบิดอันรุนแรงอย่างไม่ทันตั้งตัว “แกนั่นแหละ! แกมาเลยไอ้คนใหม่! ฉันจะทำลายแกเอง!”

สึคาสะรีบหลบการโจมตีอย่างหวุดหวิด เขายกมือขึ้นและใช้พลัง Eclipse สร้างเกราะป้องกันบางๆ รอบตัวเพื่อดูดซับแรงกระแทกจากการระเบิดของบาคุโก ซึ่งทำให้บาคุโกยิ่งหัวเสียมากขึ้นไปอีก

“หนอย! เก่งแต่วิ่งหนีรึไง! ออกมาสู้กันตัวต่อตัวเลย!” บาคุโกตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด

“เราไม่มีเวลามาสู้กับเขานะสึคาสะ! เราต้องไปหานิวเคลียร์บอมบ์ให้เจอ!” อุรารากะตะโกนบอกเขาขณะที่วิ่งนำหน้าไป

สึคาสะพยักหน้า ก่อนจะรวบรวมสมาธิและสร้าง ‘ดวงจันทร์สีดำ’ ขึ้นบนฝ่ามืออีกครั้ง แต่คราวนี้เขาไม่ได้ตั้งใจจะใช้มันเป็นอาวุธ แต่เป็นเครื่องมือในการรับรู้ เขาขว้างมันขึ้นไปบนอากาศ ทำให้มันดูดซับ ‘เสียงสะท้อน’ และ ‘คลื่นความร้อน’ ที่กระจายอยู่ในอาคารทั้งหมด ทำให้เขาสามารถรับรู้ตำแหน่งของนิวเคลียร์บอมบ์และอีดะที่อยู่คนละชั้นได้

“อุรารากะ! นิวเคลียร์บอมบ์อยู่ชั้น 5! เราต้องไปที่นั่น!”

“โอเค! ฝากบาคุโกไว้กับนายนะ!” อุรารากะพูดก่อนจะแยกตัวไปอีกทางหนึ่ง

ตอนนี้เหลือเพียงสึคาสะและบาคุโกที่ต้องเผชิญหน้ากัน การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด บาคุโกใช้การระเบิดที่รุนแรงและรวดเร็วเข้าโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง ในขณะที่สึคาสะก็ใช้พลัง Eclipse ของเขาในการดูดซับแรงระเบิดและแรงกระแทกทั้งหมด ทำให้บาคุโกไม่สามารถโจมตีเขาได้อย่างเต็มที่

“ทำไมแกถึงไม่แสดงพลังที่แท้จริงของแกออกมาเลยวะ!” บาคุโกตะโกนอย่างหงุดหงิด

สึคาสะรู้สึกได้ว่าบาคุโกไม่ได้ต้องการแค่จะเอาชนะเขา แต่ต้องการที่จะทดสอบพลังของเขาอย่างจริงจัง “ฉันไม่ได้อยากทำร้ายนาย!” สึคาสะตอบกลับ

“หุบปาก! การเป็นฮีโร่ก็ต้องพร้อมที่จะสู้!” บาคุโกพูดก่อนจะใช้ท่าไม้ตายที่รุนแรงที่สุดของเขา ‘Howitzer Impact’ ซึ่งเป็นการระเบิดครั้งใหญ่ที่สร้างแรงกดอากาศมหาศาล

สึคาสะหลับตาลงและรวบรวมพลัง Eclipse ของเขาให้เข้มข้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาปล่อยพลังงานสีดำออกมาจากตัวเป็นวงกว้างในรัศมีหลายเมตร และมันดูดซับแรงกดอากาศจากการระเบิดของบาคุโกทั้งหมด... รวมไปถึงแสงสว่างในบริเวณนั้นด้วย

ภาพที่บาคุโกเห็นคือภาพที่น่าตกตะลึง ท้องฟ้าจำลองในอาคารที่เคยสว่างไสวกลับมืดมิดลงในชั่วพริบตา มีเพียงเงามืดที่ล้อมรอบตัวสึคาสะอยู่ และเงามืดนั้นก็ค่อยๆ ขยายตัวออกไปอย่างช้าๆ ราวกับจะกลืนกินทุกสิ่งให้หายไป

บาคุโกตัวสั่นด้วยความกลัวที่ไม่เคยเจอมาก่อน เขาจ้องมองไปยังเงาที่มืดมิดนั้น และรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่แผ่ซ่านเข้ามาในใจ นี่ไม่ใช่แค่พลังในการดูดซับ... แต่เป็นพลังที่ดูดกลืนทุกสิ่งให้หายไปอย่างแท้จริง

ทันใดนั้น เสียงเตือนก็ดังขึ้น “ทีมฮีโร่เอาชนะได้แล้ว!”

การฝึกซ้อมสิ้นสุดลงแล้ว... อุรารากะสามารถแตะนิวเคลียร์บอมบ์ได้สำเร็จในขณะที่บาคุโกกำลังต่อสู้กับสึคาสะอยู่

แสงไฟในอาคารกลับมาส่องสว่างอีกครั้ง สึคาสะทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้า และบาคุโกก็จ้องมองเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิม... เป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและเคารพปะปนกันไป

“นายมัน...” บาคุโกพึมพำ “นายมันเป็นอะไรกันแน่...”

สึคาสะไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่จ้องมองฝ่ามือของตัวเอง ที่ซึ่งความมืดมิดยังคงหลงเหลืออยู่เล็กน้อย และเขาก็เริ่มตระหนักว่าพลังของเขา... อาจจะเป็น ‘ดาบสองคม’ ที่ครูไอซาวะเคยกล่าวไว้จริงๆ

หลังจบการฝึกซ้อม ครูใหญ่เนซุได้เรียกสึคาสะไปที่ห้องทำงานของเขาอีกครั้ง

“การฝึกซ้อมวันนี้... ครูติดตามดูอยู่ตลอดนะ” ครูใหญ่เนซุกล่าวด้วยรอยยิ้ม “การใช้อัตลักษณ์ Eclipse ของเธอ... มันน่าประทับใจมาก”

“แต่... ผมรู้สึกว่ามันอันตรายเกินไปครับ” สึคาสะตอบด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย “ผมไม่รู้ว่าผมจะควบคุมมันได้หรือเปล่า”

“นั่นแหละคือสิ่งที่เธอต้องเรียนรู้ในโรงเรียนแห่งนี้” ครูใหญ่เนซุตอบ “พลังทุกอย่างล้วนมีทั้งด้านสว่างและด้านมืด หน้าที่ของฮีโร่คือการเลือกใช้พลังนั้นให้ถูกต้อง”

“...แล้วถ้าวันหนึ่งผมทำไม่ได้ล่ะครับ?” สึคาสะถาม “ถ้าผม... กลายเป็นเหมือน ‘ดวงจันทร์สีดำ’ ที่กลืนกินทุกสิ่งล่ะครับ?”

ครูใหญ่เนซุมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยน “เธอจะไม่เป็นแบบนั้นหรอก... ครูเชื่อในตัวเธอ”

“แต่... มีสิ่งหนึ่งที่ครูต้องบอกเธอเอาไว้...” ครูใหญ่เนซุกล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้นเล็กน้อย “ความรู้สึกที่เธอสัมผัสได้ในคืนที่มายังโลกนี้... ความมืดมิดและพลังอันเย็นยะเยือกนั้น...”

“มันไม่ใช่แค่อัตลักษณ์ของเธอ... แต่มันคือพลังที่เชื่อมโยงเธอกับอีกโลกหนึ่ง... โลกที่กำลังถูกคุกคามจากบางสิ่งที่ไม่เคยมีใครรู้จักมาก่อน”

“และครูเชื่อว่า... เธอคือคนเดียวที่จะหยุดมันได้”

สึคาสะมองไปที่ครูใหญ่เนซุด้วยความตกใจ... อีกโลกหนึ่ง? บางสิ่งที่ไม่เคยมีใครรู้จัก?

“แต่ตอนนี้... เธอแค่ต้องเรียนรู้ที่จะเป็นฮีโร่ที่ดีให้ได้ก่อน” ครูใหญ่เนซุกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น “เราจะเผชิญหน้ากับความท้าทายนี้ไปด้วยกัน... สึคาสะ”

เด็กหนุ่มผมสองสีมองออกไปนอกหน้าต่างห้องทำงานของครูใหญ่... ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า และท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท... เขารู้สึกได้ว่าการผจญภัยของเขาในฐานะฮีโร่... เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

โปรดติดตามตอนต่อไป...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***