🥀 ตอนที่ 5: เมื่อใจแตกเป็นเสี่ยง… จะยังไว้ใจกันได้อยู่ไหม?
---
> “ออกไป…”
เสียงสุดท้ายของลูคัสยังคงก้องในหัวไรนะ
ร่างเล็กเดินออกจากบริษัทด้วยท่าทางที่ไม่เหมือนเดิม
เธอยังยิ้ม...แต่เป็นรอยยิ้มที่ไม่มีความสดใส
สายตาทุกคนในบริษัทมองตามเธอ
พนักงานกระซิบกันเบา ๆ
แต่ไรนะไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว
ในใจเธอ…มีแค่คำของลูคัสเท่านั้น
> “ถ้าแค่ไม่เชื่อใจ…เราจะมีอะไรกันทำไม…”
---
ค่ำคืนที่เงียบที่สุดของคฤหาสน์ไรนะ
ไรนะนั่งอยู่คนเดียวที่ระเบียงห้อง
ลมเย็น ๆ พัดผ่านเส้นผม
ข้างกายไม่มีเบล ไม่มีธันวา ไม่มีใครเลย…
บนโต๊ะมีแก้วน้ำเปล่า
แต่เธอมองมันเหมือนเป็นวิสกี้แรง ๆ
เพราะในใจตอนนี้…มันเมากว่าทุกคืนที่ผ่านมา
> “ฉันมันบ้าเอง…ที่คิดว่าเขาจะมองฉันเป็นคนสำคัญ…”
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
รายชื่อ “เจ๊ลูคัส 🖤” ยังอยู่บนหน้าจอ
แต่เธอก็ไม่กล้ากดโทรออก
---
อีกฝั่งของเมือง – คฤหาสน์โบเก็ต
ลูคัสนั่งพิงหัวเตียงในความมืด
ข้างตัวคือเอกสารที่อ่านไม่ออก
มือยังถือรูปไรนะที่ถูกแอบถ่ายไว้
> “ฉันมันบ้า…ที่ปล่อยเธอเดินออกไปแบบนั้น…”
เธอหยิบขวดไวน์ขึ้นมาจิบ
หวังให้รสขมของมันกลบความรู้สึกในอก
> “แค่เธอกอดใครคนอื่น…ฉันก็ใจสั่นเหมือนเด็ก…”
ลูคัสกัดปากตัวเองแน่น
ข่มน้ำตาเอาไว้ในอก
เธอไม่ใช่คนร้องไห้…
แต่คืนนี้มันอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก
---
เช้าวันต่อมา
เบล เข้ามาในห้องของไรนะ
พบว่าเตียงว่างเปล่า
หน้าต่างเปิดออก ลมตีผ้าม่านปลิวไหว
ไรนะหายไป…
บนโต๊ะมีแค่กระดาษโน้ตเขียนด้วยลายมือหวัด ๆ
> "หนูอยากอยู่คนเดียวสักพักนะเบล...ไม่ต้องตามหา หนูไม่เป็นไรหรอก"
เบลกำหมัดแน่น
> “เธอจะหนีไปคนเดียวแบบนี้ไม่ได้นะ ไรนะ...”
---
ตัดภาพไปที่ ลูคัส ในห้องทำงาน
ธันวา เดินเข้ามาพร้อมแฟ้มบางอย่าง
> “เธอหายตัวไปแล้ว...ไรนะหายไปตั้งแต่เมื่อคืน”
ลูคัสเงยหน้าขึ้น
หัวใจหล่นวูบ
> “ไรนะ…หายไป?”
> “ถ้าเธอเป็นอะไรไป…ฉันจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองเลย…”
---
บทจะขมไหมน้าเธอจ้า🤣🤣🤣🤣ตอนต่อไปจะเป็นไงนะตามอ่านกันเยอะๆนะค้าบไอต้าวชอบนิยายวายญ×ญเค้าจะอัพให้ครบ100ตอนนะ555หยอกๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments