😈 ตอนที่ 4: เพลิงอิจฉาในเงามืดของ “จิน”
---
เสียงส้นสูงกระทบพื้นหินอ่อนดังก้องในทางเดินของมหาวิทยาลัยชื่อดัง
ร่างสูงในชุดนักศึกษาทรงเข้ารูปแนบเนื้อ
“จิน” นักศึกษาหญิงอายุ 26 ปี
สวย…เฉียบ…และร้ายจนใครก็ไม่กล้าสบตานานเกิน 3 วินาที
เธอเดินผ่านกลุ่มนักศึกษาอย่างไม่แยแส
สายตาคมของเธอกำลังมองภาพในโทรศัพท์...
ภาพที่ลูคัส โบเก็ต กำลังจูบไรนะบนเตียง
(แน่นอน เป็นภาพที่ถ่ายจากมุมลับของกล้องในห้อง...)
> “เธอคิดว่าเธอคู่ควรกับลูคัสเหรอ ริน ไรนะ...?”
> “ฉันเห็นมาแล้วว่าเธอทำอะไรเมื่อคืน...
แล้วเธอกำลังจะรู้ว่า...ความรักที่ได้มาโดยไม่สมควร มันจะพังยังไง”
---
อีกด้านหนึ่งในคฤหาสน์ไรนะ…
ไรนะ นั่งบนโซฟาในห้องรับรอง
ยังคงมีรอยแดงจากเมื่อคืนบนลำคอ และสีหน้าไม่ได้นอนเลยสักนิด
แต่ดวงตายังคงซ่า…ยังคงเจิดจ้า
> “เจ๊ลูคัสน่ะ…สุดยอดเลยน้า~♡”
เบล รู้นะ เพื่อนสาวผมยาวหน้าดุ นั่งมองด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก
> “แกจะไปติดผู้หญิงแบบนั้นจริง ๆ เหรอไรนะ…?”
> “อื้อ~ ก็มัน…ติดแล้วนินา ♡”
เบลกำมือแน่น
เธอไม่ได้หึงในแบบคนรัก
เธอห่วงไรนะ...ห่วงว่าสิ่งที่เธอเห็นเมื่อคืนในกล้องวงจรปิด...อาจจะไม่ใช่เรื่องรัก
แต่มันคือกับดักของ “นักล่าหัวใจ” อย่างลูคัส
---
ตัดภาพมาที่ลูคัส...
เธอกำลังนั่งอยู่ที่ชั้นดาดฟ้าของบริษัทโบเก็ต กรุ๊ป
กำลังพิจารณาแฟ้มเอกสารบางอย่าง
แต่ในหัวกลับมีแต่ใบหน้าของ "ริน ไรนะ"
> “เด็กคนนั้น...ทำฉันเสียการควบคุม…”
กริ๊ง…! เสียงข้อความเด้งเข้าโทรศัพท์
[จากเบอร์แปลก]
"รู้ไหม ว่าเธอไม่ได้รักคุณคนเดียว" — แนบรูปภาพ: ไรนะอยู่กับธันวา…ในอ้อมกอด
---
เงาของจิน ยืนยิ้มอยู่บนตึกอีกฝั่ง
> “แผนเริ่มแล้วค่ะคุณลูคัส…หวังว่าคุณจะโกรธนะ :)”
---
ค่ำวันเดียวกัน...
ไรนะเดินเข้ามาในบริษัทโบเก็ตเพื่อตามนัด
วันนี้เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าพร้อมกระโปรงทรงเอ ดูเรียบร้อยจนลูคัสเกือบจำไม่ได้
> “เจ๊ลูคัส~♡ มาหาแล้ว~!”
แต่ลูคัสกลับนั่งนิ่ง
สายตาเย็นลงเหมือนน้ำแข็งบนยอดเขา
> “เธอไปไหนกับธันวาเมื่อคืน?”
ไรนะชะงัก
> “เอ๊ะ? หมายถึงตอนที่ธันวามาช่วยฉันเลือกรองเท้าเหรอ?”
ลูคัสขบกราม
> “แค่เลือกรองเท้า ต้องกอดกันด้วย?”
> “หา? กอดอะไ— …เดี๋ยวนะ เจ๊เห็นอะไรมาอะ!?”
> “เห็นพอจะรู้ว่าเธอเล่นหลายหน้า”
เพี๊ยะ!
เสียงฝ่ามือของไรนะฟาดโต๊ะกระจกจนแตกร้าว
> “อย่ามาว่าฉันเป็นคนแบบนั้น ถ้ายังไม่รู้ความจริง!!”
> “ฉันไม่ใช่คนหลายหน้า...แต่ฉันก็ไม่ใช่ของเธอ ถ้าเธอไม่เชื่อใจกัน!”
ลูคัสลุกขึ้นกะทันหัน ดวงตาสั่นไหว
เธอไม่เคยถูกใครพูดใส่หน้าแบบนี้…และเธอก็ไม่รู้ว่ารู้สึกอะไรอยู่
อึดใจต่อมา…
“ออกไป…” เธอพูดเสียงเบา แต่เจ็บปวดกว่าทุกครั้ง
ไรนะเงียบ...ก่อนจะหันหลังกลับ เดินจากไปช้า ๆ
ไม่แม้แต่จะมองกลับมา
---
ด้านนอกบริษัท…
จินยืนอยู่ตรงมุมตึก ยิ้มเย้ย
> “ดี...ทีนี้ก็ถึงตาฉันบ้างแล้วล่ะ”
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments