ห้องเรียน MECH-BASIC 102 อยู่ชั้นล่างของอาคารเวิร์กช็อป ขนาดไม่ใหญ่มาก แต่เต็มไปด้วยเครื่องมือแขวนเรียงกันเป็นระเบียบ กลิ่นโลหะอุ่นจากการทดลองของคลาสก่อนยังไม่จางไป
วันนี้เป็นวันแรกของคาบ “การถอดประกอบระบบสตาร์ตเครื่องมอเตอร์ไซค์”
เด็กหลายคนยังยืนงงกับเครื่องยนต์ไฟฟ้าที่วางอยู่หน้าตัวเอง
แต่วันแรมไม่
เธอหยิบไขควงอย่างเงียบ ๆ ดึงฝาครอบอย่างมั่นใจ เปิดแผงวงจร ค่อย ๆ แยกสาย…
30 นาทีผ่านไป เธอวางฝาครอบเครื่องไว้ข้างเครื่องมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง พร้อมรอยนิ้วเปื้อนเขม่าบาง ๆ
“อืม…เสร็จแล้วอีกคนเหรอ?”
เสียงครูจิรายุทธเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ
"เด็กใหม่ ชื่ออะไรนะ?"
“วันแรมค่ะ”
เสียงเธอเบา แต่นิ่ง
ครูพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปดูผลงานของนักเรียนคนอื่น
----
เด็กชายคนหนึ่งในโต๊ะถัดไป เงยหน้าขึ้นมองเธอผ่านผมสีดำสนิทที่ปัดข้างไว้พอดี
เขามีใบหน้าคม ตาเรียวสีน้ำตาลเข้ม จมูกโด่งชัด และสิ่งที่เตะตาที่สุดคือ…รอยสักรูปคลื่น บนท่อนแขนซ้ายใต้แขนเสื้อพับขึ้น
เขาขมวดคิ้ว หันมามองเครื่องยนต์ตรงหน้า แล้วเงยหน้ามาอีกครั้ง
“ขอโทษนะ…ช่วยเราหน่อยได้มั้ย?”
วันแรมชะงักไปนิด ก่อนพยักหน้าช้า ๆ
เธอเดินไปใกล้โต๊ะของเขาอย่างระมัดระวัง
เด็กชายคนนั้นเลื่อนกล่องเครื่องมือมาให้
“เรา...ชื่อจองกุกคัง เรียกสั้น ๆ ว่าจองกุกก็ได้”
เขายิ้มมุมปากบาง ๆ
วันแรมไม่ได้ตอบกลับในทันที
แต่เธอก้มลงดูสายไฟเส้นหนึ่งที่ต่อผิดตำแหน่ง
มือเธอขยับเร็วและแม่นยำ
“สายไฟเส้นนี้ต้องต่อกับรีเลย์นะ ไม่งั้นระบบสตาร์ตจะไม่ทำงาน” เธอพูดเรียบ ๆ
จองกุกเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าเบา ๆ
“เธอเรียนมาจากไหนเนี่ย…เด็กทุนสาย DRIVE ใช่ไหม?”
“ใช่” เธอตอบสั้น ๆ พลางหยิบแผ่นวงจรขึ้นมาเช็ก
สายตาจองกุกจ้องมือเธอไม่วางตา — ไม่ใช่เพราะความชื่นชม แต่เพราะเขา “สนใจ”
ในวิธีการที่เธอเงียบ…แต่นิ่ง
เหมือนกับเขา
เหมือนกับคนที่ไม่อยากโดนรู้จัก แต่กลับน่าสนใจจนคนมองข้ามไม่ได้
---
หลังจบคาบเรียน
จองกุกเดินตามหลังวันแรมออกจากห้อง
เขายื่นกล่องลูกอมให้จากด้านข้าง
“ขอบใจนะ…สำหรับเมื่อกี้”
วันแรมรับไว้โดยไม่พูดอะไร
แต่ระหว่างเดินผ่านกัน เธอสังเกตเห็นอักษรเล็ก ๆ บนรอยสักของเขา
มันเป็นภาษาเกาหลี
แปลว่า…
“คลื่นไม่เคยหยุด แม้ในวันที่ทะเลเงียบ”
วันแรมไม่รู้ว่ามันสื่อถึงอะไร
แต่เธอรู้สึกว่า…เขาอาจจะเข้าใจความเงียบของเธอมากกว่าคนอื่นที่ผ่านเข้ามา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 15
Comments