ตอนที่1 เลือดเก่าและคาถาเก่า

ตอนที่ 1: เลือดเก่าและคาถาเก่า

ฝนตกปรอย ๆ ในเช้าวันเสาร์ ลมพัดเย็นจนกระจกหน้าต่างสั่น ไลรา เวล นั่งเหม่ออยู่ริมหน้าต่างห้องนอนของเธอบนชั้นสองของบ้านไม้หลังเก่า สีครามอ่อนเริ่มซีดจางลงตามกาลเวลา ด้านล่างคือร้านขายสมุนไพรเวทมนตร์ของแม่ และห้องสมุดคาถาที่พ่อใช้เป็นคลังเวทจำกัดวง

“ไลรา! อย่าลืมซักผ้าคลุมกันฝนเวทนะลูก พรุ่งนี้ต้องใช้!” เสียงแม่ดังขึ้นจากครัวด้านล่าง

“ได้ค่ะแม่!” ไลราขานรับ กลอกตานิด ๆ ขณะหยิบเสื้อคลุมเวทที่แขวนอยู่บนเก้าอี้ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใช้ผ้าคลุมกันฝนเวทมนตร์เวลาฝนธรรมดา ๆ ก็ตก… แต่ก็ไม่กล้าถามแม่ตรง ๆ

ขณะเดินลงบันได เสียงพ่อก็ดังขึ้นจากห้องสมุด

“อย่าลืมว่าอาทิตย์หน้ามีเรียนเวท ‘ข้ามมิติระดับต้น’ วันจันทร์เช้านะลูก อย่าตื่นสายอีกล่ะ” พ่อพูดพลางพลิกหนังสือเวทเล่มหนา

“ค่ะพ่อ… จันทร์ พุธ ศุกร์ เรียนเวท จำได้อยู่ค่ะ”

“ดีมาก เพราะแม่กับพ่อไม่ได้ส่งลูกไปโรงเรียนเวทมนตร์ชั้นสูงเพื่อให้ไปหลับในห้อง!” แม่ตะโกนแทรกขึ้นมาทันที

“โอเค๊ ๆ เข้าใจแล้วค่า…” ไลราพูดเสียงเบา ก่อนจะยิ้มจาง ๆ แล้วเดินเลี่ยงไปที่ชั้นบน

เธอมุ่งหน้าไปยังห้องใต้หลังคา—สถานที่ที่ห้ามเข้าโดยเด็ดขาด ตามคำสั่งพ่อแม่มาตั้งแต่เด็ก

แต่ในวัยสิบเจ็ดปี สิ่งต้องห้ามก็ยิ่งน่าค้นหา

เธอดันบานประตูไม้เบา ๆ จนส่งเสียงเอี๊ยด ห้องเต็มไปด้วยฝุ่นและของเก่าหลายยุค ทั้งกล่องหนัง เครื่องลายทองคำ เค้าโครงวงเวทโบราณ… และตรงมุมสุดของห้อง มีหีบไม้สลักลวดลายคาถาโบราณล้อมวงดาราแปดแฉก

มันดู… เหมือนมันหายใจอยู่

“อะไรเนี่ย…” ไลราเดินเข้าไปใกล้ พลางยื่นมือแตะไปบนฝากล่อง

ทันใดนั้น ลายเวทบนหีบไม้เปล่งแสงอ่อน ๆ แล้วฝากล่องก็เปิดขึ้นเองช้า ๆ …

ภายในคือหนังสือปกหนาสีดำ มีตราประทับรูปดวงตาเวทมนตร์ที่ดูเหมือนจ้องตอบเธอกลับมา

“ไลรา เวล…” เสียงหนึ่งกระซิบขึ้น—ไม่ใช่จากรอบตัว… แต่จากหนังสือเอง

เธอผงะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “ใครพูดน่ะ?”

“เลือดของเธอ… คือกุญแจ”

ทันใดนั้น หนังสือเปิดเองไปยังหน้าว่างเปล่า และหยดเลือดจากนิ้วของเธอ—ที่โดนหนามไม้เล็ก ๆ เฉี่ยวก่อนหน้านั้น—หยดลงตรงกลางหน้า

ตัวอักษรสีทองผุดขึ้นมาช้า ๆ เหมือนหมึกเวทกำลังเขียนเอง

“ผู้ถือแผนที่จะได้เห็นเมืองที่ถูกลืม… เวธาเนีย ยังคงมีลมหายใจ—แต่เฉพาะผู้ที่มีเลือดผสานเวทเท่านั้นจะได้ยินเสียงของมัน”

ประตูห้องใต้หลังคาเปิดออกทันทีด้วยแรงเวท—

พ่อกับแม่ยืนอยู่ตรงนั้น สีหน้าเคร่งเครียด… ไม่ใช่แค่ตกใจ แต่เหมือนกลัวอะไรบางอย่าง

“ลูก… เจอหนังสือเล่มนั้นแล้วใช่ไหม” พ่อเอ่ยเสียงนิ่ง เงียบจนน่ากลัว

แม่เดินเข้ามาช้า ๆ ดึงมือเธอมากุมไว้ “เราไม่อยากให้ลูกเข้าไปเกี่ยวกับมันเร็วกว่านี้… แต่ถ้ามันเรียกหาเลือดของลูกเอง…”

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ?” ไลราถาม เสียงสั่นเล็กน้อย

พ่อถอนหายใจเบา ๆ “นั่นคือหนังสือแผนที่แห่งเวธาเนีย เมืองเวทมนตร์ที่ถูกตัดขาดจากโลกมนุษย์เมื่อหลายร้อยปีก่อน”

“และเฉพาะผู้มีสายเลือดผู้พิทักษ์… เท่านั้นที่จะได้ยินเสียงของมัน” แม่พูดเสริม

“ซึ่งก็คือลูก… ไลรา เวล” พ่อจ้องตาเธอแน่นิ่ง

ลมหายใจของไลราเริ่มสั่น เธอไม่เคยรู้เลยว่าความจริงของตนเอง จะเริ่มต้นจากเพียงแค่การเปิดหีบไม้เก่า ๆ บนห้องใต้หลังคา

แต่บางอย่างในใจเธอกลับรู้ดี…

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***