"เรื่องวุ่นๆ ของคนแอบรักเพื่อนร่วมห้อง"My Messy Little Secret: Crushing On My Classmate

ตอนที่ 3 : ไข้ขึ้นเพราะพี่แทนคนเดียวเลย

เสียงเชียร์กีฬาสีดังสนั่นไปทั่วสนามโรงเรียนบางมดคอนแวนต์ ธงสีต่างๆ โบกสะบัดท้าแดดยามสายอย่างสดใส นักเรียนแต่ละระดับชั้นต่างสวมเสื้อสีประจำทีม วิ่งวุ่นเตรียมตัวสำหรับการแข่งกีฬาในช่วงเช้า

แต่มีหนึ่งคนที่ไม่สดใสเหมือนใครเขา…

“สตางค์! มึงไหวปะเนี่ย หน้าแม่งซีดจะเป็นลมอยู่แล้ว” น้ำเขย่าไหล่เพื่อนรักที่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างสนาม ใบหน้าของสตางค์ซีดเผือด เหงื่อซึมเต็มหน้าผากผิดปกติ

“กูไม่เป็นไร…แค่…เวียนหัวนิดหน่อยเอง” สตางค์ฝืนยิ้มแหย แต่แววตาเลื่อนลอยจนแก้มที่ยืนมองอยู่ข้างๆ ถึงกับตีแขนพี่สาว

“มึงจะดื้อทำไมเนี่ย! เป็นไข้ชัดๆ! ไปห้องพยาบาลกับกูเดี๋ยวนี้เลย!” น้ำจับแขนสตางค์พยุงจะพาไปให้ได้

“ไม่เอา…เดี๋ยวพี่แทนลงแข่งวิ่งผลัด กูอยากดู” สตางค์พูดพลางไอค่อกแค่ก จนน้ำกับแก้มถอนหายใจพร้อมกัน

“โอ๊ย! มึงจะตายเพราะความรักนี่แหละ!!” น้ำบ่นแต่ก็ต้องยอมพยุงเพื่อนไปทางอัฒจันทร์ที่ร่มกว่า

ทันทีที่นั่งลงได้ไม่ถึงห้านาที เสียงโห่ร้องเชียร์ชื่อ “แทนคุณ! แทนคุณ!” ก็ดังขึ้นอย่างบ้าคลั่ง พี่แทนในชุดเสื้อกีฬาสีขาวกางเกงวอร์มดำวิ่งวอร์มร่างกายอยู่ข้างสนาม เหงื่อบนใบหน้าคมนั้นสะท้อนแสงแดดจนแทบแสบตา

สตางค์มองภาพนั้นแล้วใจเต้นแรงกว่าเดิม แต่ภาพก็เริ่มเบลอขึ้นเรื่อยๆ…

“เวรแล้ว…กูมึนหัวอีกแล้ว…” สตางค์พึมพำก่อนที่ร่างจะเอนพิงลงกับไหล่ของน้ำโดยไม่รู้ตัว

“เห้ย! สตางค์!!” น้ำตกใจร้องลั่น แก้มรีบลุกขึ้นยกมือโบกหาครูพยาบาลที่เดินอยู่ไม่ไกล

แต่ก่อนที่ครูจะเดินมาถึง ร่างสูงของใครคนหนึ่งก็โผล่มาเร็วกว่า

“เกิดอะไรขึ้น?!” แทนคุณในสภาพเหงื่อท่วมหน้ารีบวิ่งมาหา น้ำกับแก้มหลบให้ทันที

“พี่แทน…สตางค์มันไม่สบาย ไข้ขึ้นสูงเลยค่ะ!” แก้มรีบบอกเสียงร้อนรน

แทนคุณไม่ได้พูดอะไร เขาช้อนตัวสตางค์ขึ้นอย่างง่ายดายท่ามกลางสายตาของทั้งสนามที่มองกันเป็นตาเดียว

“ฝากบอกครูด้วยว่าผมพาสตางค์ไปห้องพยาบาล” เขาพูดนิ่งๆ แล้ววิ่งออกไปทั้งที่สตางค์ยังซบหน้าอยู่กับอกเขา

หัวใจของสตางค์เต้นรัว ราวกับจะระเบิดแม้สติจะเลือนราง

“โธ่เอ๊ย…จะเป็นลมก็ยังโรแมนติกอีกนะมึง” น้ำพึมพำมองตามทั้งคู่อย่างหมั่นไส้ แต่ก็อดอมยิ้มไม่ได้

ในห้องพยาบาล แทนคุณจัดแจงเช็ดตัวให้สตางค์ด้วยตัวเอง มือใหญ่แตะแผ่วเบากับหน้าผากที่ร้อนจนแทบลวก

“อย่าดื้ออีกนะเด็กดื้อ” เขาพึมพำเบาๆ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นคนไข้ทำปากขมุบขมิบเหมือนละเมอ