เสียงกริ่งของโรงเรียนบางมดคอนแวนต์ดังลั่นไปทั่วตึกเรียน สตางค์เด็กหนุ่ม ม.5 ตัวเล็กวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นบันไดมาชั้นสามอย่างรวดเร็ว เหงื่อผุดเต็มหน้าผากขณะที่เขากอดหนังสือแนบอกแน่น
“มาสายอีกแล้วกู!” สตางค์พึมพำกับตัวเองก่อนจะหยุดหอบหน้าห้องเรียน
“เฮ้ย! สตางค์! กูบอกกี่รอบแล้วว่าอย่ามาสาย!!”
เสียงตะโกนจากปลายทางเดินดังขึ้นอย่างกับครูฝ่ายปกครอง แต่ไม่ใช่…นั่นคือ น้ำ เพื่อนสาวขี้บ่นของแก๊งที่ตอนนี้วิ่งตามมาพร้อมกับ แก้ม น้องสาวตัวติดกัน
“กูบอกมันแล้ว! แต่ดู๊ ดูมันทำ!” แก้มบ่นต่อเสียงแหลม แววตาหงุดหงิดเหมือนพร้อมจะเขวี้ยงกระเป๋าใส่ใครสักคน
“ขอโทษเว้ย มันติดรถเมล์ กูรอนานจริงๆ!” สตางค์แก้ตัวเสียงแผ่ว แล้วรีบวิ่งเข้าห้องเรียน
ในห้อง ม.5/1 เพื่อนๆ เริ่มนั่งประจำที่กันเกือบหมดแล้ว
จีน นั่งแทะขนมปังอยู่หน้าโต๊ะอย่างไม่สนโลก
เจ๊แพร นอนฟุบอยู่กับโต๊ะจนเสียงกรนเบาๆ ดังแทรก
เนย ยืนพิงข้างประตู กอดอกยิ้มเจ้าเล่ห์รอแซวเหยื่อ
ส่วน หยก กับ โม ก็นั่งเคี้ยวขนมกันอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนโลกนี้มีแค่ของกิน
“แหม~ คุณสตางค์ของเรา สายอีกแล้วจ้าาา~” เนยลากเสียงยาวอย่างจงใจ
“เนยพอเลย!” สตางค์หน้าแดงรีบเดินผ่าน แต่ไม่ทันไรเสียงกวนๆ ก็แทรกขึ้นมา
“นี่มันไม่ใช่เรื่องใหม่แล้วนี่หว่า มึงนี่ต้องให้กูไปปลุกถึงบ้านไหมสตางค์?”
เสียงทุ้มแฝงความขี้แกล้งดังขึ้นจากฝั่งห้อง ม.6 ปอ เพื่อนพระเอกเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม
“ไม่ต้องเลยไอ้ปอ!” สตางค์หันขวับ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นร่างสูงของ แทนคุณ เดินตามเข้ามา
เงียบ…เงียบสนิทในใจสตางค์ทันที
รุ่นพี่ที่เขาแอบชอบเดินตรงมาผ่านหน้าโต๊ะของเขาอย่างสงบ เสียงทักทายสั้นๆ แต่ทำเอาหัวใจเขาแทบระเบิด
“เช้าแล้วนะ สตางค์”
“อ…อื้อ เช้าแล้วพี่แทน” สตางค์ตอบตะกุกตะกัก หน้าแดงร้อนขึ้นมาทันที
“โอยยย! กูจะตายยยยย~” เนยแกล้งกรี๊ดกระซิบข้างหู
“ทำเป็นเนียนทักทาย นี่มันชัดแล้วไหมวะว่าเขาก็สนใจ!” น้ำแซวต่อทันที
“สนใจบ้าอะไรเล่า! พี่แทนเขาก็พูดกับทุกคนแบบนี้!” สตางค์เถียงเสียงสั่น
ยังไม่ทันหายเขิน เสียงหัวเราะเยาะก็ดังขึ้นจากมุมห้อง
หนูดี นางร้ายประจำโรงเรียนยืนกอดอกยิ้มเยาะ
“หึ…ก็นึกว่าพี่แทนจะไปชอบใครที่มันดูดีกว่านี้ ที่แท้ก็แค่คนอย่างเธอ”
คำพูดนั้นทำเอาสตางค์ชะงักไปทั้งตัว
“หนูดี! ปากหมาอีกแล้วนะมึง!” น้ำลุกพรวดไปทันที
แก้มกับจีนรีบตามไปห้าม ส่วนเจ๊แพรยังหลับไม่รู้เรื่องอะไร
“อย่ามายุ่งเลยน้ำ ฉันแค่พูดความจริง สตางค์มันไม่เหมาะกับพี่แทนหรอก…” หนูดียกยิ้มร้ายๆ
สตางค์ได้แต่นั่งนิ่ง ใจหวิวๆ ทั้งอายทั้งเสียใจ แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร เสียงเรียบๆ ของใครบางคนก็ดังขึ้นจากข้างหลัง
“หยุดพูดแบบนั้นได้แล้ว หนูดี”
เสียงนั้นทำให้ทั้งห้องเงียบกริบ… เพราะเจ้าของเสียงคือ แทนคุณ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 14
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments