#4 ข้าก็อยากห้ามใจ...แต่ปากเจ้ามันใกล้เกินไป

กลิ่นสมุนไพรยังลอยอวลในห้องอาบน้ำ

แม้ไม่มีใครพูดอะไร แต่ร่างสองร่างที่ยืนแนบชิดริมอ่างก็เหมือนกำลังส่งสัญญาณบางอย่าง...ที่ไม่ต้องใช้คำพูดเลยสักคำ

มือขององค์หญิงมีรมย์ยังวางอยู่บนต้นขาไอลิน นิ้วเรียวเลื่อนช้าๆ ขึ้นสูงทีละนิด จนสัมผัสถึงเส้นเอ็นใต้ผิวเนื้อที่เกร็งแน่นขึ้นเรื่อยๆ

"..."

ไอลินกำผ้าขาวไว้แน่น หอบหายใจเบาๆ เธอพยายามเอ่ยห้าม แต่ริมฝีปากกลับสั่นจนไม่มีเสียง

กูจะต้านไหวได้ไงวะ...องค์หญิงกำลังแตะของกู...ด้วยหน้าตานิ่งแบบนั้น...!

"ข้าไม่กลัวเจ้าหรอกนะ" มีรมย์พูดเสียงเบา ดวงตาสบกับไอลินไม่หลบ

"ต่อให้เจ้าจะไม่ใช่หญิงเต็มตัว...แต่สิ่งที่เจ้าทำให้ข้ารู้สึก...มันชัดเจนเหลือเกิน"

"...องค์หญิง..."

เสียงเธอสั่นระริก ปลายนิ้วของมีรมย์แตะเข้ากับส่วนปลายของบางสิ่งที่แข็งขึ้นจนดันผ้าขาวแน่น ไอลินสะดุ้ง ตัวสั่นวูบเหมือนกระแสไฟแล่นผ่านกระดูกสันหลัง

"...ยะ อย่าเล่นตรงนั้น..."

เธอหลุดเสียงครางเบาๆ ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

"หึ..."

องค์หญิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้อีก

"เจ้าจะหยุดข้าหรือไม่"

ไอลินส่ายหน้าเบาๆ แบบไม่ตั้งใจ เพราะตอนนี้สมองเธอไม่ทันใจตัวเองแล้ว ริมฝีปากอุ่นแตะลงข้างแก้ม ก่อนจะเลื่อนลงที่ลำคอ เสียงจูบแผ่วๆ ดังในบรรยากาศเงียบ มืออีกข้างของมีรมย์เลื่อนมาคลายผ้าขาวช้าๆ

“ฮึก…”

ผ้าหลุดลงจากบ่า ร่างเปลือยของไอลินปรากฏตรงหน้าองค์หญิง เรือนร่างของหญิงสาวที่ขาวผ่อง สะโพกเนียนสวย พร้อมบางสิ่งที่ตั้งชันอยู่ตรงกลางอย่างไม่อายฟ้า มีรมย์มองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน

"เจ้าช่าง...สวย...ในแบบที่ไม่มีใครเหมือน"

มือเธอแตะลงตรงกลางนั้นอีกครั้ง คราวนี้แน่นขึ้น ชัดเจนขึ้น ไอลินเงยหน้าหลับตา ปล่อยเสียงครางลอดริมฝีปาก

"อึก...องค์หญิง...ข้าไม่ไหวแล้ว..."

"เจ้าจะให้ข้าหยุดไหม"

"...ไม่..."

ริมฝีปากของมีรมย์ขยับเข้ามาใกล้ริมฝีปากไอลินอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่มีใครหลบ เสียงจูบแรก...นุ่มนวลแต่ร้อนแรง และเมื่อจบจูบ เธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าไอลินช้าๆ

"...องค์หญิง...จะทำอะไรกันแน่..."

"ข้าก็ไม่รู้...ข้ารู้แค่ว่า...ข้าอยากรู้จักเจ้ามากกว่านี้"

ปลายนิ้วขององค์หญิงเลื่อนลงอีกครั้ง จับของลับนั้นเบาๆ และเริ่มขยับ ไอลินสะดุ้งเฮือก แผ่นหลังเกร็ง

ลมหายใจเธอขาดเป็นจังหวะ

"ข้า...ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน..."

"ข้าก็เช่นกัน..."