#3 องค์หญิงอย่าเปิดประตูนะ...

ห้องอาบน้ำกลางตำหนักฝ่ายในไม่ใหญ่มาก

เป็นเรือนไม้ที่เปิดโล่งด้านบน มีอ่างหินแกะสลักและน้ำสมุนไพรไหลผ่านจากลำธารข้างวัง กลิ่นตะไคร้กับใบมะกรูดลอยอวลในอากาศ

“...ทำใจดีๆไว้ ไอลิน แกอาบแค่น้ำ ไม่ได้อาบความรู้สึก”

เสียงเธอบ่นเบาๆ ขณะยืนอยู่หน้าอ่างอาบน้ำ

ในมือมีผ้าขาวบางชุดเดียว กับขันไม้ไผ่สำหรับตักน้ำ

เธอถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น รู้สึกอายตัวเองนิดๆ ทั้งที่อยู่คนเดียว เพราะทุกครั้งที่เธอส่องกระจก...ร่างใหม่ที่อยู่ในโลกนี้มัน “น่ารักเกินเหตุ” ผิวขาวนวล หน้าอกไม่มี แต่เรียวเอวกับสะโพกมันพริ้วเกินมนุษย์ และ...สิ่งที่ไม่ควรมีสำหรับหญิงสาวทั่วไป ก็ยังอยู่ครบ

ทำไมร่างนี้ต้องหน้าสวยหุ่นแซ่บขนาดนี้วะ...กูจะตัวเองไหวไหมเนี่ย...

เธอก้าวลงอ่างอย่างระวัง น้ำอุ่นพอเหมาะพอแช่ทั้งตัวลงไป ความตึงเครียดค่อยๆ ผ่อนคลาย

"อื้ม..."

เสียงครางหลุดออกมาเบาๆ โดยไม่ตั้งใจ

มือเรียวลูบผ่านไหล่ พาดลงหน้าท้อง แล้ว...

เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่ง! ยังไม่ควรทำอะไรแบบนั้น! นี่ไม่ใช่เวลามาเคลิ้มกับตัวเองนะ!

ไอลินเอาผ้าขาวมาพันตัวไว้ แล้วลุกขึ้น แต่น้ำที่เปียกผ้าทำให้ผ้ามันแนบไปกับร่างจนเห็นทุกเส้นสาย

ถ้าใครมาเห็นนะ...ตายแน่กู

เสียงไม้ลั่นเบาๆ ดังมาจากประตูด้านหลัง

เธอหันขวับไปทันที

"ใคร!"

ประตูเปิดออกช้าๆ

และคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือ—องค์หญิงมีรมย์

“อะ...ขะ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าแค่...เอ่อ...ลืมบอกเจ้าเรื่องกำหนดงานวันพรุ่งนี้...”

องค์หญิงพูดเสียงเบา แต่สายตาดูนิ่งผิดปกติ

ไอลินเบิกตากว้าง

"ดะ...เดี๋ยวก่อนนะ องค์หญิง!! อย่า...!"

แต่สายตาคู่นั้นของมีรมย์ไม่ได้ละจากร่างของเธอเลย

ผ้าขาวที่เปียกแนบเนื้อกำลังทำหน้าที่ได้แย่มากในตอนนี้

"...เจ้า...มีบางอย่าง...ที่ข้าไม่เคยเห็นในผู้หญิงคนใดมาก่อน"

เสียงขององค์หญิงเบาลงอย่างประหลาด

"อะ เอ่อ ข้า...อธิบายได้!"

“หรือเจ้าจะบอกว่าเจ้าเป็น...ผู้ชายหรือ”

ไอลินนิ่ง

"ก็...ไม่เชิง...ข้าเป็น...เอ่อ...เป็นผู้หญิงที่มี...ของแถม"

"..."

"...ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกนะเจ้าค่ะ! ข้าแค่—"

มีรมย์ยกมือห้าม แล้วเดินเข้ามาใกล้ ใกล้จนไอลินต้องถอยหลังชนขอบอ่าง

"เจ้ารู้ไหม...ข้ามองเจ้ามาตลอดตั้งแต่วันแรก"

"...หา"

"ไม่ใช่แค่มอง...แต่รู้สึกบางอย่าง...และตอนนี้ ข้ายังรู้สึกอยู่"

มือขององค์หญิงค่อยๆ เอื้อมมาสัมผัสที่แก้มเธอ

ร้อนผ่าว...แต่ไม่ใช่จากน้ำในอ่าง

"ถึงเจ้าจะไม่ใช่หญิงแท้...แต่ใจข้า...มันไม่ได้สนใจสิ่งที่เจ้ามีหรือไม่มี"

ไอลินกลืนน้ำลาย

กูจะห้ามยังไงดีวะ...ไม่สิ! หรือจะไม่ห้ามดี

ริมฝีปากของมีรมย์ขยับเข้ามาใกล้ ใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ

"ข้าขอ...ลองแตะดูได้หรือไม่"

"หะ...หืมมม!"

นี่กูจะกลายเป็นสาวใช้ที่โดนองค์หญิงลวนลามเหรอ!

และในเสี้ยววินาทีนั้น...ปลายนิ้วขององค์หญิงก็แตะลงบนต้นขา เลื่อนขึ้น...ช้าๆ ไอลินหอบหายใจเบาๆ

"...ยะ...อย่าทำแบบนี้..."

"เหตุใดเล่า เจ้าไม่ต้องการข้าหรือ"

"...ข้า...ไม่ได้ว่าไม่ต้องการ..."

เสียงน้ำในอ่างยังคงไหลเอื่อย อากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความร้อนระอุ ที่ไม่เกี่ยวกับไอน้ำเลยสักนิด

—จบบทที่ 3—

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***