บทที่2

...เนื้อหาในเรื่อง...

...เรื่องราว/เนื้อหา/สถานที่...

...เป็นการสมมุติขึ้นมาเท่านั้น...

เสียงดังขึ้นเข่าของชุนกระแทกเข้าหน้าชายคนนั้นล้มลง ก่อนที่ชายคนนั้นจะลุกขึ้นมาต่อยชุน ชุนหลบก่อนสวนไปที่เบ้าตา.

"นายทำไปเพื่อไรเนี่ย"

"ทำไมแกต้องยุ่ง มันไม่เกื่ยวไรกับแก ต่อให้เกื่ยวแกก็ไม่น่าให้อภัยมันเหมือนกับที่ฉันทำหรอก!"

"บลาๆพูดไรไม่เห็นเข้าใจ สรุปทีดิหว่า~"

"ไอผู้หญิงนั้นมัันหลอกผู้ชายไปทั่ว แถมยังทำเป็นน่าสงสารที่บ้านจน หลอกเงินคนไปเท่าไหร่ๆแล้ว!"

"บลาๆมีแต่น้ำไม่เห็นมีแชลม่อน แค่ผู้หญิงหลอกต้องฆ่าแกงเลยรึไง?เกิดเป็นผู้ชายตัวใหญ่ซะเปล่า ใจเสอะจริงๆเลยน่า~"

"ตำรวจอย่างแกจะไปเข้าอะไร!"พูดจบก็พุ่งตัวไปหวังคิดจะบีบคอชุน.

ชุนจับมือทั้งสองข้างของชายคนนั้นและกระโดดเตะเข้าที่หน้า ก่อนหยิบแท่งไม้ที่วางกองกันอยู่ในห้อง ฝาดหัวแล้วหมุนตัวเตะเข้าที่ตัว และพุ่งไปกระโดดถีบกลางอกจนหงายหลังไป.

"แก!ทำร้ายคนแบบนี้ จบไม่สวยแน่!"

"บลาๆๆที่ตัวเองทำร้ายคนได้ไม่เห็นเป็นไรเลย เอาแต่ใจจริงคิดได้แค่ฆ่าๆตัวเท่าช้างสมองเท่ามด ใช้ไรคิดเนี่ย~"

"ฉันจะฟ้องแกแน่!ข้อหาทำร้ายร่างกาย!!"

"ก็ได้ๆ~"ชุนพูดจบเอื้อมมือไปหยิบบัตรคล่องคอแล้วโชว์ให้ชายคนนั้นดู.

"เจ้าหน้าที่ประจำการ พลทหารร้อยตรีจาก องกรณ์ZERO FORCE – หน่วยศูนย์สยบโลก ขอจับกุมในข้อหาทำร้ายร่างกาย และทำร้ายเจ้าหน้าที่"

"ท่านชุนค่ะ ตำรวจมาถึงแล้วค่ะ"

"ไม่!!!ผมไม่ผิด!!ม่าย!!"

________________________________________

"เคสแรกมาก็เหนื่อยเลยน่า"

"ค่ะ"

"แต่ก็ถือว่าเราก้าวขึ้นอีกขั้น เราก็จะเป็นองกรณ์ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง"

"ถ้างั้น ดิฉันขอถามไรหน่อยได้ไหมค่ะ"

"ว่ามา"

"ทำไมองกรณ์ZERO FORCEนี้ถึงได้อยู่เหนือกฏหมายได้ยังไงหรอค่ะ"

"นั้นสิน่า~เพราะคงอยากให้การลงโทษกับผู้กระทำผิดอยากยุติธรรมล่ะมั้ง ข้อเสนอนี้ฉันยื่นให้ท่านรัฐมนตรีเขาดูชอบมากเลยล่ะ เกื่ยวกับการให้ลงโทษผู้กระทำผิดอยากสมควรตามฉบับเรา หากเราทำได้อย่างงั้น

ก็คงไม่มีใครอยากก่อเรื่องอีก และไม่อยากมีใครเจอกับพวกเราด้วย เพราะถ้าเจอหมายความว่า

พวกคุณถูกหมายหัวแล้ว"

"อย่างงี้นี้เอง"

"อันดับแรกคือการให้คนเชื่อมั่นในตัวเราและมั่นใจว่าทุกอย่างที่ทำคือความยุติธรรม เพราะถ้าคาดสิ่งนั้นไปก็ไม่ต่างไรกับคนหลอกล่วง"

"งั้นเราต้องยึดมันในหลักเหตุผลด้วยสินะคะ"

"ไม่ใช่ตลอดหรอก เหตุผลอาจจะจริงแต่ถ้ามันผิดขึ้นมาก็เป็นโมฆะ เพราะงั้นก็ต้องพึ่งสัญชาตญาณการคิดด้วย"

"ได้ค่ะ หากดิฉันพลทหารร้อยโทได้รับการเลือกเป็นสมาชิกของZERO FORCEแล้วล่ะก็ จะปฏิบัติหน้าที่อย่างสุดความสามารถ!"

________________________________________

ในซอยแห่งนึงในเวลากลางคืนที่ทุกอย่างเงียบไปหมด

เด็กชายคนนึงยืนกับเพื่อนๆของเขาก่อนจะมีรถคันนึงขับเข้ามาหน้าฟุตบาท.

"เท่าไหร่จ่ะน้อง~"

"ชั่วโมงล่ะ500"

"มาสิ"

พูดจบเด็กชายดังกล่าวก็เดินขึ้นรถไป.

"ไอเอ็มนี่แม่งดีจังหว่า ขายดีตลอดเลย" "จริงๆเซ็งจริงๆ"

----------------------------------------------------------------

"บ้านพี่นี่หรูจริงๆ แล้วเราจะทำกันตรงไหนหรอ"

เพียงเด็กชายพูดจบ หนุ่มคนนั้นก็เอากุฏแจมือมาใส่ก่อนอุ่มเด็กชายเข้าไปในห้องนึง.

เด็กชายพยายามร้องตะโกนให้คนช่วย จนถูกโยนลงพื้น ในห้องกลับมีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันอยู่อีก2-3คน.

ก่อนชายคนนั้นจะหยิบไม้ขึ้นมา และแสยะยิ้มเบาๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***