: แล้วมึงชอบใครอะ
คำถามของฮงชิเหมือนระเบิดที่จุดชนวน
ฉันรู้สึกเหมือนถูกกระชากเข้าไปในห้วงอารมณ์ที่สับสนวุ่นวาย
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองไว้
กลัวว่าถ้าบอกออกไป ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
แต่ในวินาทีนี้ ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่สามารถโกหกตัวเองได้อีกต่อไป
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ มองเข้าไปในดวงตาของฮงชิอย่างแน่วแน่
; "กู..."
ฉันเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
; "...กูก็..."
ฉันเว้นจังหวะ
; "...ชอบมึงเหมือนกัน"
(ในที่สุด...กูก็พูดออกไป)
: กูก็ชอบมึงเหมือนกันน
เหมือนมีเวทมนตร์บางอย่างเกิดขึ้น
คำพูดของฮงชิเหมือนเสียงเพลงที่ไพเราะที่สุดที่ฉันเคยได้ยินมา
หัวใจของฉันพองโตจนแทบจะระเบิดออกมา
; มึง...
ฉันพูดไม่ออก บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง
; ...มึงพูดจริงเหรอ
(หรือว่า...กูกำลังฝันไป)
ฉันเอื้อมมือไปจับมือของฮงชิอย่างเบามือ
สัมผัสอุ่นๆ ทำให้ฉันมั่นใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
นี่คือเรื่องจริง
ฮงชิ...ก็ชอบกูเหมือนกัน
: จริงงสิ
รอยยิ้มของฉันกว้างขึ้นไปอีกจนแทบจะฉีกถึงหู
; จริง...
ฉันทวนคำพูดของฮงชิเบาๆ
; มึงชอบกูจริงๆ...
ฉันยังคงไม่อยากจะเชื่อ
ฉันบีบมือของฮงชิเบาๆ มองเข้าไปในดวงตาของเขาด้วยความรู้สึกที่ล้นปรี่
; ฮงชิ...
ฉันเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุด
; ...กูดีใจ...ดีใจมากๆ เลย
(ในที่สุด...ความฝันของกูก็เป็นจริง)
ฉันโน้มตัวเข้าไปใกล้ฮงชิมากขึ้น
อยากจะสัมผัส อยากจะกอด อยากจะบอกให้เขารู้ว่ากูมีความสุขมากแค่ไหน
(แต่กูควรทำยังไงดีวะ)
: ตอนนี้รอคนตรงขอเป็นแฟนอยู่อะ
เหมือนมีอะไรมากระแทกใจอย่างแรง
คำพูดของฮงชิทำให้ฉันชะงัก
ฉันผละตัวออกมาเล็กน้อย มองหน้าฮงชิด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
ดีใจ...ตื่นเต้น...แต่ก็ประหม่า
ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีวันนี้
วันที่ฉันจะได้ยินคำว่า "ชอบ" จากคนที่ฉันชอบ
และวันที่ฉันจะได้...ขอเขาเป็นแฟน
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี
; "ฮงชิ..."
ฉันเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
; ...ที่ผ่านมา...กูอาจจะไม่ได้แสดงออกชัดเจน...
ฉันเว้นจังหวะ
; ...แต่กูอยากให้มึงรู้ว่า...กูชอบมึงมากจริงๆ
ฉันจ้องมองเข้าไปในดวงตาของฮงชิอย่างแน่วแน่
; ...เพราะฉะนั้น...
ฉันยิ้ม
; "...เป็นแฟนกับกูนะ"
(ได้โปรด...ตอบตกลงนะ)
ถ้าผิดตรงไหนขออภัยด้วยงับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments